CAP. II.

ec:.:-.-::•'"•!'i c

* IVtonachum aut paterna devotio *, aut propria pro- fessio facit; quicquid horum fuerit, 7 alligatum tenebit. Proinde his ad mundum 8 reverti intercludimus aditum, et 9 omnem ad saeculum interdicimus regressum.

0 Ex Romanorum legibus emanavit, quod parentes filios suos adhuc teneros- Monachatui perpetuo mancipandos txaderent j sicuti et pro eisdem filiis sponsa* lia inire solebant.

cap;

CONCILIORUM: HISPAN^E. 183

. .1

m. ........

v r.

Ex^ epdem ^wnone 50.

De ckricis qui monachorum propositwti appetunt tut

licitum haheant.

r -» r- •

* Clerici qui monachorum propositum appetunt, quia *can. «».c.i9.q.i. meliorem vitam sequi cupiunt,, liberos ejs ab episcopo in monasteriis largiri oportet ingressus, nec interdici proposi- tum eorum, qui ad contemplationis desiderium transire

nituntur.

■ •,.■■•€ A!P. I V. T , v Ex Concitio Toletano X. anno 656. canone 6.

De his qui in parva <etate, non decem annorum minori, coram parentibus religionis habitum 1 tenuerint, ut ad

; saeculum eis reverti non lieeat.' *•-... /

i Al. tenuerint, vel usque ad quotum an- num, liceat parentilw fitios tradere religioni.

Quum hucusque dissoluta: operationis effe&us interdum nutare fecerit honesta; conversationis edi&um,1 dmn itt- condite resolvi putatur quod indissolubile san&ionis au£to» ritate tenetur, ideo quicquid bbvium ex incerto incurrit, evidenter abjici debet, ut de cetero nihil supersit quod in dubium notetur. * Ideoque si in qualibet minori aetate vel re- * Can. i. c. 20. q. 2. ligionis tonsuram vel religioni 4ebitam vestem in utroque sexu filiis aut unus aut ambo parentes deder^nt', certe aiit no* .; . • lentibus aut nescientibus se, susceptam non mox visam in filiis abdicaverint, sed vel coram se, vel coram ecclesia palara- que in conventu eosdem filios talia habere permiserinc , ad saecularem reverti habitum ipsis filiis quandoque penitus non licebit, sed convi&i quod torisuram aut religiosam vestera ali- quando habuerint, mox ad religionis cultum habitumque re- ;-

vocentur, et sub aeterna districlrione hujuscemodi observantiaj . y

inservire cogantur. Parentibus sane filios suos religioni contta-f dere non amplius quam usque ad decimum aetatis eorum an- num licentia poterit esse. Postea vero an cum voluntate pareraj-J tum, an suae devotionis; sit solitarium votum,erit filiis licituki: ■■• religionis assumere cultum. Quisquis autem vel abolitione * tonsurar, vel saecularis vestis assufntiohe deteccutffuerit atti^isr se trarisgressionem , etexcommunicationis censuram accipiat,

et

. COLLECTIO MAXIMA

1 Al. Principe edi- clam , qiue de prodi- tione.

2 Al. nostri domini.

3 Al. necessarie.

4 Al. qui per supe- riorem legem.

$ Al. pcrdiderint.

6 Al. aequaliter no- biliutis solids.

7 Al. sola hujus rei.

8 Al. conquirere po- tuerant.

9 Al. tiiennium.

et religioni semper inhaereat. Eumdetn vide in cap. ij. de Monachis et virgin. -projtos. mn servant.

LIBER IV

DE REGIBUS, ET PROCERIBUS.

........ TIT. I.:

DE HISPANORUM REGUM PIETATE.

CAp J r

Ex Concilio Toletano XII. anno 681. can.

De recepto testitnonio personarum , qu<e per legem, qua de promotione exercitus fafta est, testijicandi licentiam .-» , perdiderunt.

'• ■ • ■. ^ .

V>Jmnis disciplina sic subje&os debet arguere , ut spem ve- niae non videatur auferre , nec funditus curvationis induce- re jugum , sed temperantiae semper adhibere consultum. Et ideo quia legem * illam a domino "Wambane 1 Principe editam, quae de progressione " est exercitus annotata, hu- jus principis 2 nostri et domini Ervigii mansuetudo tempe- rare disposuit, ideo annuente nobis glorioso et religiosissimo Principe nostro Ervigio 3 necessarium hoc san&um conci- lium definivit, ut hi 4 qui super praedi&am legem testifican- di dignitatem s perdiderant, recepto testimonio pristinae dignitatis , caussas exequi possint debita: acT:ionis , 6 quali- ter riobilitatis solitae titulum reportantes b, et quaeque de prae- teritis legitime testificari vbluerint, licentiae obtineant vo-> tum, et a judicibus nullis prohibitionibus arceantur; hoc videlicet adjicientes, ut si quid in praeteritis testificare vo- luerunt, si pro 7 sola rei infamatione reje£ri sunt testimo- nio suo , nuper conquirantc quod in praeteritis 8 conquirere poterant; taritum si illo tempore quo in praeteritis ad testi- monium dicendum vocati sunt, et supradi&ae legis institu- tionibus reprobati, aut aliam criminis notam eos tunc non habuisse patuerit, aut 9 tricennium d tunc effluxisse , quum tut*ij/' . \v . ad

* L. 9. tit. 2. lib. 9. For.Jud. a Id ett: Quz edita fuit contra eos qui exercitum conflarunt Pauli tyranni, de quo infra. b Recuperantes. c Acquirant. d L. y. et 8. tit. 4. lib. 6. For. Jud.

