DCCX.

Processus contra marchiones Estenses civitatis Ferrariensis invasores. Reg. An. VIII. Secret. ep. 487. fol. 127.

Iohannes episcopus etc Ad certitudinem pre- sentium et memoriam futurorum. Angit nos infrascri- ptorum excessuum qualitas, et eorum cumulata ne- quitia plurimum detestanda soKcitat, ut eos succincti sermonis serie recensentes, ecclesie offense multi- pKciter per eosdem providere quieti et tranquiUi- tati fideKum utiKter, quantum cum deo possumus, studeamus. Sane licet dudum Universitas et populus

91*

532 IOANNES PP. XXII. ANNO CHRISTI 1334.

Civitatis Ferrariensis, que ad ius et proprietatem beati Petri et Romane ecclesie noscitur pertinere, per specialem eorum procuratorem et Syndicum cum pleno et sufficienti mandato, coram felicis re- cordationis Clemente papa V. predecessore nostro, in Consistorio publico recognoverunt solenniter et expresse Civitatem eandem eiusque Comitatum, Territorium et districtum ad ius et proprietatem eiusdem Romane ecclesie pertinere, ac tanquam vassalli eiusdem ecclesie dicto predecessori per eun- dem Syndicum homagium ligium fecerint, et fide- litatis prestiterint iuramentum: tamen postmodum per immissiones malignas Raynaldi, Opizonis et Azonis quondam Francisci, qui se dicebant Mar- chiones Estenses, ut succedentia postmodum cer- tius ostenderunt, in Civitate predicta veneno pro- ditionis et perfidie seminato, Universitas, populus et Communitas prelibati adversus nos et dictam ecclesiam conspirantes, et rebellionis cervicem ausu dampnabili erigentes, associatis sibi nonnullis eo- rum complicibus in hac parte, Burgum Civitatis ipsius, quod dicitur S. Marci, Castro nostro Tedaldi tunc extanti contiguum, et demum Castrum ipsum hostilibus impugnarunt et expugnarunt insultibus, et dictum Castrum, quod erat tam ad ipsorum quam Civitatis predicte munitionem et robur, incendio concremarunt, ipso Castro, sola dumtaxat quadam Turri (iimissa, dedito postmodum funditus in rui- nam. In officiales etiam Carissimi in Christo filii nostri Roberti Regis Sicilie Illustris, cui dicte Ci- vitatis regimen fuerat ab apostolica sede commis- sum, ad dictum regimen deputatos crudehter irruen- tes, eos, paucis exceptis per ipsos carceri mancipatis, inhumaniter trucidarunt, prius tamen in capturam et predam bonis expositis eorundem, tahter eius- dem Civitatis usurpando dominium, eiusque Castra et fortalitia nequiter occupando: ob quos quidem graves, immo gravissimos multiplicatos excessus contra eos eorumque complices, sequaces, audito- res, valitores et fautores per sedem apostohcam solennes habiti sunt processus, spirituales et tem- porales penas et sententias continentes, et in ilhs partibus solenniter pubhcati.

Postque procuratores et Syndici Civitatis e- iusdem, et subsequenter dictus Opizo pro se et procuratorio nomine dicti Raynaldi, et idem Azo pro se coram nunciis nostris et sedis eiusdem, qui se ad partes contulerant memoratas, apud Castrum Podii Bononiensis diocesis constituti, eisdem nun- ciis nostro et eiusdem ecclesie nomine recipienti- bus iuramento prestito promiserunt, quod Civita- tem, fortahcia et Comitatum predicta eis predicto nomine restituerent libere et absolute, ac dominium, officia et aha detenta per eos a tempore rebelhonis predicte dimitterent et hbere resignarent, ipsosque nuncios reciperent honorifice et devote, nec ipsos vel eorum ahquos offenderent quovis modo, vo-

