In nomine Domini. amen. Cum olim inter honorabiles Viros Dominum Stephanum Prepositum Monasterii Newnburgensis, Vlricum, Alberonem, Syfridum, Nycolaum et Jacobum Et ceteros Canonicos eiusdem Monasterii Coram Honorabilibus Viris Dominis Alberto Decano Pataviensis Ecclesie, Henrico et Wernhero, Sanctorum Ypoliti et floriani Monasteriorum Prepositis nec non Magistro Johanne Canonico Pataviensi Iudicibus seu inquisitoribus in Monasterio Newnburgensi a Reverendo patre et domino, domino Alberto Pataviensi Episcopo deputatis quedam materia diutine disensionis et rankoris verteretur, Iudices seu inquisitores predicti contra predictum dominum prepositum procedentes, eosdem adversarios suos contra eum in testes receperunt ipso invito et reclamante. Et licet idem peteret cum instancia debita tales tanquam inimicos non admitti, et nomina testium, ac Articulo, super quibus vellent inquirere, sibi in scriptis tradi, ac excepciones suas propositas contra personas et dicta testium, et alia, que in instrumentis appellacionis sue continentur, admitti: iidem ante dicti iudices seu inquisitores predictas peticiones et excepciones non admiserunt, ex quibus peticionibus coram eisdem inquisitoribus lectis et non admissis predictus prepositus ad sedem apostolicam appellavit, Qua appellacione spreta et contempta dicti inquisitores seu iudices contra dictum dominum prepositum processerunt et contra ipsum post appellacionem predictam per eum legitime interpositam sentenciam diffinitivam promulgarunt, per quam ipsum ab amministracione prepositure, quantum in eis fuit, amoverunt. A qua sentencia tamquam iniqua Sepedicto domino preposito ad Sedem apostolicam denuo et iterum appellante, Sanctissimus in Xsto pater et dominus dominus Johannes Papa vicesimus Secundus causas appellacionum huiusmodi nobis, videlicet Mauro Dei gracia Abbati Sancte Marie Scotorum in Wienna Ludwico Decano Chremensi ac Venerabili patri, domino Vlrico Abbati Monasterii Medlycensis, qui vices suas Honorabili viro Domino Gotfrido Priori in Ma\ewerpach in totum subdelegavit per litteras suas non rasas, non abolitas, non cancellatas, non in aliqua sui parte viciatas, commisit audiendas ac fine debito terminandas, cuius quidem commissionis tenor talis est: Johannes Episcopus `Servus Servorum Dei Dilectis filiis V. Medlicensis et M. Scotorum in Wienna monasteriorum Abbatibus, Decano Ecclesie Chremensis patav. Dyoc. Salutem et apostolicam benedictionem. Sua nobis dilectus filius Stephanus prepositus Monasterii newnburgensis peticione nunciavit, quod venerabilis frater noster - Episcopus pataviensis asserens, quod dudum inter ipsum prepositum et quosdam Canonicos ipsius Monasterii, quos minime exprimebat, orta fuerat materia coniuracionis et quod ipse pro bono pacis et commodo quam pluries temptaverat facere, vt dicebat, coniuracionem ipsam nequiverat terminare. Sed quia coniuracionem ipsam dicto Monasterio dispendiosam nolebat Vlterius tolerare, dilectis filiis Henrico, Sancti Ypoliti, et Wernhero sancti floriani Monasteriorum prepositis - et Alberto Decano ac magistro Johanni de sancta Agatha Canonico Ecclesie Pataviensis ordinaria auctoritate commisit, vt ad dictum monasterium personaliter accedentes super statum eiusdem Monasterii tam in capite, quam in membris plenam et maximam inquirerent veritatem. Et quidquid dignum correccione seu emendacione invenirent, tam in capite, quam in membris, deum habendo pre oculis, servato Juris ordine vice sua omnimode corrigerent. Cumque dicti inquisitores ad dictum monasterium personaliter accessissent, et contra dictum prepositum super quibusdam certis articulis tunc ab eis expressis, ad testium receptionem processissent, et ipsorum attestaciones publicassent, Idem Stephanus ex eo senciens, ab eisdem inquisitoribus indebite se gravari, quod ipsum ad opponenda uerba et dicta ipsorum testium, prout antea fuerat protestatus, admittere contra iusticiam denegarent humiliter requisiti, ad sedem apostolicam appellavit, Ac iidem inquisitores huiusmodi appellacione contempta, dictum Stephanum a regimine ipsius Monasterii, ad quod Canonice assumptus fuerat, per diffinitivam Sentenciam amoverunt iniquam, a qua pro parte ipsius Stephani ad eandem sedem extitit appellatum. Quocirca discrecioni vestre per apostolica scripta mandamus, quatenus vocatis, qui fuerant evocandi, et auditis hinc inde propositis, quod iustum fuerit, appellacione postposita decernatis, facientes, quod decreveritis, per censuram ecclesiasticam firmiter observari. Quod si non omnes hiis exequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nichilominus exequantur. Datum Avinyone Idus Junii Pontificatus