Eberhardus dei gracia Salzburgensis archiepiscopus, apostolice sedis legatus, universis presentem paginam inspecturis salutem. Quoniam aliquando humanitatis obliviosa infirmitas et aliquando ipsorum hominum voluntaria et studiosa calliditas rite acta solet pervertere, notum facimus universis tam presentibus quam nascituris in potesterum^a), quod nos de consensu capituli nostri et ministerialium nostrorum connivencia contractum quendam feceramus cum nobili viro Alberto de Lessach de predio illius terrule, que Lessach appellatur, quem ecclesie nostre et eciam venditori credebant illi, qui contractui interfuerant, expedire, comes vero Hermannus de Ortenburch, qui sororem iam dicti Alberti duxerat in uxorem, in iniuriam suam id factum esse asserens publice contradixit et per instrumenta publica comprobavit, quod predicta terrula post mortem prenominati Alberti ad ipsum et ad heredes suos iure hereditario devolvi debuit, sicut in instrumentis sepe nominati Alberti et comitis Wilhalmi fratris ipsius visum est contineri. De prudentum autem virorum consilio taliter procuratum est, quod nos cum comite Hermanno novum contractum intravimus ita, quod ipse presente et consenciente comite Wilhalmo * et simul donante * in presencia capituli nostri et ministerialibus nostris astantibus prenominatam terrulam super altare beati Rv/odberti legavit et tradidit cum omnibus pertinenciis suis cultis et incultis, quesitis et non quesitis, aquis et pascuis et mancipiis exceptis quibusdam hominibus militaris condicionis, qui in eadem terrula feuda et predia possident, ita tamen, quod idem homines predia sua libere et quiete iure prediali possideant et feuda predictus comes Hermannus a manu nostra recipiens illis relinquet feudi beneficio possidenda. Nos autem in recompensacione huius tradicionis seu vendicionis habita estimacione reddituum in Lessach pro valore singularum marcarum pro qualibet marca persolvimus ei marcas quatuordecim Frisacensis monete in tali valore, quod quinque denarii uni libre numerate superadditi marcam puri argenti valeant ponderis Frisacensis. Et in partem huius solucionis contulimus ei in feudum decimas in Vraters cum cultis et incultis ad pensionem viginti quatuor marcarum plenarie computatas. Predium eciam Werenhersdorf cum * suis pertinenciis pro summa duodecim marcarum similiter in feudum sibi contulimus, quod antea ad Richenspergense monasterium pertinebat. Et quicquid super iam dictas triginta sex marcas remanserat insolutum, plenarie sibi complevimus per peccuniam numeratam. Ad hec sepedictus comes Hermannus se nobis fideliter obligavit, quod, si aliquis in predio Lessach violenciam nobis inferre presumeret, ipse nos ad propulsandam iniuriam totis viribus adiuvaret. Si vero coram imperio vel alibi coram iudice competente aliquis litem nobis suscitans memoratum predium iudiciali marte a nobis evinceret ita, quod tam predium quam eius obligacio per sentenciam alienaretur ab ecclesia Salzburgensi, ipse nobis et ecclesie nostre in duobus milibus marcarum argenti sine contradictione qualibet teneatur et nichilominus omnia, que a nobis titulo vendicionis seu recompensacionis acceperat, ecclesie nostre refundat. Insuper cum predictus comes Hermannus sit auctor et dator verus supradicti predii, si ex culpa sua vel * negligencia aliquo casu ecclesia Salzburgensis a possessione supradictorum prediorum ceciderit, promisit idem comes se et heredes suos teneri ad penam supradictam. Et pro hiis omnibus observandis * comes Hermannus pro se et suis heredibus tam feuda, que habet ab ecclesia, quam omnia sua predia propria obligavit ecclesie Salzburgensi. Ut autem^b) ista tradicio et contractus firma et rata permaneant, presentem cartam fecimus sigilli nostri munimine roborari. Huius eciam rei testes sunt: Rvdgerus Patauiensis episcopus *, Chuno prepositus, Heinricus decanus et totum capitulum Salzburgense, comes Wilhalmus de Hevnburch, Albero liber de Walhen, Vlricus de Lichtensteîn, Ekehardus de Tanne, Gerochus de Salzburch frater episcopi Patauiensis, Ditmarus de Eicheîm, Heinricus Raspo, Wlfingus de Stubeniberch, Fridericus de Gesîez, Wlfingus de Mosheîm, Ditmarus de sancto Stephano, Swithardus de Stubenberch et alii quam plures. Acta sunt hec ap(ud) Salzburch, anno domini M°CC°XLII°, XIII° kalend. iunii.||
S.^c)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band, Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 542-543.