lentes et consentientes expresse, quod dicti nuncii Potestatem ponerent in Civitate predicta, et The- saurarium constituerent, qui omnes proventus eius- dem Communis reciperet, et de illis redderet ra- tionem, prout hactenus extiterat consuetum: dictique Raynaldus, Azo et Opizo pro se, idemque Azo etiam nomine Bertuldi fratris sui cum promissione rati- habitionis, nec non Syndici et procuratores Pote- statis et Communis predictorum obedientiam, re- verentiam et fidehtatem cum omnibus capituhs, in iuramento fidehtatis contentis, in manibus nuncio- rum ipsorum nostro et eiusdem Romane ecclesie nomine recipientium, iuramento prestito, promise- runt, ac omnibus officiis a tempore dicte rebelhonis per eos in dicta Civitate receptis renunciarunt expresse, ac Romanam ecclesiam solam dicte Ci- vitatis recognoscentes dominam in temporahbus spoponderunt, eosdem nuncios tanquam ab eadem ecclesia destinatos honorabihter recipere, et in si- gnum dominii eis parere, ipsis Civitatis eiusdem clavibus restitutis, ac Civitatem eandem et quehbet ad ipsam pertinentia se constituerunt ipsius Ro- mane ecclesie nomine detinere, donec dicti nuncii essent per se vel alios eiusdem Civitatis possessio- uem adepti, Potestate et Capitaneo stipendiariorum ahisque officiahbus Civitatis eiusdem inibi consti- tutis sub obedientia, rever%ntia et fidehtate predictis, eisdem nunciis nomine eiusdem ecclesie prestanti- bus simile iuramentum, preconizationibus insuper factis ibidem, quod nullum nisi eandem ecclesiam dominum Civitatis et districtus eorundem presu- merent nominare, et quod omnes et singuli de proventibus et ahis, in quibus tenebantur, Thesau- rario deputato nomine dicte ecclesie et nulli alii responderent, quodque nullus nisi constitutus no- mine eiusdem ecclesie presumeret inibi aliquod of- ficium exercere, quibushbet ahis officialibus exinde prius amotis et totahter revocatis.

Ac postmodum dictus Raynaldus, nec non Conradus et Tholomeus Syndici et procuratores... Potestatis, Consilii et Communis Ferrariensis, coram dicto Thesaurario in magno dicte Civitatis palatio constituti, predicta omnia et singula approbarunt expresse, eaque iurarunt in manibus dicti Thesaura- rii recipientis iuramentum huiusmodi nomine dicte ecclesie se inviolabiliter (observare), solam dictam ecclesiam recognoscentes dominam, sicut supra. Qui Thesaurarius nomine eiusdem ecclesie possessione dicte Civitatis adepta, vexilla ecclesie in signum adepti dominii erigi et poni fecit in eiusdem tur- ribus Civitatis. Post hec autem dicti Raynaldus et Opizo et Commune procuratores suos cum pleno et sufficienti mandato ad audiendum mandatum no- strum ad nostram presentiam destinarunt, nosque de fratrum nostrorum consilio inter alia ordinavi- mus, et eisdem procuratoribus in personis domi- norum suorum duximus iniungendum, ut tam ipsi,

IOANNES PP. XXII. ANNO CHRISTI 1324. 533

quam Bertuldus, frater eiusdem Azonis, palacia magna sita in Civitate predicta spectantia ad di- ctam ecclesiam, in quibus ipsi tunc temporis ha- bitabant, et possessionem ipsorum cum omnibus fortaliciis et pertinenciis eorundem prefatis nunciis, vel eorum alicui, aut aliis eorum nomine infra certi temporis spacium reddere et restituere procurent, ac per absentes, quorum procuratores non erant, predicta ratificari facerent et etiam approbari: que quidem ordinationem et mandatum procurator di- ctorum Raynaldi, Azonis et Opizonis gratanter ad- misit, et ipsis expresse consensit, promittens ea se predicto nomine completurum.

Verum prefati Opizo et Bertuldus pro se ipsis, et pro Raynaldo et Azone predictis postmodum per dictum Thesaurarium requisiti, ut eadem pa- lacia sibi nomine eiusdem ecclesie iuxta ordinatio- nem restituerent supradictam, ea facere non cura- runt, quinimmo contra constitutiones per nos editas penas continentes diversas, et in dicta Civitate solenniter publicatas, nonnullis de Civitate predicta hominibus Civitatis et districtus predictorum talhas, gabellas et collectas imponere, et ab eisdem exi- gere nequiter in nostri et eiusdem ecclesie iuris preiudicium presumpserunt. Et quia per dictos nuncios legitime moniti, ut a tahbus desisterent, monitionibus huiusmodi parere contumaciter non curarunt, dicti nuncii iuxta potestatem per nostras htteras sibi traditam in eos, eorumque consiharios propter hoc excommunicationis sententiam et penas ahas promulgarunt: quas monitiones, sententiam atque penas dictus Thesaurarius in Civitate pre- dicta solenniter pubhcavit.