nostri anno octavo. - Partibus igitur et omnibus, quos presens tangit negocium, et quorum intererat, publice ad nostram presenciam debita sollempnitate citatis, et peremptorie et super Principali negocio et ad audiendas sentencias evocatis, et altera parte presente, puta domino Stephano Preposito antedicto et coram nobis in termino predicto comparente, aliis vero absentibus, nec per se, nec per procuratorem comparentibus, libellus pro parte ipsius prepositi oblatus fuit, Cuius tenor talis est: Coram vobis Honorabilibus Viris Dominis, Mauricio Abbate Sancte Marie Scotorum Wienne et Ludwico, Decano Chremensi Patav. dyoc. iudicibus in causis appellacionum, que inter me Stephanum prepositum Monasterii newnburgensis ex una, et Vlricum, qui se dicit electum eiusdem Monasterii, ac suos Electores Syfridum, Walcherum, Albertum, Nycolaum ac ceteros eorum complices Canonicos Newnburgenses parte vertuntur ex altera, a Sede Apostolica delegatis, nec non coram Vobis Domino Gotfrido Iudice subdelegato a reverendo patre domino Vlrico Abbate monasterii Medlicensis, Judice ab eadem Sede in causis predictis delegato, Ego Stephanus prepositus Newnburgensis Dico ac propono, quod licet pridem Sub Anno Domini Millesimo CCC° vicesimo tercio Reverendus pater et dominus, dominus Albertus Pataviensis Episcopus Honorabilibus Viris Dnis Henrico sancti Ypoliti et Wernhero, sancti Floriani Monasteriorum prepositis, et Alberto Decano Pataviensi, nec non Magistro Johanni Canonico ibidem Officium inquisicionis auctoritate ordinaria sub tali forma et modo commisisset, vt ad monasterium newnburgense personaliter accedentes, super statu ipsius monasterii tam in capite, quam in membris, plenam et maximam inquirerent veritatem. Et quidquid dignum correccione inuenirent, tam in capite, quam in membris, Deum habendo pre oculis, servato iuris ordine Vice sua corrigerent et emendarent, vt ex commissione colligitur evidenter, iidem tamen inquisitores seu iudices, nescio quo ducti spiritu, formam mandati non servantes, omnibus aliis pretermissis, contra personam meam tantummodo inquirere inceperunt, et quamvis ab eis cum debita instancia peterem in scriptis, vt michi capitula, super quibus vellent contra me inquirere, et nomina testium traderent, ac me ad opponendum contra personas et dicta testium contra me recipiendorum ‚ maxime cum hoc fuerim ante recepcionem testium protestatus, admitterent et terminum competentem ac iuridicum ad defensionem status et honoris mei secundum tradicionem iuris michi assignarent, et ad revocandum in continenti errorem facti et declarandum, prout in appellacione plenius continetur, admitterent. Predicti tamen inquisitores et iudices spretis peticionibus meis eis in scriptis porrectis ac lectis coram eis, procedendo in causa ea denegarunt, et Contra me absentem ad inquirendum contra iuris ordinem processerunt, et omnino copiam defensionis denegarunt, ex quibus senciens me indebite aggravatum, ab eis ad sedem apostolicam statim in scriptis appellavi. Verum dicti inquisitores huiusmodi appellacione spreta et contempta, post dictam appellacionem ex iustis et racionabilibus causis per me, ut apparet, interpositam et eius contradiccione pendente, gravamen gravamini superaddentes scelo malo moti contra me de facto diffinitivam sentenciam deposicionis, si meretur dici sentencia, iuris ordine postposito, promulgarunt, et iniquam, a qua iterum senciens me gravatum, ab ea tamquam iniqua, ad sedem apostolicam per me extitit in scriptis appellatum. Cui appellacioni licet iuste iterum non deferentes, contra formam iuris per dictos Canonicos ad Eleccionem propositi procedi mandaverunt, Et in omnes nominantes me prepositum Sentencias Excommunicacionis maioris de facto protulerunt. Quare Canonici, scilicet: Albero, Nycolaus, Syfridus, Walcherus et ceteri ex ipsorum precepto ad Eleccionem fratris Vlrici, si meretur dici eleccio, de facto processerunt, et ipsum elegerunt in prepositum newnburgensem, ymo pocius neglexerunt. Cum igitur appellacionum predictarum causas Sedes apostolica commiserit vobis audiendas, et fine debito terminandas, Peto ego Stephanus prepositus predictus, de gravaminibus michi illatis per Vos iudices predictos cognosci, et me bene ac legitime appellasse, dictosque iudices perperam et male processisse, ac me gravasse, per vestram interlocutoriam pronunciari. Processus quoque et sentencias dictorum iudicum, si sentencie dici merentur, ac Eleccionem dicti Vlrici, si meretur dici Eleccio, tamquam minus iustam, et quecumque per sepefatos iudices contra et preter dictas appellaciones meas in preiudicium meum et Monasterii mei dinoscuntur attemptata seu innovata, ante