+ In nomine domini hoctabo decimo anno principatus domni nostri guaimari gloriosi principis, mense magius, quarta indictione. memoratorium factu a nos andrea presbiter et garofalus germani filii quondam ursi, eo quod ante presentia maioni presbiteri et abbati ecclesie vocabulum sancti maximi de intus civitate salernitana, et una cum ipso abbas adessent romoalt et petrus comitibus germani filii alfani comiti, qui sunt dominii ipsius ecclesie, per bona combenientia per demandationem ipsius abbati et per largietatem ipsorum comititus tradidit nobis iaquintus diaconus et vicedominum ipsius ecclesie de rebus, quod pars ipsius ecclesie habet in locum ubi ad caminatella dicitur finibus nucerie, per hec finis et mensurie: a pars occidentis fine via puplica, sunt inde passi triginta septem et medium: a septemtrionis fine ipsius ecclesie, sunt inde quinquaginta hocto: ab oriente fine similiter ipsius ecclesie, et inde sunt passi sexaginta duo: revolvente per ipsa fine in pars occidentis sunt indeque passi viginti tres et cubitum unum: iterum revolvente per eadem fine in pars septemtrionis sunt inde passi decem et hocto: iterum revolvente in pars occidentis per ipsa fine et coniungente se ad ipsa via que est priora fine, sunt inde passi triginta quadtuor, totum ad iusto passum homini mensuratum. hec vero rebus per iamdicte finis et mensurie tota et inclita cum omnia infra se habentibus omnibusque suis pertinentiis et cum vice de via sua illut nobis ipse iaquintus diaconus ad pastenandum arbustum tradidit tali ordine, ut amodo usque duodecim anni completi ad nostram et de nostris heredibus sint potestatem eos tenendum et dominandum, et fovee et omnis nostre utilitatis iuxta rationem ibidem faciendum, et ibidem resideamus et abitemus et pastenemus ibidem arbores et vites de bono vitineo seu arboribus pomiferis; et quantum vinum et quodcumque frudium amodo usque decem anni inde tollere vel abere potuerimus, totum nostre sint potestati, faciendi que voluerimus. ad completi autem ipsi amodo duodecim anni, nos vel nostris heredibus habeamus in tota ipsa rebus per iamdicte finis et mensurie perfectum arbustum factum, surtum et operatum secundum consuetudinem loci uius, et sicut de tantos annos esse meruerit; et da completi ipsi duodecim anni in antea omni tempore, dum nos et nostris heredibus illut tenere et lavorare voluerimus, licead nos illut tenere et annualiter aptis temporibus lavoremus eos de super et de subter, sicut locus iste meruerit, et totum eos per circuitum cludamus et clusum illut habeamus, sicut meruerit, et ubi meruerit arbores et vites et propagines eos ibidem plantemus et propaginemus, ut bene paread lavoratum et cultatum, quatenus proficiad et non dispereat; et quantum vinum da ipsi decem anni in antea inde exierit, totum illut ibique ad palmentum inter nos in tertiam partem dividamus, et omnem annum per vindemie faciamus nos scire pars ipsius ecclesie, ut dirigat ibidem missum suum pro recipiendum ipsa sua sortione de ipso vinum: ipso missum eidem ecclesie tollat inde una sorte quod est tertiam pars, nos autem vel nostris heredibus tollamus inde duobus sortionibus, et pars ipsius ecclesie adsignet nobis organeum bonum da vinum ad cellarium quod habuerit in eodem locum nucerie, ubi ad li pariti dicitur, et nos ipsum annualiter apto tempore conciemus bonum, sicut meruerit, et reponamus illum intus ipso cellarium, et ipsa sortione de ipso vinum, quod a pars predicte ecclesie inde evenerit, nos illut portemus ad predictum cellarium, et mittamus illut intus ipsum organeum; missum vero quod pars prefate ecclesie per vindemie ibidem direxerit, nos illum nutriamus secundum nostra possivilitatem et demus ei palmentatica iuxta ratione, et de quem annualiter in eadem rebus amodo et semper seminaverimus, demus inde terraticum ad pars ipsius ecclesie secundum consuetudinem loci uius; et si propter iram de seniorem, vel pro qualivet causa de hanc terra exierimus et infra tribus anni reversi fuerimus hic ad abitandum, tunc ipso annum quando redierimus, licead ille homo qui illut lavoraverit, ipso frudium de ipsum annum inde tollere, et post ipsum frudium recollectum inclitum illut ad nostram et de nostris eredibus perveniant potestatem, ad tenendum et lavorandum illut in supradicta ratione; et si da ipsi duodecim anni in antea aliquando tempore ipsa rebus tenere et lavorare non voluerimus, licead nos vel nostris heredibus inde exire et tollere inde redita et omnis nostra causa movilia, et iret cum eo voluerimus, sine contrarietate predicte ecclesie, et tota ipsa rebus operata et clusa remittamus ad potestatem ipsius ecclesie. unde per bona combenientia per demandationem ipsius abbati et de ipsi domni ipsius ecclesie guadia nobis ipse iaquintus diaconus dedit et mediatores nobis posuit petrus filius quondam benedicti et ursus presbiter filius iohanni qui sunt abitatori in locum pau; et per ipsa guadia etc. Statuta multa viginti auri solidorum constantinianorum. verumtamen et hoc recolimus, quia per supradicta guadia obbligavimus nos et nostris eredibus, ut quanta poma de ipsi decem anni in antea inde exierit, nos vel nostris eredibus apto tempore colligamus, et tertiam partem inde demus ad pars iamdicte ecclesie, et due sortis inde nobis abeamus, et hunc brebem scripsi ego ioannes clericus et notarius qui interfui. + ego qui supra maio presbiter et abbas + ego iaquintus diaconus et primicerius.

Source Fulltext: Codex Diplomaticus Cavensis, vol. CDC.004, -, Estratto da ALIM