[11. August 1645] IV. congregatio 11. Augusti. Cum regimen me cum duobus doctoribus citasset 31. Julii una cum D. Crafft et D. Clausio comparui ubi serio nobis injunctum fuit ut ommisso D. Mayer alium pro magisterio sanitatis nominaremus. Duos med. bacc. jam pro doctoratu approbatos Liborium Fleitman aut

Antonium Adalbertum Giebler suasimus huic muneri perficiendum et ita dimissi sumus. Porro decendio ab hac denominatione nondum elapso per aliud decretum sub comminatione seriae compulsionis denuo monemur primo ut intra tridui spatium sanitatis magistrum et chirurgum infectorum proponeremus secundo instructionem pro magistro sanitatis chirurgo infectorum mortuorum inspectore vespilonibus et similis abjectae farinae servis conceptam exhiberemus.

Tertio cum aliqui medicorum suspectas de mortuis attestationes conscribant facultas omnibus sibi subjectis serio mandet ne falsas ejusmodi attestationes nihil valituras imposterum scribant neque infectos curare praesumant sed cujuscunque conditionis aut status etiam religiosi existat ad magistrum sanitatis remittant simulque consuli significent et a visitatione aliorum aegrorum aliquamdiu abstineant.

Quarto tandem alio decreto mandatum cum duo candidati Liborius et Giebler nondum practici neque graduati doctores sint salarium vero 200 flor. tempore pestis augendum foret facultas practicum et expertum aliquem et promotum doctorem ut olim observatum ad hoc munus suscipiendum induceret et cum ipsius habitatio jam per tubicines sit publicata crastino die vel ad summum perendie regimini nominaret. Conclusit facultas ad I. et IV. punctum respondendum esse: Chirurgi praesentationem ad magistrum civium pertinere facultatem nullo jure obligatam per ejusdem famulos Viennensibus providere. Olim Viennenses facultati homines ejuscemodi praesentasse examinandos et approbandos nunc inverso rerum ordine examen et approbationem vigore decreti a regimine ad Viennenses emanati senatui civico imponi quorum servi aut subditi nollent esse doctores facultatis. Pro magisterio sanitatis nos hactenus amore boni publici ultra quam deberemus fuisse sollicitatos ac tandem duos supranominatos doctorandos, juvenes caelibes, doctos et ad hoc officium apprime aptos nominasse cum reliqui doctores omnes uxorati liberos habeant vel aulae servitiis addicti aut alias emeriti se suamque familiam ac domos infamare non possint.

Praeterea salarium esse nimis parvum et quod pejus est incertum neque sciri locum aut hominem qui illud numerare posset aut vellet. [fol. 211v] Ex praesenti pecunia per contributionem et odiosam exactionem colecta salarium perpetuari non posse, sed ila in officiales pestiferorum intra medium annum erogata nihil postea superfuturum quo magistro sanitatis promissa annui salarii solutio numerari posset. Sic enim exemplo D. Mayer plerosque terreri qui ad perpetuum multorum annorum stipendium Jaurino Viennam pellectus multis conatibus et sollicitationibus vix anni dimidii mercedem habere potuit et cessante peste vano praetextu dimissus est et ita utriusque conditionis stipendio privatus propter contagi horrorem omni praxi excidit otiose vivere coactus. Aliud igitur perpetuo idque certo duraturum contributionis medium excogitandum. Quod si salarium more aliarum rerum publicarum condignum et certum hactenus fuisset procul dubio plures hoc stipendium ultro affectantes reperiri potuissent. Sed habitationis loco et solutione penitus incertis facultatem ad hoc extremum vitae periculum gratis subeundum neminem e doctoribus cogere posse. Si tamen 600 flor. una cum habitatione de qua prorsus nihil vult audire magister civium lignis et candelis tanquam indubitatum salarium utroque sanitatis ac pestis tempore decerneretur alterutrum denominaturum ad magisterium pestis adeundum non minus promptissimum quam aptissimum esse.

Admodum nulla opus esse instructione pro magistro sanitatis nam si is examinatus et approbatus doctor fuerit eo ipso jam satis instructum esse. Chirurgi et inspectoris mortuorum sufficientia per examen apparebit neque possibile esse facultati ut rudem aliquem barbitonsorem dimidii diei spatio in artis operibus ad curam infectorum accessoriis instruere sed prius multorum annorum disciplina et exercitio opus esse. Vespillones et alios tales desparati servitii homines versari

circa mortuos quibuscum nihil medicis circa vivos aegros occupatis est commune. Viderent Viennenses ut ejusmodi mancipiis convenientes leges praescribant. Ad tertium cum magnates mortuorum inspectores tanquam de contagio suspectos metu pestis ad domos suas demittere horreant, subinde medicum in tali casu requirunt ut de morbo mortui pestis experte testentur. D. Leschium si facultatis membrum esset utique puniendum reliquos doctores nihil tale ausos nec ausuros unquam infectorum etiam visitationem ultro vitaturos, cum viderint exemplo D. Rorer jussu domini locumtenentis Mauritium ab Hoyos visitantis mox per decretum urbe et habitatione sua fuisse proscriptum.