CONCILIORUM HISPANLE. <i 85

ad testimonium fuerant prolati, hi qui eos reprobaverant, manifeste convicerint; ' •

•,• c ap. Ii.

Ex Concilio Toletano XIII. anno 683. can. 1.

De reddito testimonio dignitatis eorum, quos profanatio infidelitatis cum Paulo traxit in societatem tyrannidis.

l?rimo igitur negotiorum exorsu, hortante pariter et ju-

bente religiosissimo domino nostro Ervigio rege , decer-

nendum nobis occurrit, ut omnes quos scelerata quondam

contra gentem et patriam conjuratio Pauli a in perfidiam

traxit, et titulo testimonii 1 honestioris abjecit, ad sta- i ai. honestioris

tum dignitatis pristinae redeant, ut nulla deinceps illis ob abes".

hoccatena judicialis obsistat, sed omnes ita generosae stirpis ac

nobilitatis propriae subeant decus, ut praeteritae infidelitatis

nullum perferant dedecus. Quod etiam et de filiis eorum de-

cernimusobservandum, qui post admissum parentum praeme-

moratae profanationis scelus nati esse produntur , sive de ce-

teris omnibus , qui ex tempore divae memoriae Ghintilani

.jegis simili hucusque infamationis nota respersi sunt. Et

quia incassum a servitute exuitur, qui. spoliis k premitur,

hoc etiam adjiciendum praecelsi principis nostri clementia

jussit, ut aggregati ccetus nOsjri sententia definiret , quo

cum recepto testimohio dighitatis, congruis alerentur sub-

stantiis. Unde consonam votis ejus sententiam praefirraantes

elegimus , ut ea quae de rebus eorum nulli donata, ne-

que in stipendiis data, sed tantum fisci sunt 2 viribus ap- a ai. juribus appli-

plicata , unusquisque , quo<4 cuique proprium fuerit, in- cata-

cunctanter per au&orltates regias possidendum recipiat, et

xeceptum proprii arbitrii - libertate disponat; Illa vero quae

"de eoVum bonis largitione Prihcipali c cuiiibet dOhata, vel

fn sripendio data sunt, in eorum jure ,'quibus concessa sunt,

perpetim tenebuntur. Hujus ergo pietatis sententiam, quam

ordinante praedi£to glpriosO principe nostro, formavimus,

siquis immutandam elegerit, et tantae misericordiae fabri- :•• - *

cam subruere tentaverit , per judicium omnipotentis Dei

anathema sit. t> ■ ■'■ ••}■'.'•: .r

. i, :. i- n. jiiL-i: »-! .. •; ■ - ■ .• v ' . .

t i * » . ■!. • r

a Qai rebeliionis m Gallia Gothica suscitatae, extinguendae caifssa .missus ab

Wamba , in Sauli mentem conversut, uti ait S. Julianus tiist. Wambx cap. '7 , ca«

put se conjurationis constituerat. b Hoc est: Spoliatione. c Principis.

c • j. Aa CAP.

186 COLLECTTO MAXIMA

'" CAP. III.

Ex eodem^canone 3.

De tributorum frincifali relaxatione in plebe.

Tertii ordinis gloriosae insinuationis occursu liberalitas principalis longe lateque diffussa , nostro se invexit coetui agnoscenda, quae sicut ex puro fonte regiae provisionis pro- cessit, ita synodalis conventus debet san&ione praestringi. Et ideo religiosi principis nostri Ervigii regis affe&us in toto gentis suae ambitu usquequaque porre&us, de virtute in virtutem quodammodo gradiens, et quasi quibusdam f passibus ad meliora conscendens, hoc per stilum regiae au&oritatis decrevit, ut omne tributum praeteritorum an- norum, usque in anno primo regni sui, quod in privatis, sive in fiscalibus populis relucet, absolutionis perpetuae de- beat san&ione laxari; et tamen de ipsis tributis praecipiens, thesauris publicis exhiberi, quae exa&a et non illata fuisse, constiterint. Quod pietatis beneficium admirantes , non so- lum vigorem gloriae definitionis ejus apponimus, sed et perpetuae excommunicationi eum, qui contra haec venerit, subjiciendum esse, sancimus,

TIT. II

DE OBEDIENTU, FIDELITATE, ET OBSEQUIO REGIBUS

'. DEFERENDO.

•'■'! '.'1 '.'