360.

Rudolfus dei gratia Bomanorum rex semper augustus inperpe- tuum. Cum ad regalis officii sollicitudinem pertineat litibus et coutro- uersiis finem imponere, ne vnius controuersie terminus alterius litis fiat exordium, notum fieri volumus presentium inspectoribus uniuersis. quod cum inter dilectos fideles nostros magistrum Henricum prepo

383

situm Werdensem cappellanum nostrum nomme ecclesie sue ex una et Ottonem de Vinchenstein super iure aduocatie ipsius Werdensis ecclesie et quibusdam dampnis et grauaminibus et excessibus ab endem Ottone et eius progenitoribus contra clerum et homines eius- dem Werdensis ecclesie sepius et grauiter perpetratis ex parte altera controuersia diutius verteretur, nos ad ipsius prepositi grauem queri- moniam excitati venerabili Berhtoldo episcopo Babenbergensi dilecto principi nostro causam eandem per iustitiam uel amorem commisimus terminandam, qui terre Karinthie iuris et consuetudinis non ignarus de consensu partium in eundem episcopum tanquam in arbitratorem sen amicabilem compositorem compromittencium de prudentum con- silio arbitratus est taliter inter partes.

Folgt nun der Spruch Bischof BcrtLolds von Bamberg ddo. 1278. 9. Febr.. s. Leonhard (Nr. 358) mit Einschluss des königl. Auftrages ddo. (1278), 5. Jänner. Wien (Nr. 357).

Cum igitur memorati prepositus et Otto quibus buiusmodi arbi- trium placuit et illud emologauerunt(!) expresse, pro'ut per eorundem litteras quas pro ennfirmacione nostro culmini direxerunt, clamit euidencius, nobis attentius supplicarunt, quatenus aliqua formidabili pena apposita et adieeta sententiam huiusmodi prolati arbitrii con firmare dignaremur, nos earundem partium precibus inclinati eiusdem arbitrii sententiam a partibus aeceptatam et approbatam auetoritate presentium confirmamus et eandem firmam et illibatam sine nostro et imperii preiudicio iubemus aput omnes consistere roburque per- petuum obtinere. Si autem quod absit, prefatus Otto de Vinchenstaiu aut eius beredes uel homines dei timore postposito in proprie salutis dispendium et nostre regalis magnificentie contemptum contra pre sentem nostre confirmationis seriem aut contra buiusmodi promulgati arbitrii sentenciam et tenorem ausu temeraria in parte aliqua venire presumpserint, ab omni iure aduocatie quod se habere in prefata Werdensi ecclesia contendunt et asserunt, se suosque heredes nouerint perpetuo cecidisse et nichilominus centum marcas denario- rum vsualis monete persoluant quarum medietas camere nostre cedet et alia medietas in vsum sen in fabricam Werdensis ecclesie conuer- tatur. Ne igitur nostre confirmationis presens pagina aut per easdein partes uel per alias quaseunque personas inposterum violari vaieal vel mutari, eandem nostre regalis excellence pendenti sigillo in per

384

hennem memoriam et maiorem roboris firmitatem iussimus commu nia Datum et actum Wienne in aula nostra regali, anno domini millesimo CC. LXXVIIJ., octauo idus Maii, indictione sexta, regni nostri anno quinto.

Orig., Pgt., durch Lücken an den Ecken der Büge vielfach verletzt, anhgdes Sigel, k. Reichsnrchiv zu München; Meichelbeck II.,2, 96, Nr. 163.