Fridericus Dei gracia Spirensis episcopus, dilectis in Christo abbatibus, prepositis, decanis, conventibus, capitulis eccle- siarum, rectoribus seu vicem eorum gerentibus per civitatem et diocesim Spirensem constitutis. Doloris et compassionis interioris et exterioris pia viscera reserari, ecce verba Ihe- remie dolentis et merentis et compacientis ruine et desola- cioni civitatis et populi lerosolimitani, que conveniunt et cun- currunt in perniciosa morte et occisione bone memorie Al- berti, quondam decani ecclesie Spirensis. Defecerunt pre lacrimis oculi mei, conturbata sunt viscera mea, cuius intel- lecta interempcione effusa sunt viscera, corda tremuerunt, caligavit visus, hebuit intellectus, aufugit auditus, proinde quod is, qui se murum posuit pro domo Domini et in omni- bus zelatus fuit iusticiam, per lictores nefandos, socios Iude proditoris, sathaneque ministros turpi et inopinata vulnerum plurium inflictione saucciatus occubuit, mortem sustinens tem- poralem cum Domino Ihesu Christo passus, cum ipsius pas- sionis memoria eodem die per totam ecclesiam, sicut singu- lis annis fieri solet, sollempniter ageretur. Ut igitur omnium fidelium compassio evidenter appareat, audiencium, quibus vulneribus saucciatus fuerit, per ordinem presentibus duximus declarandam. Attendite siquidem diligenter, quod ilh ma

1277 october 26. 351

ligni filii perdicionis perversi et in semet ipsis crndeliores et sceleraciores homicide, non recolentes prophete dictum, nolite tangere Christos meos, vulnus letale dederunt in pec- tore eius, cor intrinsecus attingentes, statim duo in dorso et subsequenter duo in latere et in modum, quo ovis occidi so- let, in gutture addiderunt unum prioribus valde cruentum et in manu dextera duo dantes vulnera, sinistram manum am- putabant, linitas sacri olei unctione et consecratas, quibus sacramentum ineffabile corporis Ghristi sepius reverenter et devote passionem Iilii Dei recolendo celebravit et novissime duo vulnera in tempore cum impetu prioribus addiderunt, per que excerebratus fuit ita. quod cerebro ex capite totaliter effuso, in Ioco, in quo passus est, idem cerebrum remansit, et prophete dictum impleretur, posuerunt mortalia servorum tuorum, domine, escas volatilibus celi, carnes sanctorum tuo- rum bestiis terre. Repente sus quedam esuriens totum ce- rebrum devorando deglutivit et statim detestabiles homicide fugam pecierunt, tali sacerdote in fimo, et ut ita dicatur, in fetido stercore derelicto. Nos igitur omnes catholice fidei filios et professores, cum eciam bruta animalia natura trahat ad compaciendum, invitamus, quia iirtellecto ordine occisio- nis dicti decani medullitus profusis lacrimis doloris et com- passionis ardore vestra corda concuciantur et corpora vestra contremiscant. Cuius enim vel saxeum pectus tanti viri enor- mis cruciatus ad dolorem compassionis non emolliatur? Certe quilibet eidem compati debet et precipue omnis ordo eccle- siastice dignitatis, cum lob dicens, super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo et exprimendo dolorem extrinsecus gemendo pronunciet, versa est in luctum cithara mea et organum meum in vocem flencium sive in ploracio- nem. Sane tam nefarium interempcionis factum puniendum hactenus sub dissimulacione transire permisimus, spectantes per infusionem gracie divine dictorum sceleratorum corda ad penitenciam emolliri, sed saxis duriora desperacionis laqueo irrecita scindi non possunt, ut veniam intercedente sancta pro eis ecclesia, cuius sinus ad peccatores suscipiendos pa- tet continue, peccaminum suorum recipere mereantur. Cum igitur ex iniuncto nobis officio teneamur excessus corrigere subditorum, ne iidem excessus in honoris nostri et eccle- siastice discipline vergant dispendium et a nobis videantur dissimulari, dictos occisores prefati decani Spirensis, quia ipso facto canonem late sentencie inciderunt, auctore sedis

352 1277 october 26.

apostolice excommunicatos denunciantes, excommunicamus eciam eos auctoritate nostra proinde, quod prelatum nostre ecclesie et inira emunitatem ecclesie, et in die, qua passio Domini celebrata est, misere et temere occiderunt, eosque, qui consilium, auxilium, asseusum, favorem verbotenus vel aliquo quovis modo eidem occisioni dederint et eorundem li- beros, ne ad ordines procedant sacros vel ecclesiastica be- neficia recipere valeant, quibus se indignos reddiderint, auc- toritate omnipotentis Dei et nostra presentis scripti attesta- cione usque in quartam generacionem sentencialiter condemp- namus. Preterea omnes, qui predictos sciverint occisores et eos nobis usque ad festum beati Andree apostoli non re- velaverint, eisdem sentenciis, sicut et nunc ita et tunc irre- citos in nomine Domini denunciamus. Ne autem sentencie predicte evanescant oblivionis nebula obfuscate, precipimus omnibus prelatis, sacerdotibus et universis curas ecclesiarum gerentibus et capitulis et conventibus cuiuscunque ordinis vel condicionis fuerint in Spirensi civitate et diocesi consti- tutis sub pena excommunicacionis late sentencie, quatenus singulis dominicis et festis inter missarum sollempnia occi- sores Alberti quondam decani Spirensis, omnesque et sin- gulos, qui opem, consdium, favorem, auxilium vel assensum tam nefario facto prebentes et eos, qui eosdem sciant et non revelant, sonantibus campanis et accensis candelis denun- cient publice excommunicatos et eorum liberos usque in quar- tam generacionem, ne ad ecclesiasticam dignitatem, in recep- cionem sacrorum ordinum et beneficiorum ecclesiasticorum et aliis provehi valeant, a nobis sentencialiter esse condemp- natos, ut tali exemplo et metu pene minora et consimilia non intendant nec audeant attemptare. Taliter carissimi, in hoc execucionis officio vos reverenter gerentes, ut vere com- passionis et fraterne ac sancte obediencie in vobis signa appareant, que remuneracionem apud Deum merentur non modicam, sicut contraria predictis apud homines ulcionem debitam et apud summum iudicem consequantur perpetuam dampnacionem. Lata est hec sentencia et publicata anno Do- mini MCCLXXVII. in synodo generali Spirensi, feria tercia ante festum Symonis et Iude apostolorum.

1278 iuli \. 353