Postque Raynaldus, Opizo et cives Ferrarien- ses predicti se inobedientes nunciis ipsis, ymmo nobis et eidem ecclesie exhibentes, non permitte- bant Potestatem et Capitaneum stipendiariorum, et custodes Castrorum et Turrium et fortahciorum per dictos nuncios deputari, sed ipsi Raynaldus et Opizo in Civitate, districtu et Comitatu predictis stipendiarios tam equites quam pedites nobis et eidem ecclesie suspectos assumebant et retinebant, eos ammovendo, mutando, et eis alios surrogando, dicta palacia contra ordinationem et mandatum no- strum, et iuramenta per eos prestita restituere, ut premittitur, denegantes, excommunicationis propter hoc in eos prolatam sententiam induratis animis sustinentes, ac nichilominus Raynaldus et Opizo supradicti contra iuramentum fidehtatis ab ipsis nobis et ecclesie prestitum temere venientes, fece- runt pubhcum et generale consihum, ignorante di- cto Thesaurario, congregari, in quo fraudolenter firmari fecerunt, quod dicti Raynaldus et Opizo, et ahi fratres dicta palacia non dimicterent, nec claves portarum, Castra, terras et alia fortalicia restituerent Thesaurario memorato, et nonnulla aha preiudiciaha eidem ecclesie statuerunt et firmarunt

in consiho supradicto, ac subsequenter dicti Ray- naldus et Opizo turba plurima congregata Thesau- rarium requisierunt eundem, quod huiusmodi ordi- nationibus suum prestaret assensum, qui videns per ea plurimum iuribus nostris et eiusdem eccle- sie derogari, ipsosque contra ea, que promiserant et iuramento firmaverant, premissa temere attem- ptasse, premissis in presentia plurium notariorum ibidem astantium contradixit expresse, ac deinde Raynaldus et Opizo et cives predicti, cuiusque ve- lamine simulationis excluso, in iniquitates pubhcas prodeuntes corda popularium subverterunt, ilja ad rebelhonem nostram et eiusdem ecclesie inducen- do, ac Civitatis et districtus predictorum dominium usurpando, Civitatem eandem certorum Rectorum regimini committentes, qui clavibus portarum, hbris inquestarum et accusationum Communis predicti receptis, una cum dicto Raynaldo et Opizone banna, statuta, condempnationes, reformationes et banni- tiones facere, et omnia per se et ahos, que ad do- minium et iurisdictionem nostram et eiusdem eccle- sie pertinent, in sue publice rebelhonis evidentiam exercere de facto dampnabihter presumpserunt, ac nichilominus quendam pontem, per quem de pre- dicto palacio magno ad palacium Ferrariensis ec- clesie habere possent accessum, et eadem palacia et Ferrariensem ecclesiam, ac plateam Civitatis predicte obtinere, hberius construxerunt. Et quam- vis procurator dicte Universitatis, in nostra et di- ctorum fratrum nostrorum presentia constitutus, dictum Castrum Thedaldi per mahgnum spiritum dirutum eorum nomine sponte reficere promisis- set, ipsi tamen illud non solum reficere recusa- runt, ymmo turrim, que ibidem remanserat integra, cum uno muro sibi contiguo non modico sumptuoso funditus everterunt: et ut ahos in simili rebelhone et inobedientia contra nos et dictam ecclesiam te- nere valerent, statuerunt, quod nullus civis Ferra- riensis, vel alius in Comitatu predicto moram tra- hens sub pena corporis et bonorum ad loca aha se transferret, centenarios et decennarios, qui tales requirerent, ordinando, ahaque multa enormia con- tra fidelitatem per eos promissam et iuratam ne- quiter committendo: ob quos quidem excessus, nec non infidelitatis et periuriorum reatum, et lese cri- men maiestatis adversus nos et dictam ecclesiam perpetrata, contra eosdem universos et singulos, ac comphces, sequaces, vahtores, adiutores, fautores et adherentes eisdem, et ahos in diversis nostris et dictorum nunciorum processibus super hiis ha- bitis nominatos, tam clericos quam laycos, cuius- cumque conditionis, status, preminentie vel digni- tatis existerent, etiamsi patriarchah vel maiori, aut quavis alia dignitate fulgerent, diversi per nos et dictos nostros nuncios solenniter habiti sunt pro- cessus, excommunicationis et interdicti et ahas gra- ves penas et sententias continentes, prout in eisdem

534 IOANNES PP. XXII. ANNO CHRISTI 1324.

processibus in diversis locis et partibus publicatis plenius continetur.

