VIII.

Еa, beatiffime Pater! de admirabili veftrâ crea- tione praecordiis noftris tenaciter eft infixa fiducia, illa reverà verifimiliter fuper ea prae- fumptio noftris intimis eft imprefía, quod ex bumanae inbecillitatis opinione non prodiit, fed quod ex infpirata vobis tunc in remotis agenti- bus Spiritus infpiratione paracliti, ad univerfalis Eccleftae regimen, caeleftis altitudo confilii vos vocavit. Sic etiam nosmetipfi, dum priftinum ftatum noftrum in interiorum profunditate revol- vimus, et dum vocis exemplo propheticae, di- "vinorum judiciorum in noftrae confiderationis fpeculo fpeculamur abilfum, in forma confimili, licet impari, merito nos fentimus ignaros, et etiam non inflantes, exclufo totaliter quolibet gradûs ambitu cellioris, divinitus ad Romanae Monarchiae molimina dirigenda proveclos. His igitur, pie Pater! in trutina rationis appenfis, in omnibus arduis et diver'is, quae nobis poft- modum oceurrere negotiis, et praecipuè fuper mmtiorum Hungariae et Bohemiae Regum lega- tionibus nobis propofitis, et oblationibus editis, nihil penitus aggredi libuit, nihil prorfus, ut decuit, attemptaie voluimus, nifi veftrâ, quam Temper fuimus praeftolati, refponlione, feu fa- lutifera informatione fufeepta. • Ex quo itaque, pater clementillime! vos elegit altillimus, ita, quod de terra jam orta lit Veritas profpiciente de coelo juftitia, ex quo dextera Domini etiam fuac mifcricordiae unéUone nos unxit, ut fuper

colla fublimium, gloriac folium * teneamus, ut ifta duo caelitus iu conformitatis idemptitate per mutuos compatiantur amplexus, eccc, quod noftram, et liberorum noftrorum. perfonas, nec non et creditum uobis Imperium veftrae piae difpofitioni fubmittimus, ut fccundum Dcum et puram confcientiam libere ftatuatis, et ordinetis ialubriter de praemillis, quicquid honoris Dei, ecclefia Aicae libertati, ac orthodoxae fídei, nеc non bono Imperii ftatui credideritis expedire. Et licet illuftris Rex Bohemiac, non tam juftis, ut voluntariis motibus diu fuerit in exheredatio- nem Imperii degraiTatus, quia tamen in vobis, Hipote, ficut fti|>erius eft expreflum, eleclis â Deo divinae gratiae et juftitiae plenitudo exube rante r habundat, praelertim, ut terrae fanélae in oportuno fubfidio nil dematur, controver- liam, quae inter nos et ipfum, pro bonis Im perii vertitur occupatis ab ipfo> fiducialiter apoftolicae ordinationi et acquitati relinquimus, et exponimus dirimendam. Pro certo quidem et pro conftanti tenemus, quod indempnitati cavebit Imperii veftrae Sauclitatis inobliquabilis reclitudo. Caeterum fuper illius benivolt favo ris, et benivolentiae favorabilis exhibitione, quam caufac noftrac juftitiae gratiofe praetendi- tie, juxta quod dileclus fidelis nofter N. nuper de veftrae Beatitudinis pedibus ad nos rediens euarravit, ft non ad quantas vobis debemus, tamen ad quantas fuHicimus, gratiarum totaliter nos provolvimus acliones, grata recipientes et placita, nec non invariabiliter obfervantes, quae per dileclos fideles noftros N. et N. in beatitu diuis Yeftrà pracfcDtia funt traslata, л-—

IX-

{Cf. Gerbertf c. i. L. 3. n. S. p. 70. fq.) SALTZPURG.

Iudignatio, quam indigne concepit adverfus mi- feram Saltzpurgeu. Ecclefiam Dominus Rex Bo- hemiae, ficut experimento didicimus, nqu quiefcit, donce noftri, et Ecclefiae nollrae ve- Jligium et memoria deleantur. â terrà. Poft- quam enim omnes et finguli pariter perierunt ia partibus Styriae, Auftriae, et Karinthiae, qui colebant juílitiam, et Rom. Imperii legibus pa- ruerunt, poftquam fidelis noftra devotio remo- veri íion potuit, vel mutari, multis teniptata terroribus, allecla promiffis variis, et follicitata quampluribus blandimentis à Rege praediélo, ecce, quod tali die Capitaneus Styriae nomine Regis praediAi Ecclefiae Saltzpurgeu. praedia, fora, civitates, et villas exercitu congregato invafit hoftiliter captis hominibus, et plerisque occifis, deduclis rebus mobilibus, immobilibus vero per ignem et gladium tam crudeliter de- vaftatis, quod in omnibus partibus fupradi$is nihil nobis et Ecclefiae Saltzpurgeu. luperell, fed folis caftris cum difficultate maxima referva- tis, quae quidem multum hoftiliter inpugnan- tur, immó unum, proh dolor! in Karinthia perdidimus per fraudulentas infidias expugua- tum*, omnia alia infrà caftrum pofita in prae- dam et cineres funt converfa. Civitatem no- ílram N. quae caput Styriae quondam fuit, fie funditus exfuleavit à terra, quod nec ipfis eft parcitum fundamentis. Suecenfae funt Eccle fiae plurimae, et in ipfis homines plurimi, qui eonfugerant ad easdem, morte miferabili fuflo

cati. Nunc autem cundem Regem injurias et preHuras in Bawariae partibus cum perfonae et rerum multa formidine praeftolamur. Quam- vis autem cum devota humilitate proftrati, pacis gratiam, vel faltem treugarum inducias petive- rimus ab eodem, nulla tamen circa hoc condi- tione perficere potuimus, nifi adverfus Roma- uam Ecclefiam, facrumquc Rom. Imperium te- merato fidei noftrae debito voluiflemus effici infideles. Nos igitur in angnftiis pro Augufti reverentia conftituti, imploramus auxilium, et fubfidium exfpedamus veftrae felicillimac Maje- Ilatis eum dolore et gemitu, poftulantes, qua- tinus faltem reliquiis diélae Ecclefiae noftrae mifcrabiliter dereliclae, ne idipfum tenue et modicum facultatis, quod ab unguibus deprae- dantium excidit, iterum forbeatur ab ipfis, fe- ftiuo fuffragio fuccurratis; fíe enim ¿ proh do lor! jam fe habet Ecclefiae noftrae flatus, quod, niü nobis et ipfi fubveniatur, fubito fuifocabi- tur totum, quod habemus relidunm, nec ha- hebit locum dc caetero in nobis auxilium, poft- quam fuerimus totaliter confummati. —