Albertus dei gratia pataviensis Ecclesie Episcopus vniuersis presencium inspectoribus salutem in domino sempiternam. Noueritis nos litteras Honorabilium patrum de Ebera, de Halsprunn, de sancta Cruce, de Zevetla, de Alderspach, de Paungartenperg, de Engelzell abbatum Cysterciensis ordinis recepisse in hec verba: Nos frater Fridericus abbas Ecclesie Eberacensis scire volumus vniuersos presencium inspectores, quod anno Millesimo Trecentesimo vicesimo primo in Octaua beati Martini Episcopi ad Visitationem Monasterii de Wilhering, quod nostre ecclesie iure filiacionis subicitur, procedentes, subnotatos venerabiles vocauimus patres abbates et dominos Co. de Halsprunne, Ot. de sancta Cruce, Ot. de zwetel, C. de Alderspach, C. de Paungortenperg, Bartholom. de Hohenfůrt, Frid. de Engelzelle, quorum consilio et presencia ad inquisitionem status dicte domus de Wilhering et personarum processimus secundum juris et ordinis statuta studio diligenti. Inuenimus igitur inprimis ibidem fideli examinacione preuia claraque computacione domini Henrici abbatis coram nobis et iam dictis patribus ac toto conuentu eiusdem domus facta ipsum locum sui regiminis tempore considerato cursu ipsius domus preterito in temporalibus laudabilem sumpsisse profectum, annorum et aliorum contrariorum malicia non obstante. In spiritualibus vero, quia fraterne societatis contubernium conperimus ex quadam contrarietate suborta turbatum, resecato dissensionis fomite ad pristinam religiose caritatis reduximus vnitatem, coram nobis et patribus antedictis hiis nichilominus vocatis, quos de subinducta turbatione probabiliter arguebat suspicio, qui in presencia omnium sub sacramento juramenti publice deposuerunt, quod nec scripto fide vel verbo cum secularibus inniuerint fedus seu promissum super quocunque tractatu uel ordinacione contra ordinis instituta et formam aut ipsius abbatis aut aliorum statum, honorem et famam, et ut pronior foret in premissis auditorum credulitas, se sub iam dicto obligarunt sacramento, quod excluso secularium priuato et suspecto consorcio solius ordinis parerent iudicio et mandato ac ipsi abbati cum omni obediencia et fidelitate cooperarentur et apponerent auxilio ac consilio omnibus in agendis. Dilectionis ergo mutue hinc inde vnione firmata consona omnium fuit confessio et propositum in domo dei voluntate vnanimi domino virtutum reddere debitum famulatum; rerum quia devote religionis naufragatur disciplina protectionis gubernaculo destituta gloriosissimum dominum dominum regem Fridericum Romanorum regem ac reuerendum patrem et dominum dominum Albertum patauiensis Ecclesie Episcopum affectu, quo possumus, humiliter exoramus, quatenus ob diuine mercedis salutarisque fructus nostre deuocionis et ordinis respectum dicte domus homines et bona secundum libertates ordinis in suis dignentur conseruare juribus, non permittentes eos ab aliquibus contra iusticiam indebite molestari. Nos eciam prenominati Abbates iam dicta petimus ac prenotatam geste rei seriem sub appensione sigillorum nostrorum simpliciter protestamur. - Deuocioni igitur dictorum venerabilium patrum conplacere volentes, regularis eciam discipline neruum, prout ex officii nostri debito tenemur, jn suo vigore cupientes conseruare, mandamus vniuersis decanis et rectoribus Ecclesiarum nostre diocisis (sic) specialiter tamen de Lintz, de Ottenshaim, de Everding, de Scho^enering, quatenus, cum requisiti fuerint per ipsum abbatem, premissa omnia iuxta tenorem presentis littere publicent in suis Ecclesiis fideliter et exponant Transgressoresque antedicti iuramenti, quos ex dictis fratribus de certo cognouerint vel qui per ipsum Abbatem de Wilhering nominati fuerint, denuncient periuros et infames, precipientes nichilominus inobedientes et apostatas dicti monasterii tamquam exeommunieatos ab omnibus christi fidelibus arcius euitari. Volumus jnsuper scire cunetos fide presencium, quod prenominatum Abbatem de Wilhering in nostre protectionis graciam recipimus specialem. Datum Patauie anno domini Millesimo Trecentesimo vicesimo tercio, feria tercia proxima post dominicam jnuocauit.

Source Fulltext: OÖUB 5 (Wien 1868) S. 346-347, Nr. 354