Ac demum cum dicti Raynaldus et Opizo di- ctas penas et sententias obstinatis animis contemp- nentes, illas per triennium et amplius sustinuissent, et sustinerent in proprie salutis dispendium et scandalum plurimorum, et tam per hec, quam per alios execrabiles actus horridosque sermones eo- rum, quos evomebant frequenter in publicum, ma- nifeste sapientes errores de labe pravitatis here- tice haberentur vehementer nec indigne suspecti, fuit contra eos super huiusmodi heresi per com- petentes iudices diligentius inquisitum. Et quia per inquisitionem huiusmodi prenominati Raynaldus et Opizo super diversis articulis manifeste sapienti- bus hereticam pravitatem culpabiles sunt comperti, et eiusdem pravitatis heretice labe respersi, ab eis- dem competentibus iudicibus per diffinitivam sen- tentiam iudicati sunt heretici manifesti, et de he- resi condempnati, eorumque bona omnia et singula mobilia et immobiha quecumque, et ubicumque consistentia finahter confiscata fuerunt, per Roma- nam ecclesiam, et alios, sub quorum existunt do- minio, fisci eorum iuribus applicanda, nonnullis aliis penis in eosdem Raynaldum et Opizonem legitime promulgatis, prout in processibus et sententiis su- per hiis habitis et prolatis plenius continetur.

Et licet nos de multa misericordia, longanimi- tate et pacientia sedis apostolice, de ipsorum indu- rata nequicia vehementis turbationis nec indigne materiam assumentes, diutius expectavissemus eos- dem, si forte sic precipitis deviationis eorum ab- stersa caligine apertis ocuhs redirent ad semitam mandatorum ecclesie memorate, et ad revocandum eosdem ad devotionem eiusdem ecclesie per nos et alios studuissemus multipliciter laborare, ipsi tamen in desperationis currentes abissum, et mala mahs prioribus addere non verentes, quamquam eadem Ferrariensis Civitas eiusque Comitatus etdistrictus ad ius et proprietatem beati Petri et Romane ec- clesie pertinere noscuntur, in sceleratissime prodi- tionis dolo machinantes, eidem ecclesie per falsum alterius nominis titulum in Civitate, Comitatu et districtu predictis novam ingerere questionem, eos- dem post dictas sententias et condempnationes in eos rationabihter promulgatas, et magnifico viro Ludovico Duce Bavarie in discordia in Regem Ro- manonun electo contra iuramentum fidehtatis, quod eidem ecclesie prestiterant, recognitione facta per eos coram eiusdem Ducis nunciis, recognoscere promiserunt, ac premissis reatum addentes periu- rii, iuramento fidelitatis hcito eidem ecclesie per eosdem prius prestito violato, eisdem nunciis dicti Ducis nomine ahud fidehtatis pro dictis Civitate, Comitatu et districtu, quinimmo infidehtatis et per- fidie iuramentum prestare temere presumpserunt: nec hiis contenti cum Graleatio et Marcho de Vi-

cecomitibus de Mediolano, et ahis eorum fratri- bu8, hereticis manifestis et de heresi condempna- tis, pubhcisque hostibus eiusdem ecclesie se damp- nabili federe colligantes, dederunt eisdem consihum, auxihum et favorem, penas et sontentias per so- Iennes processus nostros in fautores, auxihatores et consiharios eorundem hereticorum per nos, et dilectos filios Inquisitores heretice pravitatis par- tium earundem prolatas dampnabihter incurrendo, magisque semper per aggregationem malorum in pestiferum currentes interitum, tam ante quam post dictos processus habitos contra eos, fructus, red- ditus et proventus Monasterii Vangadiciensis Ca- maldulensis ordinis Adriensis diocesis occuparunt et rapuerunt, ac occupant et rapiunt, illos in sue nequitie sectatores et stipendiarios, quos secum te- neant, et alios malos usus contra dictam ecclesiam convertendo, ac dilectum fihum Gruidonem Abba- tem dicti monasterii, sub cuius regimine dictum monasterium florebat plurimum in observantia re- gulari, et ibidem magna hospitalitas servabatur, de dicto monasterio expulerunt, nec solum dicte Fer- rariensi, sed Comaclensi et Adriensi Civitatibus et Cathedrahbus, et ahis ecclesiis, necnon monaste- ris et locis piis, et personis ecclesiasticis, Rehgio- sis et secularibus dictarum Civitatum et diocesum earundem tallias et collectas, ahaque diversa onera et servitutes imponunt, et a tribus annis citra im- posuerunt eisdem, et si huiusmodi eis imposita onera in statutis terminis non solverentur, ecclesias, mo- nasteria et aha pia loca predicta bonis, redditibus, necnon campanis, cahcibus, libris, paramentis et ahis ad cultum deputatis divinum spohare presu- munt, ac de huiusmodi spoliis satisfaciunt stipen- diariis suis, ac nutriunt rebelhonem et guerram adversus Romanam ecclesiam memoratam.

