Hermannus dei gracia comes de Ortenburch universis presentem paginam intuentibus salutem. Ne gesta rerum elabantur cum tempore, modernorum etas consuevit ea litterarum testimonio perennare. Hinc est, quod notum facio universis tam presentibus quam futuris, quod, cum dominus Eberhardus venerabilis Salzburgensis archiepiscopus, apostolice sedis legatus, emisset predium in Lessach ab Alberto comite in Lessach, quod ad me et heredes meos iure hereditario pertinebat et ex libera collacione comitis Wilhalmi de Hevnburch et comitis Alberti de Lessach mihi et heredibus meis cessit, sicut ex privilegiis ipsorum mihi et heredibus meis datis evidens est et manifestum, et cum ex hoc inter dominum meum Salzburgensem. archiepiscopum et me esset controversia suscitata, tandem de prudentum virorum consilio taliter fuit procuratum, quod ego comes Hermannus de Ortenburch novum intravi contractum cum domino meo archiepiscopo Salzburgensi ita, quod ego presente et consenciente comite Wilhalmo de Hevnburch et simul donante pro se et pro suius heredibus in presencia capituli et ministerialium Salzburgensium prenominatum predium sive terram in Lessach super altare beati Rv/odberti legavi et tradidi nomine meo et heredum meorum cum omnibus suis pertinenciis cultis et incultis, quesitis et non quesitis, aquis pascuis et mancipiis exceptis quibusdam hominibus militaris condicionis, qui in eadem terrula feuda et predia possident, ita tamen, quod idem homines predia sua libere et quiete iure prediali possideant et feuda ego comes Hermannus a manu archiepiscopi recipiam et illis relinquam feudali benfecio^b) possidenda. Dominus autem archiepiscopus Salzburgensis in recompensacione huius tradicionis seu vendicionis habita estimacione reddituum in Lessach pro valore singularum marcarum pro qualibet marca persolvit mihi marcas quatuordecim Frisacensis monete in tali valore, quod quinque denarii uni libre superadditi numerate marcam puri argenti valeant ponderis Frisacencis. Et in partem huius solucionis contulit mihi in feudum decimas in Vraters cum cultis et incultis ad pensionem viginti quatuor marcarum plenarie computatas. Predium eciam Werenhersdorf cum omnibus suis pertinenciis pro summa duodecim marcarum simililter in feudum mihi contulit, quod antea ad Richenspergense monasterium pertinebat. Et quicquid super iam dictas triginta sex marcas remanserat insolutum, plenarie mihi complevit per peccuniam numeratam. Ad hec ego comes Hermannus me fideliter obligavi, quod, si aliquis in predio Lessach violenciam Salzburgensi ecclesie inferre presumeret, ego ecclesiam ad propulsandam iniuriam totis viribus adiuvarem. Si vero coram imperio vel alibi coram iudice competente aliquis litem ecclesie Salzburgensi suscitans memoratum predium iudiciali marte a me evinceret ita, quod tam predium quam eius obligacio per sentenciam alienaretur ab ecclesia Salzburgensi, ego archiepiscopo et ecclesie Salzburgensi in duobus milibus marcarum argenti sine contradictione qualibet sim obligatus et nichilominus omnia, que ab archiepiscopo titulo vendicionis seu recompensacionis acceperam, ecclesie Salzburgensi refundam. Insuper, cum ego comes Hermannus sim auctor et dator verus supradicti predii, si ex culpa mea vel heredum meorum aut ex negligencia aliquo casu ecclesia Salzburgensis a possessione supradictorum prediorum ceciderit, promisi me et heredes meos teneri ad penam supradictam. Et pro hiis omnibus observandis ego comes Hermannus pro me et meis heredibus feuda, que habeo ab ecclesia et eciam omnia mea predia propria obligavi ecclesie Salzburgensi. Ut autem hec tradicio et contractus immutari non possint per me vel per heredes meos aut per comitem Wilhalmum aut per suos heredes, presentem cartam^c) feci sigillo meo in testimonium consignari. Huius eciam rei testes sunt: Rvdgerus Patauiensis episcopus qui suum sigillum fecit in testimonium appendi, Chuno prepositus, Heînricus decanus et totum capitulum Salzburgense, comes Wilhelmus de Hevnburch, Albero liber de Walhen, Vlricus de Lichtensteîn, Ekehardus de Tanne, Gerochus frater episcopi Patauiensis, Ditmarus de Eicheîm, Heînricus Raspo, Wlfingus de Stubenberch, Fridericus de Gesîez, Wlfingus de Mosheîm, Ditmarus de sancto Stephano, Swithardus de Stubenberch et alii quam plures. Acta sunt hec apud Salzburch, anno domini M°CC°XLII, XIII° kal. iunii.||
S.^d) S.^e)

Source Fulltext: Salzburger Urkundenbuch, III. Band, Urkunden von 1200 bis 1246. Willibald Hauthaler und Franz Martin. S. 540-542.