CAP. IX.

Ecce sanclissimum ac reverendissimum ecclesiae eatholi- cae sacerdotale collegium et divini cultus honorabile sacerdo- tium , seu etiam vos, illustre aulae regiae decus, ac magni- ficorum virorum numerosus conventus, quos huic venera- bili coetui nostra anteresse celsitudo praecepit; quia satis longum est, ea quae regni nostri utilitatibus , seu genti et patriae nostrae necessaria sunt, vobis proprii oris nostri alio- quio enarrare, ideo hunc tomum, quia universa quje no- stra mansuetudo ad peragendum vestris sensibus debuit in- timare , dignoscitur continere , contrado , praeeipiens pari- ter et exhortans vos per eum qui dixit: Ubicumque fuer Mattb.id.v.20. rint duo vel tres congregati in nomine meo, et ego ero in medio eorum , quia ea quae tomus iste continet, vel alia quae ad ecclesiasticam disciplinam pertinent , seu diyer- sarum caussarum negotia, quae se venerabili ccetui nostf9 ingesserint audienda, gravi ac maturato consilio pertrafte- tis , atque judiciorum vestrorum edidis justissime ac firmis- sime terminetis. Qu<e. sequuntur, in cap. 37. de Exord. et epil. concil.

In nomine Domini. Flavius Egica Rex san&issimis Pa- tribus , in hac sancta Synodo residentibus. Quo mentis ardo- re, quantisque facibus serenitatis nostrae sublimitas religio- nis san&o amore succensa aestuet , nec verborum prolixa potest ratione depromi, nec literarum apicibus annotari. Quia in quantum Fides christiana spiritualium virtutum lu- mine ineftabili comparatione coruscat, tantum sensus no- stri brevitas necdum valet ejus enarrare mysteria. At nunc quamquam profunditatis ipsius abyssum nequeamus pertih- gere, magna tamen devotione clementiae nostrae animos ad

Kk 2 ex-

26o • COLLECTIO MAXIMA' : •

exhortandam vestram san&itudinem cognoscat, qualiter vos in hac san£ta synodo residentes in primis de ejus mysterio edi&is spiritualibus disputetis , et apostolici vestri ordinis dogma promulgetis, quo fidelium corda incomparabili si- dere perlustrata , infidelium quoque pe&ora mentis gressi- bus a tenebris ad lumen conversa pertranseant. - Pro nefandis denique Judaeis infra fines regni nostri de- gentibus, ita praemittimus, quod etiam absque non mini- mo moerore proferimus , quia ab initio propriorum rituum errorum decepti, Christi nomen incredibili pravitate ne- gaverunt, nefariisque ha&enus argumentis eamdem almae fidei se&am deluserunt. Certum namque est verumque praeconium, in cun&o paene terrarum orbe relatione perspi- cua extitisse vulgatum, quod Fidei plenitudine fines semper Hispaniae floruerunt; unde nostram gloriam summa ratio cogit, valida illis intentione resistere, quum in aliquibus mundi partibus alius dicatur contra suos christianos Princi- pes resultasse , plerosque vero justo Dei judicio a christico- lis regibus interemtos fuisse , praesertim quia nuper mani- festis confessionibus indubie pervenimus,a hos in transma* rinis h partibus Hebraeos alios consuluisse , ut unanimiter contra genus christianum agerent, prsestolantes perditionis suae tempus , qualiter ipsius christianae Fidei regulam depra- varent. Quod et per easdem professiones, quae vestris au- ribus sunt reserandae , patebit. Nam et a primordio nostri regiminis tanta fuit pro eorum conversione mansuetudinis nostrae intentio, ut non solum diversis suasionibus eos ad Frdem Christi pertrahere conaremur , verum etiam et man- cipia christiana, quae pridem ob suam perfidiam per le- gis c ordinem caruerant, ex tranquillitatis nostrae decreto re-" ciperent; solummodo, ut per verae conversionis proposi- tum , expulsa procul cordis perfidia , eos matris sinus eccle- siae adoptivos exciperet. Sed et per cautionis seriem jurisju- Tahdi attestatione subnixa spondentes, nec tandem promis- sa compleverunt, sed ritus et caeremonias solitas proculdu- i>io egisse perventi sunt. Et quia Divinae voluntatis impe- rio reservati sunt regni nostri tempore corrigendi, necessa- rium fore nostra perpendit tranquillitas, ut vestro nostro- rumque optimatum generali conventu, eorum nequitia quantocyus refrenetur, quo , operante Christo, extirpata ipsorum confestim nequitia , christianum nomen polleat,