Venerabiles insuper fratres nostros ... Ferra- riensem,... Comaclensem et Adriensem Episcopos de propriis episcopatibus expulerunt, eorumque et ecclesiarum suarum bona et redditus oecuparunt, et detinent occupata, quinimmo Ferrariensem eccle- siam non solum proventibus, redditibus et bonis omnibus, etiam ad cultum deputatis divinum, spo- liarunt, et detinent spohatam, sed tam in domibus Episcopalibus eiusdem Ferrariensis ecclesie, in qui- bus Episcopus et Canonici consueverunt habitare, quam etiam in prefato Vangadiciensi monasterio assisinos et stipendiarios posuerunt, cogentes dictos Episcopos de sedibus suis expulsos, et prefatum Abbatem Vangadiciensem in magna mendicitate miserabiliter exulare: de monasterio insuper S. Bar- tholomei prope Ferrariam Abbatem expellere pre- sumpserunt, qui passus exilium vite necessaria mendicando Bononie diem clausit extremum, bona etiam ipsius monasterii S. Bartholomei rapiunt, et in nefarios usus propria voluntate convertunt Preter hec monasteriis et Abbatiis S. Antonii,

IOANNES PP. XXII. ANNO CHRISTI 1324. 533

S. Guillebni, S. Marie Magdalene et S. Silvestri Ferrariensibus, dictorumque monasteriorum Abba- tissis et monialibus taUias et collectas imponunt, et exigunt ab eisdem, multas enonnes iniurias et violentias irrogantes eisdem, que, ne generenthor- rorem fideUbus, presentibus subticentur, et ut multa breviter concludantur, omnes ecclesias, monasteria et loca pia Civitatum et diocesum predictarum red- tibus et proventibus ecclesiasticis spoliarunt et spoUant, et in eis exercent tirannicam feiitatem. Amplius etiam ceptis nequitiis pertinacissime co- herentes, quinimmo illas latius extendentes, Mona- sterium Pomposianum cum omuibus ViUis et ter- ris suis, ac redditus et proventus et bona omnia ipsius monasterii, ac Villarum et terrarum eiusdem occuparunt et detinent occupata, nonnuUis Mona- chis ipsius Monasterii exinde deiectis, nonnulhs per eos miserabUiter captivatis in dicto Monaste- rio, ubi hactenus esse consueverat solennis con- gregatio Monachorum, et vigere plurimum obser- vantia regularis, cultusque divinus continue vene- rabUiter exerceri, viros nepharios exercentes predas et latrocinia coUocando, homines etiam et Vassal- los, ac servos et terras ipsius Monasterii Pompo- siani occuparunt et detinent occupatos, eosdem homines, VassaUos et servos per coUectas et tal- Uas, quas imponunt eisdem, multipUciter affligen- tes. In portibus etiam et aquis dicti Monasterii la- trones et spoUatores, et alios viros nequissimos posuerunt, et eos inibi faciunt commorari, qui transeuntes spoUant et predantur, bona etiam, ter- ras et loca plurima ecclesie Ravennatis occu- parunt et detinent occupata, et de ipsorum fructi- bus disponunt, et faciunt pro Ubito voluntatis, quinimmo in tantam sacrilege temeritatis audaciam proruperunt, quod ad occupandum terram Argen- te, ad dictam Ravennatem ecclesiam pertinentem, post decessum bone memorie Raynaldi Archie- piscopi Ravennatis hostihter equitarunt, bona eiusdem terre et habitatorum ipsius ignis incendio destruendo, ac cedes hominum utriusque sexus necnon predas et spoUa plurima committendo, alia- que mala innumera inibi perpetrando, que seriem nimis prohxe narrationis exigerent, si ipsorum re- lationi per singula singulariter instaretur.

