Hainricus dei et apostolice sedis gratia episcopus Constantiensis¹ universis tam presentibus quam futuris, ad quos presentes littere pervenerint, salutem et in domino caritatem. Significarunt nobis || honorabiles et religiosi in Christo domini | Hermannus abbas² totusque conventus monasterii sancti Galli ordinis sancti Benedicti nostre Constantiensis diocesis, quod invalescente hominum malitia iidem^a) abbas et conventus || eorumque predecessores a multis retroactis | temporibus vacantibus benefitiis ad eorum collationem presentationem vel aliam quamcumque dispositionem spectantibus iidem . . abbas et conventus sive capitulum omni || tempore potentia temporali eadem benefitia de patronatu ipsorum | existentia interdum infantibus interdum etiam laicis et personis aliis inhabilibus et indignis conferre vel ad ea presentare, per rerum temporalium ipsius monasterii subtractionem et etiam alias indebite compulsi fuerunt et adhuc compelluntur, item quod propter tyrannidem et invasionem quondam Ludeuici de Bauaria³ ecclesie Romane et spetialiter ecclesiarum istarum partium hostis antiqui ad tantam inopiam devenerunt, quod hospitalitatem tenere et elemosinas facere secundum quod in dicto ipsorum monasterio fuit hactenus consuetum et alia ipsis incumbentia onera suportare^b) non valent, et quod ipsi . . abbas et conventus secundum statum et decentiam ipsius monasterii commode de proventibus ipsius monasterii sustentari non possunt, item quod dictum ipsorum monasterium circa quadraginta annorum spatium per ignis voraginem funditus fuit destructum, propter quod circa structure reformationem et restaurationem ipsius non parvas hactenus fecerunt expensas et adhuc quasi cotidie faciunt, item quod ad ipsum monasterium victualia et alia neccessaria non sine gravibus laboribus et expensis propter situm loci ipsius monasterii, scilicet altitudinem montium, sterilitatem et frigiditatem excessivam ac etiam viarum discrimina^c) non aliter quam in dorsis animalium undique bene deferri possunt, item quod ex epidimia seu hominum mortalitate, que domino permittente in partibus istis hactenus viguit, multitudo colonorum et aliorum hominum ipsius monasterii utriusque sexus ipsis et dicto suo monasterio iure servitutis pertinentium de hac luce ad dominum migravit, adeo quod de pluribus ipsius monasterii possessionibus^d) propter huiusmodi mortalitatem remanentibus incultis census debitos ex eis habere non valent. Quare nobis humiliter supplicarunt, ut propter premissa dampna et pericula vitanda et ad indigentiam ipsorum relevandam ac etiam pro salute animarum conservatione status ipsius monasterii et monastice discipline et ne cultus divinus, qui in ipso monasterio celebriter agitur, propter temporalium rerum defectum minuatur vel in aliquo depereat, quatinus sibi et ipsorum monasterio et communi mense ipsorum parrochialem ecclesiam in Kilchberg⁴ cum filia sua in Rikenbach⁵ dicte nostre diocesis de patronatu ipsorum existentem, cuius redditus et proventus annui sedecim marcharum argenti summam^e) non excedunt, perpetuo applicare incorporare et unire ac annectere cum consensu nostri capituli dignaremur. Nos vero inquisita dicti negotii veritate una cum capitulo Constantiensi prehabitis etiam et precedentibus pluribus tractatibus sollempnibus et diligentibus insimul et deliberationibus super eo, quia fidedignorum assertione constat predictas causas superius expositas fore veras et quod neccessarium esset ipsi monasterio taliter subveniri, desiderantes etiam neccessitatibus dictorum . . abbatis et conventus et ipsius monasterii subvenire et preamandum in ecclesia dei cultum divinum cum devotione exerceri, ne ex defectu temporalium ad presens vel in posterum ipsorum deo et nobis placens devotio a profectu spiritualium quod absit deficere compellatur. Igitur ex causis premissis, quas fidedignorum assertione invenimus esse veras, et aliis rationabilibus et neccessariis nos ad hoc inducentibus ecclesiam parrochialem in Kilchberg cum filia sua in Rikenbach cum omni iure ac iuribus et pertinentiis suis universis et singulis predictis . . abbati et conventui et per eos successoribus suis et communi ipsorum mense ac etiam ipsi monasterio auctoritate nostra ordinaria et de consensu capituli ecclesie nostre Constantiensis ad laudem dei et sanctorum eius servatis servandis in nomine domini hiis in scriptis inperpetuum applicamus incorporamus annectimus et unimus, reservantes tamen nobis et ecclesie nostre Constantiensi iuribus episcopalibus universis nobis vel archidyacono loci debitis, quodque perpetuo . . vicarii^f) eiusdem ecclesie per nos et successores nostros cum vacaverit instituendi nobis et successoribus nostris legitime presententur. Indulgemus etiam eisdem, ut cum dicta ecclesia vacaverit seu ipsam quomodolibet vacare contingerit, quod possessionem eiusdem ecclesie et capelle corporalem iurium et pertinentiarum earundem propria auctoritate ingredi et apprehendere valeant et inperpetuum habere. Et quia, qui altario servit, debet vivere de altari, igitur^a) vicario predicte ecclesie in Kilchberg et capellano filie sue capelle in Rikenbach predicte pro sustentatione ipsorum taxamus et deputamus pro prebenda sive prebendis redditus annuos, quos . . vicarius^f) et capellanus ecclesie sive capelle et filie^g) predictarum ab antiquo consueverunt habere, quia ex huiusmodi redditibus valent et possunt congrue sustentari, iura episcopalia persolvere et alia sibi incumbentia onera supportare. Et in premissorum testimonium et evidentiam pleniorem nos Hainr.^h) episcopus Constantiensis predictus sigillum nostrum episcopaleⁱ⁾, nos vero Felix prepositus⁶, Vlricus decanus⁷ totumque capitulum ecclesie Constantiensis recongnoscimus et fatemur premissa omnia fore vera et quod predicte ecclesie in Kilchberg et eius filie sive capelle in Rikenbach applicationi incorporationi annexioni et unioni ac omnibus aliis supradictis consensum nostrum liberum et expressum adhibuimus et adhibemus presentium per tenorem, sigillum nostri capituli una cum appensione sigilli reverendi in Christo patris et domini nostri domini Heinr. episcopi Constantiensis predicti presentibus appendentes in evidens testimonium omnium premissorum. Dat. Constantie anno domini millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, IIII. non. augusti, ind. XII.

Source Fulltext: Chartularium Sangallense VII, Nr. 4623, S. 457-459.