Nos Rapoto de Wildekke notum esse cupimus uniuersis tam presentibus quam futuris, quod, cum necessitatis indigentia nobis incumbens non posset preter substantie nostre distractionem aliqualiter releuari, de consensu dilecte nostre conjugis Elisabeth, nec non filiorum nostrorum Rapotonis et Ottonis, ac filie nostre Margarethe domino Heinrico uenerabili abbati sancte crucis et fratribus ibidem deo seruientibus quandam siluam, que uulgo Mitterhard dicitur, metis silue sue prope Grůb contiguam, que per commutationis equipollentiam cum domino R. de sancto Vito factam ad nos quieta possessione deuenit, pro uno talento denariorum et uno modio siliginis uendidimus titulo proprietatis perpetuo possidendam, postponentes ob deuotionem, quam circa domum sancte crucis gerimus, si forte de ipsa silua alibi uendita plus aliquid consequi poteramus. Et ut memoratam siluam prefate domui sancte crucis tueri, conseruare et absoluere debearnus ab inpetitionibus quibuscumque, uel a quocumque emergentibus, damus eidem pro testimonio hanc litteram sigillo domini D. de Engelschalcsuelde et sigillo nostro firmiter communitam, et noticia testium subscriptorum efficaciter approbatam. Testes itaque sunt Chunradus senior et Chunradus iunior fratres mei de Altenburch, Leupoldus de Sahsengang, Chunradus de Walchunschirchen, Albertus de Aleht dictus Veysel et Albertus filius eius, Otto Rouber et alii quam plures. Actum anno domini M.°CC.°LXX.° IV.° idus Mai.

Source Fulltext: WEIS, Heiligenkreuz (=FRA II/11, 1856) S. 171-172