Cum autem tam dicti Raynaldus et Opizo, he- retici manifesti, quam Universitas, populus et Com- mune, ac singulares persone Civitatis predicte, per obstinate mentis insaniam in desperationis puteum corruentes, absque erubescentia scelerum dura facie et indomabUi mente adversus deum et dictam ec- clesiam, et orthodoxam fidem semper dampnabilius et contumacius intumescant, per victricis crucis suflxagium de fratrum nostrorum consiUo contra dictos hereticos, Universitatem, populum et Com- mune, ac singulares personas Civitatis predicte, eo- mmque fautores, adiutores, consUiarios et valitores

quoscumque, eisque quomodoUbet adherentes vel parentes eisdem, et eos, qui ipsis impendent consi- lium, auxilium vel favorem, seu adherebunt vel pa- rebunt eisdem, providimus in virtute altissimi ex- urgendum, ac universos Christi fideles adversus infideles eosdem, et subversores CathoUce fidei do- nis spirituahbus invitandos, ut dei causam fideique negotium tanto assumant ferventius et animosius prosequantur, quanto salutis eterne cUpeo commu- niti huiusmodi prosecutionis eventum secmius po- terunt experiri. Ideoque nos de omnipotentis dei misericordia, et beatorum Petri et PauU apostolo- rum eius auctoritate confisi, et iUa, quam deus no- bis Ucet immeritis Ugandi atque solvendi contuUt, potestate omnibus vere penitentibus et confessis, qui contra prefatos Raynaldum et Opizonem here- ticos, necnon contra Universitatem, populum et Commune, ac singulares personas Civitatis pre- dicte rebelles et hostes eiusdem ecclesie mani- festos, ac quosUbet adiutores, fautores, consUia- rios et valitores ipsorum, eisque quomodoUbet ad- herentes vel parentes eisdem, necnon contra Ulos, qui eis imposterum in huiusmodi heretica pra- vitate et excommunicatione durantibus impendent consiUum, auxUium vel favorem, vel adherebunt vel parebunt eisdem, processerint, salutifere crucis signo suscepto, in bonis propriis et expensis, necnon hiis, qui in personis propriis, aUenis tamen sumpti- bus impugnaturi dictos hereticos, Universitatem, populum et Commune, ac singulares personas Ci- vitatis predicte, fautores, vaUtores et consUiarios supradictos, et super hoc per annum incipiendum a die, de quo dilectus filius noster Bertrandus tituU sancti Marcelli presbiter CardinaUs, in iUis partibus apostoUce sedis legatus, duxerit ordinandum, conti- nuum vel interpolatum infra biennium extunc com- plendum proxime laborabunt ecclesie predicte se- quendo vexiUum, tam clericis quam laicis, et insu- per eis, qui suis dumtaxat expensis iuxta facultatem et quaUtatem suam destinabunt ydoneos beUatores, per dictum tempus moraturos et laboraturos ibidem, Ulam concedimus veniam peccatorum, quam pro- ficiscentibus in terre sancte subsidium concedi per sedem apostolicam consuevit, et in retributionem iustorum salutis eterne poUicemur augmentum: eos autem, qui non per annum integrum, sed pro ipsius anni parte in huiusmodi servicio dei forsitan la- borabunt, iuxta quantitatem laboris et devotionis affectum, participes esse volumus indulgentie su- pradicte. Quod si forsan ipsorum ahquos post iter arreptum in prosecutione dicti negotii ex hac luce migrare contigerit, vel interim negotium ipsum congrua terminatione compleri, eos integre parti- cipes esse volumus indulgentie memorate. Huius- modi etiam remissionis volumus, et concedimus esse participes iuxta quantitatem subsidu ac devo- tionis affectum omnes et singulos, qui ad impu

536 IOANNES PP. XXII. ANNO CHRISTI 1324.

gnationem hereticorum et aliorum predictoram de bonis suis congrue ministrabunt Ut autem huius- modi remissionis gratia et indulgentia omnibus nota fiat, presentes Htteras bulla nostra munitas, pre- dictam indulgentiam continentes, in maioris ecclesie Avinionensis appendi vel affigi ostiis vel parietibus faciemus, ut cuncti fideles ob zelum fidei et eiusdem ecclesie ad impugnandum flagitiosos eosdem, et prosequendum prosecutionemhuiusmodi negotii pro remuneratione salutis eteme promptius et ferventius animentur. Datum Avinione rv. Nonas Maii, Pon- tificatus nostri anno octavo.