CAP. VII.

Nona autem annotatio manifestat, quod filios promis- sionis ex mulieribus quidem natos , sed ex Spiritu Sancto

g At. dicant esse. 5 dicunt esse conceptos, ne illa soboles, quae de carnis se- mine nascitur, ad Dei conditionem pertinere videatur b. Quod catholicae Fidei repugnans atque contrarium est, quae

6 ai. animsequesub- omnem hominem in corporis 6 animaeque substantiam a con-

stancia, vel subsisten- «• . . . n . • . » • .

tia.' ditore universitatis formari atque animari mtra materna vi-

scera confitetur, manente quidem illo peccati mortalitatisque contagio, quod in prolem a primo parente transcurrit, sed regenerationis sacramento subveniente , quo per Spiritum San&um promissionis filii renascuntur , non in utero carnis,

sed

a. Damnavit utique Anastasius P. ex Lilro Pontific. et in symbolo quoque concilii Ni- ( caeni damnatur, dum Deus Pater dicitur omnium conditor.

b Putarunt enim Priscillianista» quod quae de carnis semine prodeunt, a maligno principio , hoc est, diabolo, ortum habere.

CONCILIORUM HISPANLE. , 273

i AL corput omne.

sed in virtute baptismatis. Unde et David , qui utique erat Ptalm. 118. ©.73.

promissiohis filius , dicit ad Deum: Manus tua fecerunt

me , et flasmaverunt me. Et ad Hieremiam Dominus ait: Jerem. t. v. $.

Priusquam te formarem in utero novi te,\et in vuha ma~

tris tua sariftificavi te. Idem vide in cap. 7. de Baptismo.

CAP. VIII." Ex eadem, cap. 14.

Contra id, quod duodecim signa , qu<e Mathematici obser* vant, fer 1 corfus omnia distinguunt; atque adeo duo statuunt creationis pfincipia.

Sub quarto decimo vero capitulo, de statu corporis sen- tire dicuntur, quod sub potestate siderum atque signorum pro terrena qualitate teneatur et ideo multa in san&is li- bris , quae ad exteriorem hominem pertineant, reperiri, ut in ipsis scripturis inter divinam h terrenamque c naturam quardam sibi repugnet adversitas d, et aliud sit, quod sibi vindicent animae praesules *, aliud , quod corporis condi- tores. Quae fabulae ideo disseruntur , ut et anima divinae affir- metur esse substantias, et caro credatur malas esse naturae; quoniam et ipsum mundum cum elementis suis non oous Dei boni, sed conditionem mali profitentur audoris ; at- que ut ha;c mendaciorum suorum sacrilegia bonis titulis colorarent, omnia pene divina eloquia sensuum nefando- rum 2 immissione violarunt/. Idem in caf.y. de Anima Al. immixtione. hominis.

■ ;cap. ix

Ex Concilio Bracharensi I. anno 561. can. 5.

Si quis animas humanas , vel angelos ex Dei credit sub« sfantia extitisse , sicut Manichaeus , et Priscillianus dixerunt, anathema sit. Eumdem vide in caf . 8. de Anima hominis.

a Attruunt quippe Priscillianist3e,/<a/a/»t«x ttellit hominet colligatot, iptumque corput nottrum tecundum duodecim tigna coeli ette compotitum ; constituentet in capite arie- tem , taurum in cervice , geminot in humerit, cancrum in peftore , et ad plantat utque perveniunt , quas pitcibut tribuunt. Augustinus de Heeretibut num. 70. b Animam sci- licet, quam Divinae substantiat esse opinantur. c Corpus videlicet. d Quaedam no- tetur adversitas seu contradidio, ut putant Priscillianistae ,ut suum confirmMt erro- rem de agone, quod animae de coelo delapsae ineunt cum principio malo. Vide sis Augustinum ibii. e, Hoc est: principes , sive principia. / In suam sententiam per allegorias contorquent^ Augusf. ibid.

Mm CAP.

274 COLLECTTO MAXIMA