Albertus dei gracia Romanorum rex semper augustus. Pontifici Iudeorum, Iudeis ac Ananie necnon Iudeis aliis regni sui, ad quos hoc scriptum pervenerit, gratiam suam et oinne bonum. Volentes devotos in Christo viros . . abbatem et conventum monasterii Eberbacensis, ordinis cysterciensis, beneficio nostre gracio, quam eisdem super non sol- vendis usuris eorum creditoribus ultra sortem specialiter de liberalitate regia propter equi- tatem et iusticiam fecisse dinoscimur, non deeipi, sed iuvari pocius cnm effectu, vobis uni

AT.BRECHT I. 1300 MÄRZ 10. 403

versaliter singulis et singulariter nniversis pt tibi precipue Ananie sub optentu grade nosti e firmissime precipimus et mandamus, ut cum mil lam fideiussoriam litteratoriam cautionem seu aliquam aliam pactionem contra hanc nostram graciam tarn racionabilem et tam piam quomodolibet sustinere velimus in aliqua firmitate, nullos fideiussores ipsorum super usuris soluto debito principali ad prestandum fideiussionis debitum moneatis in fraudem nostre gracie supradicte, quam utique apud ipsos inviolabiliter volumus perdurare. Omnes fide iussores ant litteras vel pactiones, quas in contrarium perducere vol monstrare poteritis, decernimus penitus non tenere aliquod ligamentum.

Datum aput Haylicprunnen, anno doinini m.ccc.vi.*, vi. idus mardi, regni nostri anno secundo.

Aus dem Eberbacher copialbnche de circa 1300 in Idstein, Ы. 12. — Reg. Alb. nr. 661. — Auf iahr 1300 weisen Reg. 2 und die entsprechende urk. Reg. Alb. nr. 293; der abschreiber wird das vi irrthümlich zweimal geschrieben haben.