Caeterum quod aegrum peste infectum prima visitatione deprehensum magistro civium prodere deberent ad id neutiquam se obligatos et adstrictos esse utpote in artis exercitio a senatus civici jurisdictione semper exemptos. Esaias Laudacher civis Viennensis conquestus est contra pharmacopolam aethiopis quod exhibito sibi antimonio gravem ac diuturnum morbum induxisset in cujus curam multas expensas facere ac rei familiaris damna perpeti coactus fuisset quorum omnium compensationem a reo sibi persolvi postulabat. Fassus est 26. Augusti citatus reus se ad invitationem cujusdam peregrini Rulandi medici Viennae oberrantis vitrum antimonii in vino malvatico per noctem infudisse deinde cum syrupo violato et spiritu vitrioli colaturam exhibuisse, sed actorem non vi hujus medicamenti sed quotidiana ebrietate in convulsionem et chronicum morbum se praecipitasse.

Conclusum cum actor in tanta doctorum copia medicinam salutarem potuisset mercari nunc contemptu doctorum procuratum malum [fol. 212r] sibi imputaret et imposterum prudentior esset. Pharmacopolam vero quod contra juramentum falcem in alienam messem immisisset sub comminatione pharmacopoli claudendi si quid tale imposterum attentare praesumeret graviter increpandum. Dictum, factum. Wilhelmus Fortunatus Frey nuper a magisterio sanitatis repulsus regimini supplicavit ut liceret sibi pulverem quendam item electuarium antidotum magnum Matthioli et alia quaedam contra pestem secreta medicamenta a se confecta hic in civitato divendere. Responsum a nobis pharmacopolas omnia haec medicamenta et plura praestantiora multis sumptibus praeparata et a doctoribus probata in promptu habere.

Approbavit regimen facultatis informationem et agyrtam ad pharmacopolarum officinas eorundemque privilegia remisit.

Vix exhibita fuerat nostra de magistro sanitatis conclusa responsio alio desuper decreto decanus cum doctoribus Rechpergero, Colmanno, Crafftio, Rezero et Clausio speciatim ad regimen citati 14. Augusti comparuimus ubi locumtenens primo dein etiam cancellarius proposuit nobis caesareae majestatis resolutionem qua decreverat ut magistro sanitatis tempore pestis pro annuo stipendio 500 flor. extra pestem quotannis 200 vel 300 flor. solverentur. Proinde nominaremus aliquem pro tam amplo stipendio doctorem practicum veteranum et artis operibus darum prout olim in exiguo stipendio 200 flor. fuissent D. Magnus piae memoriae Rechperger nunc senior Colmannus et alii tales.

Respondi praecipuos practicos nunquam habuisse hoc stipendium sed ut plurimum incipientes et novellos antequam ad copiosam praxin emersissent ut saltem aliquid haberent quo in optimo rerum statu medicis expensis se sustentarent ideoque ultro et sponte non coacte hoc munus et stipendium affectasse. D. Magnum et Pirpachium fuisse juvenes adhuc dum hoc officio fungerentur; at postquam innotuerunt aegris statim resignarunt; D. Rechpergerum in hoc munere nunquam fuisse versatum quidquid alii credant; D. Colmannum multis quidem annis praefuisse sed exiguo aut nullo suo lucro. Nunc rerum statum penitus esse mutatum ob annonae caritatem auctumque librorum et vestimentorum pretium ac pro tam levi salario ne juvenem quidem doctorem tam

praesens vitae periculum subire posse. Alterutrum tamen nominatorum 600 flor. annuatim sed certo persolvendis atque tam grassante quam absente peste continuandis velle contentos esse.

His et aliis multis allegatis non contenti volebant ut juxta statuta facultatis quivis junior magisterio sanitatis fungeretur. Et quamvis respondissem nos tale statutum non habere aliorum tamen informatione ita rem se habere contenterunt. Rejecimus tandem si tale statutum inter nos esset plerique pestis contagium horrentes praesertim uxorati et liberis gaudentes a facultatis ingressu abstinerent. Eligerent ipsi quem vellent et proposito praemio allicerent ad illud amplectendum quencunque nos in quorum manu vel potestate stipendii solutio non est neminem cogere neque id a quovis alio superiori magistratu de jure fieri posse. Quae omnia ut suae majestati pro ulteriori resolutione referrent rogavimus. Et cum timerem ne pleraque omitterent publicae salutis necessitatem nomine facultatis libello descriptum ad imperatorem transmisi qui tandem se resolvit ut propositus a facultate sanitatis magister condigno et sufficienti stipendio conduceretur. [fol. 212v]