Fredericus dei gratia Romanorum imperator et semper augustus. Dilectis suis Gerhardo advocato Coloniensi, Henrico de Alfeim, Henrico de Folmoldestein graciam suam et omne bonum. Post gloriosam victoriam, quam1 per manus illustrissimorum principum nostrorum Reinoldi Coloniensis, Christiani Maguntini et Philippi cancellarii perhenni memoriae com- mendanda in cede Romanorum aocepimus, et post deditionem urbis, in qua omnes ante- cessores nostros gloria et honore precellimus, quantam2 terribilis tanta potentia, quae auffert spiritum principum, in morte dilectissimi nostri Reinoldi Coloniensis archiepiscopi beatae memoriae tristitiam nobis incusserit, quantum vero ex repentina et inopinata voca- tione eius doloris cordi meo vulnus inflixerit, a prudentia vestra non credimus alienum. Huius enim summum desiderium et perseverantis animi propositum semper extitit honorem imperii et reipublicae augmentum privatis suis commodis anteponere et quicquid ad gloriam nostram conducere visum fuit ardenter promovere. Quia non invenimus ei similem in toto imperio nostro, [si] non solum Philippum cancellariurii nostrum, quem in administracione imperii et rei publicae fidum cooperatorem cognovimus, hunc solum et non alium vestra pervigili industria in Coloniensis episcopi dignitaterii et arehicancellarii supereminentem

FRIEDBICH I. (1167 AUG.) . 119

gloriam"sine mora sublimari intimis yisceribus preoptamus. Ad quam causam pro nostro desiderio promovendam toto corde petimus, ut vestra diligentia promotionis eius efficiens consistat, ingentes gratiarum actiones et optatas retributiones pro hoc recepturi.

Paul Scheffer-Boichorst aus hs. der bibl. zu Wolfenbiittel, 27. 9. Augg. fol., abschr. sec. 16 ex libro epistolarum Ivouis ex monasterio Sibergensi. — 1 Hs. quae. — * Hs. quantum.