LXXXIX.

•CONCESSIO MOLENDINI.

Inter caetera loca divino cultui deputata, quae Regalem munificentiam decet attollere, Eccle- liam de Marrekke perpetuo volumus cum fumiua devotione et reverentia fpecialius venerari, et affluentius refpicere muneribus gratiarum, eo quod pater mifericordiarum altiiumtis caufam

tOt

noftram intuens, ct pic gubernans, in loco ab eadem Ecclelia non longè diftante nos quafi iu anguftiis mortis pofttos liberavit àb boftibus, et proftratis eisdem nos liberavit gloria triurophali. Noverit igituf praefens aetas et fucceffio futiuo- rum, quod nos ad divini nominis laudem et gloriam, nec non ad tam gloriofae victoriae me- moriam fempiternam, plebauo de Mareke, et fuae Ecclefiae quendam locum ante pontem ci vitatis praedictae, in quo molendinum noftrum feu terrae principis liium fuerat, ex mera libe- ralitate duiimus conccdendum, ut idem pleba- uus in ipfo loco molendinum conftruat, ab eo, et Atis fucccAoribus, Ecclefiae memoratae recto- rib us, cum univerlis et fingulis Atis attinentiis perpetuo poffideudum; et ne ipfc plebanus et Ecclefia, feu AicceAores ipfius tam in repara- tione dicti molendini, quod Abi et EccleAae de novo perpetualiter dedimus, quam aliorum mo- lendinorum, quae priùs ex fundatione ipfius Ecclefiae de jure poAcderat, et quae per no- ftrum exercitum deftructa Aierunt, in praefenti, vel inpofterum impediautur ab aliquo, vel dis- pendiofe tangantur, ipfos fub fpeciali prote- ctione noftrà et facri Imperii, cum moleudinis praedictis, ct corum attinentiis univerbs, nec non cum caeteris rebus, poAeffionibus, liberta- tibus, gratiis, feu perfonis Ecclefiae memora, tae fulcipimus et tutela, univerfis boc regali edicto firmiter iujungentes, ne quis ipAim pleba- nam, qui nunc pracef t eidem Ecclefiae, vel quem ipfi praceffe contingeret in poficrum, iu premiffis omnibus et fingulis contra noftrae prö- tectionis tenorem audeat aliqualiter moleAarcj quod qui forte attemptare ete.

xc.

Rudo If i R. R. preces ad Summum Pontifi- cem, pro CäHoftizatione b. Margare tha е, amitâe La dis lai Reg. Hungariae.

Grandis adeft matri Ecclefiac caufa làethiaе, multa ei materia jocunditatis advenit -, habet cnim, linde Domino canticum novum cantet, imde iumenfac laudis ymnüm referat Deo fuo, habet plebs calholica fonoris jubilet vocibus, Ы laetis animís jocundetur. De orto liquidem fidei chriftianac lponfa egredieus, floridae virgi- nitatis flofculis infiguita, ex regali quoque pro genie trahcüs origiuem nuper meruit aeterni regis regale folium âccenlis introire lampadi- hus, fponfoque altiflimo copulari, faucta vide licet Margaretha, incliti locii noftri et amici kariflimi Regis Vngafiae amita, per qtiam ex- bratus pius opifex Ibc Xpe multa miiaculofa prodigia operatur in gentibus, ct fignis eviden- tibus plebem in fide corroborat et confirmat; fuper cujus quidem Canonizatione votiva ad in- uantiam inclyti Regis praedicti, cujus litteras fuper eo reeepimus, una cum ipfo Paternitatem vellram piiflimam humili prece depofcimus, et devota, quateuns ejusdem fanetae Margarethae Virginis, quae veluti praefulgida margarita in terris chorulcat miraculís, gloriofis mevitis pro vocati, ipfam diguemini Cathalogo Sanctorum àferibere, condignis â populo per mundi cb> mata honore et gloria venerandam.