et

0 DeprehenJimus. h Africa. c Leg. 13. tit.4. lib. li.For.Jui.

COISTCILIORUM HISPANLE. 26*

et Christi Fides infinite clarescat; ne tunc videatur tanta? perfidiae obviari, quando ecclesiam catholicam eorum di- gnoscatur adversitas impugnare. Ut ergo tam dira incredu- litatis perversitas vi&a dispereat, aut synodali emendatio- ne a parentali a refrenentur errore , aut si placet, uniformi vestra sententia , falce maneant justitiae desecati; sic quo- que , ut quid de illis cunctisque rebus ipsorum agere con- veniat, canonica vestri coetus sententia patenti stylo consti- tuat; quod nostrae legis censura perpetim stabile manere* decernat; illis tantumdem Hebraeis ad praesens reservatis, qui Galliae * provinciae videlicet intra clausuras c noscun- tur habitatores existere, vel ad Ducatum d regionis ipsius pertinere, ut quia delictis ingruentibus, et externae * gen- tis incursu, et plagae inguinalis / interitu passim ipsa ab omnibus desolata dignoscitur y cum omnibus rebus suis in suffragio s Ducis terrae ipsius existant, et publicis utilitati-i bus profe£fcum incunclranter exhibeant, ita ut secundum sandbe Fidei regulam ut vere christicolae vitam suam corri- gant, et omnem genuinae * incredulitatis errorem a suis cor- dibus pellant. Quod si amodo vel in modico detecli fue-» rint sancbe Fidei depravatores existere , illico de terra ipsa promoti ', eadem , qua et praedi&i parentes eorum, cen-» sura erunt omnibus modis feriendi*.

Nam et quorumdam sacerdotum non sinit veritas sile- re insaniam, quia ante sacrosanctum Altare Dei pro su- perstitibus hominibus Missas audeant dicere de defunctis; et quum aliis nocere intendunt, ipsi sibimet potius inter- feclores existunt, et suarum incurrunt excidium animarum in eo quod scriptum est: Os quod mentitur occidit ani* Sapienti* i.v. n. mam, et dum quodam invidiae vel malitiae livore tam ne- faria gerunt, unum est, quia et Deo mentiuntur , et in arcum perversum sacerdotalem ordinem vertunt.1 Quod si Aiiis, qui » Domino mendacium hujusmodi sacrificio offerre non me- min0' tuunt, quid de cetero falsitatis loqui pavescunt ? Petrum de- nique AposroJum dixisse legimus Ananiae: Memineo, ut A8.Apoit.s.v.i. quid Satanas implebit cor tuum, mentiri te Spritui San* 3o? Quia non est hominibus mentitus, sed Deo. Tanti quip- pe facinoris admissum vestro concilio committimus extir-

pan-

a Krrore a parentibus accepto. b GallixGothic*. c In vallibus,tnontibus circumseptis.

d Ipsius Provincix Ducis regimini subjefti. e Vicinorum Gallorum, vel aliorum, de quibus in conc. Narbonen. an. $89. Vide cap. 12. de Feitis. f Qua inguen afflcitur. g Sub protedtione Ducis seu ProVinciat Redtoris- b A genitoribus acceptae.

i Amoti. k Vide sis cap. 18. de Judaismo.

\

z6x COLLECTIO MAXIMA >

pandum, quo et illos, qui talia egisse detecYi sunt, et eos a quibus ob hoc nefas perpetrandum sciscitati sunt a, ac deinceps in tali errore quosque delapsos , regula decerna- tis canonica feriendos , ut. illatam in semetipsos sentientes correptionem, et male actorum poeniteant, et ne ab aliis ulterius fiant, sententia vestra speciale prohibitionis exem- plum ostendat *. . .

His igitur praemissis caussis, populorum negotia vestris auribus intimata cum Dei timore prudentiai vestraj corn-r mittimus dirimenda; ut quia multitudo sapientium sanitas est orbis terrarum, nulla sit occasio, quae vestrae mentis aciem ad promulgandam justitiam possit obtundere , nullus favoris se locus interserat, lumen veritatis abscondere, qua- tenus ipsa judiciorum vestrorum emissio luce clareat aequi- tatis , justitiam proroget debitam populis , et ad cumulum nobis pertineat copiosae mercedis. Sed et illud vestris pre- cibus sedari obnixius a Domino praeoptamus, ut quia ho- stis humani generis quosdam nostrorum inhiens non desi- nit ad perditionem subripere, ex quo proprio culpa; cer- nuntur facinore , non (quod absit) nostrae potestatis gra- vedine corrui, tribus diebus hoc pera&o concilio speciales ob inde Litanias contrito cordis arcano celebrare curetis; ita ut usque hujus anni spatium per singulos menses, eor demque modo triduana jejunia peragatis ; ut quia neminem de his , quos ditioni nostrae superna pietas subdidit, usquam perire volumus , nec amplius quempiam perdere quaerimus, sed de gentis nostrae vel patriae statu laetari affatim dele&a- mur, precatu saltem vestrae beatitudinis insidiantium stimula, quae contra nostram gloriam praeparant, a suis cordibus aufe* rant, et erga nostram servitutem pura Fidei sinceritate per- sistant, ut a priorum lapsu se erectos esse congaudeant, et nostra gloria ex hoc cum eis pacis et caritatis munere cumu- lata, Christo Domino indefessa gratiarum vota persolvat

a Excitati. b Vide cap. 6. dt Sacrileg. c Vide cap. 6. d* Litaniit.

TIT.

CQNCILIORUM HISPANLE. 263

ui primatu