Albertus dei gratia dux Austrie et Styrie, dominus Carniole, Marchie ac Portus Naonis uniuersis tam presentibus quam futuris, ad quos presens scriptum peruenerit, in perpetuum. Cum illustrium principum inclite recordationis antecessorum nostrorum gesta pia mente reuoluimus et perspicimus oculis considerationis interne, ut eorum iustis exemplis nostra coaptemus uestigia, in uoto gerimus et desiderio ampliori, sperantes ex eo, quod ecclesias et personas ecclesiasticas diuino cultui deputatas liberas atque ereptas a pressuris iniustis maiori pre ceteris gratia confouemus, concessam nobis a summo rege regente et gubernante omnia ampliari gratiam et salutem. Hinc est, quod ad instar excellentium predecessorum nostrorum ducum Austrie et Styrie religiosos viros abbatem et conuentum monasterii sancte crucis in Austria ordinis Cysterciensis pluribus dotatos libertatibus et honorum titulis insignitos in amplexus defensionis et gratie nostre specialis duximus cum personis et rebus omnibus ipsius monasterii assumendos, approbantes insuper et habentes ratas ac gratas gratias omnes, libertates ac iura, quibus huc usque ex largitionibus et indultis diuorum imperatorum et regum Romanorum, nec non antecessorum nostrorum principum Austrie et Styrie idem monasterium est gauisum, et easdem generaliter presentium serie innouantes. Quasdam emunitatum ipsarum in specie decreuimus permissione munifica declarandas, videlicet, quod in omnibus possessionibus eorundem abbatis et conuentus sibi iudicium quidque competat, causis mortis dumtaxat exceptis. — Item si fur aut malefactor alius mortis obnoxius in bonis ipsarum deprehensus fuerit et detentus, per officialem eorum assignandus sit cingulotenus iudici competenti. — Item in causis ciuilibus dicti abbas et conuentus coram nobis et non iudicibus aliis respondere de iustitia debita censentur astricti. — Item religiosis prefatis liceat et licebit duo talenta salis maioris ligaminis per alueos Eni et Danubii, et res suas alias per ducatus nostros et terras Austriam et Styriam ac cetera nostra dominia ducere sine theloneo quolibet et libere sine muta. — Item in quatuor curiis suis, scilicet Wienne, in Noua Ciuitate, in Prukka et in Marhekke exemptionis et securitatis indulto fruantur ita, quod eedem curie a uiolentia iudicum ipsarum ciuitatum signanter educte ad nullas teneantur collectas, contributiones, dacias siue steuras; salua ipsis abbati et conuentui nichilominus in posterum ubertate in Wienna septuaginta duas carratas uini, in Noua Ciuitate quadraginta carratas uini sine steure siue exactionis debito propinandi, qua gratia freti sunt tam ex indulto principum antecessorum nostrorum, quam ex consensu ciuium usque ad hec tempora annuatim. — Mandamus igitur uniuersis ac singulis fidelibus nostris firmiter et districte, ne dictum monasterium uel personas deo famulantes ibidem una cum bonis ipsarum presumant aliquatenus molestare, aut iura infringere, uel concessas eisdem libertates quomodolibet uiolare. Qui uero in contrarium uenire presumpserit, indignationem nostram grauissimam se nouerit incurrisse. In cuius rei testimonium et perpetui roboris firmamentum presentes litteras memoratis abbati et conuentui sigillo nostro tradidimus communitas. Testes autem omnium premissorum sunt, venerabilis Wilhelmus abbas Scottorum in Wienna, Ulricus nobilis de Touuers, Otto de Haslowe, Hermannus de Wolfgerstorf, Fridericus dapifer de Lengenbach, Levtoldus de Chuenring pincerna, Reimpertus et Chalhohus fratres de Eberstorf, Albertus Stuhso de Troutmannstorf, Ulricus de Chappelle, et quam plures alii fide digni. Datum Wienne per manum magistri Bentzonis, nostri prothonotarii et plebani de Mistelbach, anno domini Millesimo ducentesimo octuagesimo sexto, VIIII.° kalendas Januarii, indictione quinta decima.

Source Fulltext: WEIS, Heiligenkreuz (=FRA II/11, 1856) S. 252-254