In nomine Domini amen, ad perpetuam rei memoriam, nos Johannes Albertus Dei gracia rex Polonie necnon terrarum Cracouie, Sandomirie, Siradie, Lancicie, Cuyauie supremus dux Litwanie, Russie, Prussie ac Culmensis, Elbingensis et Pomeranie dominus et heres, significamus tenore presencium universis presentibus et futuris, harum noticiam habituris, quomodo licet per serenissimum olim principem dominum Kazimirum diue memorie regem Polonie et parentem nostrum ckarissimum super certis diferenciis, controversiis et odiis que inter advocatum et consules civesque nostros Lublinenses suboriebantur iamdudum per decreta et sententias diffinitivas certorum commisariorum et iudicum per illam maiestatem deputatorum ac deinde iurissupremi Maydburgensi castri nostri Cracouiensi finis impositus fuisset et quevis differencie illarum partium extingui videbantur. Tamen postea subortis novis discordiis novis disturbiis etiam occasione proventum et censuum predicte advocacie inter nobilem et famatum Stanislaum Morsthin advocatum modernum parte una, et consules civesque nostros Lublinenses parte alia, quibus ita alterutro se afficientibus iniuriis multis ab utraque parte querularum exaterbationibus inquietabamur. Perinde cupientes prout id ad nostri regni culminis debitum pertinet partibus ipsis de iusticia providere ac ipsorum differenciis celeriorem finem imponere. Ad querelas prefati advocati, consules et cives Lublinenses ad nostri et consiliariorum nostrorum presenciam accuimus, quibus tandem comparentibus ipse Stanislaus Morstin advocatus proponebat et querebatur contra consules et cives Lublinienses. Quomodo ipsi in detrimentum et iacturam privilegii et iurium suorum nescitur, quo iure freti vendicant sibi et usurpant electionem et deposicionem viceadvocati iuriscivilis, itemque, quod institas institorum eidem reedificare prohibent, item, quod macella carnificum quatuor, que iamdudum eliberare debuerant non eliberarunt, neque alios carnifices ad solvenda sibi census admittunt. Parimodo et de pistoribus panum vel eorum, qui in circulo passim panes vendunt. Ad cuius tandem querelam postquam ipsos consules et cives Lublinenses nulla iura aut quicquam privilegiati sed tantummodo quasdam consuetudines magis ex inadvertenciam et negligenciam advocatorum inductas, quam ex aliquo laudabili consuetudine debitas allegare audivissemus. Habito respectu, ad iura et decreta, que iam pridem pro ipso advocato et successoribus suis iuste et legittime tam a serenissimo olim parente nostro et iudicibus illius maiestatis, ex comissione datis, ipsum etiam ex iure supremo castri Cracoviensi emanasse dignum duximus, ut ipse advocatus in robore iurium suorum, que coram nobis reproduxit, inviolabilis permaneret. Atque hanc sentenciam nostram et decretum super articulis in querela depositis, et pro quibus controversio inter partes exorta fuerat, una cum consiliariis nostris in hac convencione congregatis edicendam ac decernendam statuimus edicimusque et per presentes statuimus et decernimus per partes perpetuo et inviolabiliter observandum. In primis videlicet, ut ipse Stanislaus advocatus et sui successores debet viceadvocatum iuris theotonici in predicta Lublinense civitate, virum quidem iurispericia fideque et fama bene conservatum eligere et statuere ac pro libito suo quociens opus fuerit deponere et destituere. Item institas omnes, que iam pride igne absumptefuerant restaurare et reedificare in loco ex antiquo videlicet, sub pretorio civili deputati, ita longe et late prout ab antiquo fieri consueverant. Totque institas edificare poterit, quot fieri possunt. In quibus etiam, tempore nundinarum, advenas institores, si que camere vacue remaneret poterit locare proviso, etiam ne edificia ipsarum institarum evidenter in perniciem et damnum pretorii vergerenet. Item omnia macella carnificum, que sunt in locis ab antiquo pro macellis instituta et designata iam deinceps habere debet et possidere nomine repugnante. Et quia in litteris decreti prefati olim genitoris nostri cautum existit et expressu sub pena vadii centum marcarum vallati, quod idem ipse advocatus Lublinensis et sui successores non debeant, neque presumant cives et incolas Lublinenses vel singillatim aliquem ipsorum evocare de iure eorum theotonico, sed pro singulis causis in eodem iure eorum debet agere, et etiam in eodem de se querentibus iusticari, quamquidem cautelam et vadium vallatum approbantes et [in] vigore conservantes. Adiicimusque etiam omnia predicta per nos sentenciata et decreta sub eodem vadio centum marcarum per partes predictas teneri et observari debent. Decrevimus insuper et volumus, quod ipse Stanislaus Morstin advocatus et sui successores omnibus articulis, punctis, clausulis et prerogativis, que in litteris et privilegiis originalibus lacius et magis expresse continentur gaudere et utifrui debent et possint perpetuo. Harum quibus sigillum nostrum est appensum testimonio litterarum. Actum in convencionem Radomiensem, die dominico festi beati Mathei apostoli et ewangeliste, anno Domini millesimo quadringentesimo nonagesimo quarto, presentibus ibidem reverendi in Christo presentibus dominis necnon magnificis, generosis et venerabilibus Andrea Roza archiepiscopo Leopoliensi, Nicolao primus episcopo Przemisliensi, Johanne Amor de Tharnow castellano Cracoviensi, Spithkone de Jaroslaw Cracoviensi, Joanne Swydwa de Schamotuli Poznaniensi, Dobeslao de Curozwanky Sandomiriensi, Joanne de Pilcza Russie palatinis, Joanne de Ostrorogk Poznaniensi, Petro de predicta Curozwanky Sandomiriensi regnique nostri thezaurario et capitaneo Cracoviensi, Ambrosio de Pampow Rosprensi et Joanne Podlodowsky Zarnowiensi castellanis, Gregorio de Ludbrancz Scarbimiriensi et sancti Floriani preposito et regni nostri vicecancellario et aliis pluribus testibus circa premissa. Datum per manus reverendi domini Creslai de Curozwanky electi Wladislaviensi et Regni Polnie cancellarii. Creslaus cancellarius subscripsit. Relacio eiusdem reverendi patris domini Creslai de Curozwanky electi Wladislaviensi et Regni Polonie cancellarii.

Source Fulltext: Lublin w dokumencie / http://teatrnn.pl/lublinwdokumencie