omnia revocari, cassari et irritari, ymo pocius cassa et irrita ac inania et nullius esse momenti, tanquam post appellaciones legitimas attemptata nunciari. Peto insuper expensas factas in lite et extra litem, si peti possunt, et Protestor de imposterum faciendis Salvo michi iure addendi, minuendi, mutandi, corrigendi, quociens visum fuerit expedire, non adstringens me ad omnia supradicta, sed ad ea tantum, que pro intencione mea fundanda sufficere videbuntur. Nos igitur Mauricim, dei gracia Monasterii Sancte Marie Scotorum in Wienna Abbas, Ludwicus Chremensis Decanus ac Gotfridus Prior Monasterii in Ma\ewerpach iudices predicti more Superni Patris filios hominum iuste iudicare precipientis, Ius suum vnicuique tribuere volentes et veritatem ac iusticiam amplecti, quantum nobis ab alto concedi cupientes, diligenter visis et auditis hinc iuribus et racionibus, ac receptis probacionibus per testes et instrumenta, et sentenciis pro parte ipsius prepositi Coram nobis in iudicio productis investigatis quoque ad plenum et cognitis, ipsarum appellacionum et cause communia meritis equa quoque iusticie lance discussis, deliberacione insuper nobiscum et cum peritis habita diligenti, domino preposito predicto propter hoc in nostri presencia constituto et sentencias cum instanti ferri postulante, altera vero parte per contumaciam absente, cuius absenciam divina suppleat presencia, Christi nomine invocato Dicimus, Pronunciamus et Declaramus predictum dominum Stephanum propter peticiones, per eum dictis iudicibus seu inquisitoribus porrectas et excepciones contemptas in appellacione per eum ante sentenciam interposita non admissas, per dictos iudices fore gravatum, prefatumque prepositum bene et legitime apellasse, et ipsos iudices seu inquisitores perperam et male processisse, in hiis scriptis sentencialiter iudicamus et diffinimus, insuper omnia attemptata et innovata post et contra appellacionem a diffinitiva Sentencia dictorum Iudicum seu inquisitorum interpositam, Similiter et omnia, que medio tempore inter sentenciam et appellacionem in preiudicium dicti domini prepositi sunt innovata, Processus quoque et sentencias et execuciones quascumque priorum iudicum seu inquisitorum tanquam minus iustas et post ac contra appellacionem legitime ad sedem apostolicam ab eisdem sentenciis interpositam latas et factas, et quidquid ex eis secutum est, vel occasione ipsarum, ac eleccionem predicti fratris Vlrici tanquam minus validam et post appellacionem a diffinitiva sentencia, vt predicitur, interpositam, ante omnia revocamus, cassamus et irritamus, ymo ipso iure omnia predicta cassa, irrita et inania, ac nullius momenti fuisse et esse, invocata Spiritus sancti gracia in hiis scriptis sentencialiter declaramus, pronunciamus, diffinimus partem adversam in expensis in lite et extra litem factis, reservata nobis taxacione, seu ad penam arbitrariam per nos nomine expensarum infligendam nichilominus condempnantes. Lecta et lata est hec sentencia Anno Domini Millesimo CCC° Vicesimo quarto proxima feria quinta post festum Michahelis Archangeli in refectorio Scotorum in Wienna, presentibus yllustribus Principibus Dominis Alberto et Ottone, Ducibus Austrie et Styrie, Dominis Růdolfo, Syriquensi Episcopo, Ludwico Comite de O^eting, Christiano Dapifero de Lengenpach, Wichardo de TO^epel Laycis, ac Honorabilibus, discretis dominis Henrico Plebano in Wienna, Magistro Henrico de Wintertow, Plebano in Rotenman, Magistro Henrico, plebano in La, Vlrico de Adryah, Rinhover Westvalo, Plebano in Stain, Ceterisque fide dignis. In quorum omnium testimonium presenti Sentencie Sigilla nostra sunt appensa.||
Et ego Valentinus, Patav. dyoc. Clericus, Imperiali auctoritate Notarius publicus premissis omnibus et singulis supra scriptis puta Commissionis, Citacionis, Execucionis, Subdelegacionis, presentacioni actorum, subscripcioni, Sentencie, publicacioniac Ceteris quibuscumque supradictis vna cum prenotatis dominis et testibus presens interfui, audivi, ac presenti sentencie de mandato et precepto dictorum Iudicum et ad peticionem domini Stephani prepositi Neunburgensis me subscripsi, presentemque sentenciam meo Sygno consueto signavi Rogatus.||
Et ego Nycolaus de Kempnitz, Clericus Misnensis dyoc. publicus||
apostolica auctoritate Notarius premissis (ut supra) presentemque sentenciam meo solito signo signavi.||
Et ego Petrus, Canonicus brunnensis Clericus Olomuc. Dyoc. publicus auctoritate Imperiali Notarius premissis (ut supra) me subscripsi presentemque sentenciam meo signo consueto et solito signavi Rogatus.

Source Fulltext: ZEIBIG, Klosterneuburg (=FRA II/10, Wien 1857) S. 203-209