In nomine sánete et individué trinitatis. Fridericus divina favente dementia [Roma norum imperator semper augustus] et rex Sicilie. Imperialis excellentie dignitas tunc vere laudis titulis sublimatur et eminenti decore prefulget, cum filiorum profectibus clemens ex- ponitur, et pie prosequitur desideria subiectorum. Inde est quod universis imperii nostri fidelibus, tarn preseutibus quam futuris, notum esse volumus, quod Nicolaus Tonistus de Veneciis potestas civitatis Iustinopolis, Iohaimettus Adalgerii, Ambroxinus Amantini et

252 FRIEDRICH П. 1222 APR.

Bonaiuncta notarius predicte civitatis Iustinopolis, devoti fidèles nostri, ad presenoiam nostre celsitudinis accedentes, hostenderunt nobis quoddam Privilegium iinperatoris Conradi felicis memorie, predecessoris nostri, cuius continencia talis erat: — In nomine etc.1 — Unde predicti uuncii, fidèles nostri, magestati nostre humiliter supplicarunt, ut predictum Privilegium, quod iam erat vetustate consumptum, eidem civitati Iustinopolis innovare et confirmare dignaremur. Nos igitur supplicationem eorum benignius admittentes, presertim quia in confirmando non minus quam in elargiendo laus iniperialis dignitatis açcrescit, pre dictum Privilegium iam dicte civitati Iustinopolis eiusque habitatoribus de sólita benignitatis nostre gracia innovamus, et sicut iuste et legaliter possumus confirmainus. De habundan- ciori quoque munificencie nostre gracia prefatam civitatem cum hominibus et omnibus bonis suis tarn intus quam extra sub specjaïï defensione et protectione nostra et imperii suscipi- mus. Statuentes et presentís privilegii auctoritate firmiter precipientes, ut nulla omnino persona, alta vel humilis, ecclesiastica vel secularis, contra hanc nostram innovationem, confirmationem et protectionem ausu temerario venire présumât. Quod qui presumpserit, penam centum librarum auri se noverit incursurum, quarum medietas fisco imperiali, altera vero civibus eiusdem civitatis Iustinopolis persolvatur. Ut autem hec rata et firma per- maneant, presens Privilegium fieri fecimus sigillo nostre celsitudinis roboratum.

Huius rei testes sunt: Albertus Magdeburgensis archiepiscopus, Taurinensis episco- pus, abbas de Hersfelt, Nicolaus Regiensis episcopus, Hermannus marchio de Baden, Guilelmus marchio Montisferati, Raynaldus dux Spoleti, Conradus marchio Malaspina, Conradus comes de Zolre, R.2 comes de Hagisburc, Bertoldus comes de Monte Sancto, Manegoldus comes de Veringen et alii.

Signum domni (M.) Friderici secundi dei gracia excellentissimi Romanorum im- peratoris semper augusti et regis Sicilie. Acta sunt hec anno dominice incarnationis millesimo ducentésimo vicésimo secundo, mense aprilis, décime indictionis, imperante domno nostro Friderico secundo dei gratia magnifico Romanorum iniperatore semper augusto et rege Sicilie, anno quidem Romani imperii eius secundo, et regni Sicilie vicésimo quarto. Féliciter. Amen. Datum Capue, anno mense et indictione prescriptis.

Aus abschr. sec. 13 im Staatsarchive zu Wien. — Reg. Frid. nr. 467. — 1 Die eingerückte urk. Conrads d. d. Bamberg 1035 iuni 4 ist aus derselben quelle gedruckt Stumpf Acta imperii in édita 49. — 1 Hs. К., doch nicht ganz deutlich, so dass sich immerhin auch R. lesen liesse.

286. Friedrich II bekundet den Çauf frage des abtes von VictringJ von deutschen füreten vor ihm gegebenen rechtsspruch T dass kein prülat, der des heer- echildes darbt, guter seiner kirche auf lebenszeit des vasallen verleihen darf. Capua 1223 feb. 5. Fredericus dei gracia Romanorum imperator semper augustus et rex Sicilie. Uni- versis per imperium constitutis fidelibus suis graciam suam et omne bonum. Per presens scriptum notum vobis fieri volumus, quod dum féliciter essemus in civitate Capue presen- tibus nobiscum nonnullis de principibus Alamanie, videlicet archiepiscopo Magdeburgensi, Hildesemensi, Brandeburgensi, Cicensi, Wuarmaciensi, Tridentinensi, Brixiensi, Verdunensi episcopis, et aliis tarn imperii quam regni magnatibus, ab eisdem principibus talis fuit lata sentencia: quod nulli ecclesiarum prelatb, qui insignia sua de manu imperiali non receperit seu qui non teneat clippeum, qui vulgariter dicitur herschilt, liceat possessiones ecclesie cui preest alicui infeudare, ita quod ipsum feudum perpetuo sit apud feudatarium permansurum.

FRIEDRICH II. 1223 FEB. 5. 253

Quam sentenciam a meraoratis principibus latam et eorum consensu approbatam scribi fecimus ac sigilli nostri munimine roborari, districte mandantes et auctoritate imperiali pre- cipientes, quatenus nullus sit, qui contra huiusmodi sentencie munimentum ecclesias aiit ecclesiarum prelatos super eorum possessionibus presumat in aliquo perturbare aut occa- sione aliqua molestare. Quod qui presumpserit, indignacionem nostri culminis noverit se graviter incursurum.

Acta sunt hec anno ab incarnacione domini millesimo ducentesimo vicesimo tertio, presentibus principibus snpradictis. Datum Capue, nono idus februarii, indictione undecima.

Franz Kopetzky aus dem Victringer copialbuche in der bibliothek des historischen vereins in Klagenfurt. — Vgl. Ioh. Victoriensis ap. Bshmer Fontes 1, 277.