Æurfsirften 3oa<$tm mit bent Mni$t won $o(en fiber beffen 93ermittelung jur Sefreiung

beg Sanbgrafen tytttyp, »om 3a^re 1550.

Petunt, ut Regia Maiestas adiuvet ipses apud Cesaream Maiestatem in liberando Land- gravio Hassie, qui ipsorum pollicitatione seductus Cefari fe dedidit, fretus iis Pactis, que illi cum Episcopo Atribatensi constituerant, et preter Pacta conventa in custodia hactenus retine- tur, quamvis ea Pacta, quoad potuit, iple impleverit et (i quid desideratur adhuc implere paratus fit. Quod si exactionem cautionis ab eo Cesarea Maiestas requirat, non recusant earn pariter cum Landgravio dare.

Est autem ipsis cure hec res partim propter Landgravium, partim etiam propter fe ipsos, fidemque et existimationem suam, atque etiam periculum, propterea quod bona fide promiserunt Landgravio, fi quid ei adversi propter deditionem illam, preter ea, que in Pactis diferte expreffa sunt, accidisset, id ipsum sese ultro passuros esse, ad requisitionem liberorum ipsius Landgravii, qui nunc depofcunt illos in talem custodiam, in quali est Pater eorum.

His igitur de causis petunt supradicti Principes, ut Regia Maiestas et Landgravio et ipsis fubveniat, mittatque Legationem ad Cesaream Maiestatem ad agendum diligenter de liberatione

168

eiusdem Landgravii, eaque Legatio ut ad diem S. Michaelis presto sit in Ten no \ er da, si Cesar est auguste, si vero recessit in interiorem Germaniaru, Franc so rdie ad Moenum eadem die sese sistat et cum Conliliariis atque amicis eorundem Principum intelligentiam liabeal, ac deinde ipsis prescn tibus cum Cesarea Maiestate agat et ab ea responsum petat. Quod si fuerit benignutn cum ipsis pariter gratias agat, sin autem negabit, aut differet rem Cesar, ut ea ipsa Legatio Regia consilium ineat cum Conliliariis et Amicis eorundem Principum, qua via insistendum sit ad liberan- dum Landgravium. Quod si recusabit Regia Maiestas, Legationem hac de re mittere ad Cesarem, petunt Principes, ut Literas diligenter scriptas ruittat.

Indolebat Maiestas Regia calamitati Illustris Domini Philip pi Landgravii, cum illius ipsius causa, turn quod earn ad Illustrissimos Dominos istos Principes Electores pertinere intellexit. Habet enim in memoria Maiestas eius necessitudines, que sibi, multe magneque cum plerisque Principibus Germanie, cum duobus vero istis vel precipue intercedunt, neque detrectaret, quidquam Maiestas eius, quo malis istis et incommodis opem afferret, li quod modo recte, salvo officio et uti" liter a se fieri posse existimaret. Non parceret quidem certe laboribus, neque lurnptibus. Sed cum diligenter secum reputat, non solum arctissima propinquitatis et affinitatis vincula, verum etiam san- ctissima Foedera, quibus iam inde a Maioribus suis cum Cesarea et Regia Romanorutn Maiestatibus consociata est, et quod ea Foedera nuper adeo per Oratorem suum solemni ceremonia et Christiani Principis fide, non modo pro fe, verum etiam pro Regno suo, a quo nunc abest, firmavit, non pu- tat sibi fas else, contra sententiam tarn coniunctorum sibi Principum quidquam suscipere, contra eorum autem sententiam fore, si cum iplis de supra memorato Illustri Domino Landgravio live per Oratores, five per literas agere institueret, non levi aliqua coniectura, verum evidentissimo argu- mento Maiestas eius colligit ex eo, quod non ignorat, hoc ipsum de isto ipso Domino Landgravio pariter et de Illustri Domino Joanne Friderico, Duce Saxonie capto a Divo Parente suo ante quatuor annos Magnifico olim Stanislao Laski, Palatino Siradiensi, Oratori ad Celaream Maieltatem in Mandatis datum fuisl'e et quomodo tune id acceptum fuerit. Ne illud quidem ncl'cit, quale Responsum Principes Electores, ac ceteri Ordines Germanie ilta ipsa de re tune a Cesarea Maiestate acceperint. Qua propter sperat Maiestas 1'ua Regia datum sibi iri veniam ab Illustrissimis istis Principibus Electoribus, quod ipsorum postulatis ac desideriis recte latil'facere non pol'lit. In Parentum enim loco habet Celaream et Regiam Romano rum Maieltates, cavetque sedulo, ne vel minimam offensincule cuiusquam occasionem ipsis prebeat. Ceterum ab ipsis Illustrissimis Principibus Electoribus non incommode cum Cesarea Majestate agi posse Regia Maiestas arbitratur, cum non tantum Conlanguinei Principis, verum etiam ipsorummet propria res agatur, modo placide et obse- quenter id fiat, in quo, etsi persuasum habet eius Maiestas, non defuturum ipsis else consilium, non putavit tamen sibi pretereundum else pro mutua sua coniunctione et amicitia cum ipsis Illustrissimis Ducibus, quin ipsis sententiam i'uam vel uno verbo indicaret.

Si mittende erunt he Litere ad Cesarem, infrascripta adscribenda erunt, post illam clau- lulam: occalionem ipsis prebeat; cetera vero omitti poterunt, aut paulo aliter adferibi.

Tamen ut Illustrillimi Principes Electores intelligant, non posthaberi ab eius Maiestate res et lalutem I'uam, scribet Maiestas eius ilta de re ad Celaream Maieltatem, quoad recte, ac citra of- fensionem id fe facere posse existimabit, ealque Literas per suum Veredarium ad Maieltatem illius inittet, quidquid autem relponsi inde acceperit, de eo cum llluitrilliinis Principibus Electoribus communicabit.

SRad) Sojiti, Cod. Polooiae.

169