Honorius episcopus servus servorum dei. Venerabiii fratri . . archiepiscopo Magde- burgensi salutem et apostolicam benedictioneni. Si legationis officium tibi ab iniperiali potestate comuiissum officiose vis gerere, sicut crederis et teneris, expedit, ut corripiens inquietos satagas pusillanimes consolari, et quauto contra ecclesias et personas ecclesia- sticas multiplicatur superborum iniquitas et superbia iniquorum, tanto contra eos rectitu- dinis tue zelum erigas fortiorem, ut vigor virtutis valentior vitii corruptela, dum vincit nec vincitur, clarior vigeat ex adverso, tanquam noctis tenebris luce diei eminus effugatis. Cum itaque cives Cremouenses timore divino contempto et tain divini quam humani iuris reve renda vilipensa monasterium saneti Sisti Piacentini duabus partibus castri et curtis Va stalle per violentiam spoliarint et curtem Luciarie adidem monasterium pertinentem contra iustitiam detineant occupatam, sicut abbatis eiusdem monasterii a longo tempore conquestio continúala declaravit, propter quod post cavillosa diffugia, quibus eundem abbatein fati- garunt diutius gravibus laboribus et expensis, spreto iuramento corporaliter prestito, quod iuri parèrent, in potestatem et consiliarios exeommunicationis et in totam civitatem inter- dicti sententias feeimus promulgari et prefatum abbatem petitorum verum constituimus possessorem : fraternitatem tuam rogamus et monemus attente per apostólica scripta man dantes, quatinus prudenter attendens quod, sicut non est conventio lucis ad t€nebras, ita nec viri ecclesiastici, qualem esse te credimus, ad exeommunicatos partieipatio esse debet, nullum ex il Iis tibi communicare permitías, humo tanquam precisos ab ecclesiastica unitate omnino devitans et, qnantum in te fuerit, taciens evitari, sepedictum abbatem in posses sionem ipsam potestate tibi tradita inducas et tuearis induetum, mandatum nostrum taliter impleturus, quod legatione fungens pro domino temporali eterno non displiceas, sed com- plnceas, et nos exinde, te dei zelum cognoscentes habere, devotionem tuam dignis favoribus prosequi debeamus. Qui si, quod absit, contrarium faceres, graviter nos reputaremus oftendi.

Dat. Laterani, xvi. kalendas iunii, puntificatus nostri anno séptimo.

Winkelmann nach abschr. Ccreda's aus dem archive zu Cremona, H. 27. — Ebenda I. 15 eine ganz gleichlautende ausfertigung: Venerabiii fratri . . ejiiicopo Tridentino; Albert von Trient war damals legat in Tuscien, Albert von Magdeburg in Oberitalieu.