LV.

DE MORTE KAROLI, ET SUCCESSIONS HLUDOVICI.

Post insignia igitur sepedicti regis Karoli gloriosorum actuum pre coma, postque devictas multarum gentium nationes, quae hactenus in viventium versantur ora permanebuntque in sécula, primi parentis exolvens pen am, suam Creatori reddens animam, corpusque tarn gloriosum, terra mox futurum, naturae solvens debitum, terrae dimisit tegendum, anno dominicœ incarnationis dcccxiiii. regnique ipsius XLViii. imperiique ejusdem xv1. de quo in libro quodam, qui preti- tulatur Visiones Vuettini, legisse me memini. Quod isdem Vuettinus, dum in éxtasi ab angelo duceretur, inter reliqua quae sibi ostendeban- tur, vidit eundem regem Karolum stantem toto corpore sanum atque pulcherrimum; solum animal quoddam oppositum vidit lacerare viri- lia stantis; dictumque est illi ab angelo, quod hace ideo pateretur, quia nimis impatiens libidinis fuerat in seculo; sed, pro aliorum ejus opera virtutum, cito ab hoc esset eripiendus periculo. Successit ¡taque illi in regno fdius ejus Ludovicus, consimilis ei per omnia in gloriosis actibus; in cujus tempore exoritur quoddam lumen ecclesiae, Folquinus nomine, quod, ne sub modio celaretur absconsum, ab ipso rege super ecclesiae imponitur candelabrum, Taruuanensique civitati delegatur ad pontificatum, anno incarnationis dominicae dcccxvii. et prefati regis mi. De cujus vita et virtutibus multum quod

1 Corrig. : regnique ipsius xlvi. imperiique ejusdem xiv .

loqueremur erat, obtaremque ea quae in hoc mundo gessit summo- tenus perstringere; sed fatuitatem meam ipse perpendens, hórreo saltern tangere quod viri peritissimi possent etiam formidare : supe- rant enim philosophicam mundana? sapientiae disputationem, etiamsi aliquis cavallino, secundum poetricas finctiones, ad plenum se jactet epotasse fontem. Haec solummodo in ejus memoriam fatua garruli- tate deprompsi; reliqua ipsius opera acutioris ingenii viro relinquo investiganda, ipse egomet, si juverit, etiam deinceps, pro posse meum, ilia quae recoló paratus ad enarranda.