Concordia,inter Ratisbonensem et Bambergensem Epos circa decimas novales.

confer, a. 1129. Num. 198.

In nomine sánete et individué Trinitatis. Notum sit omnibus Xpi fidelibu4 tarn firiuris, quam presentibus, qualiter conrentio, que fuerat inter Hatuuicum Ratisponensem Episcopum, et Ottonem Ba- uejxbergensem de deeimationibus novalium Schambach sitorum, se

data est, et quo pacïs et concordie federe compacta. Pro pace coáU ponenda, et utriusque familie, videlicet Ratisponensis et Bauenber- gensis murmuratione reprimenda predictus Otto Episcopus tradidit ad altare sancti Petri consilio quam plurimorum fidelium suorum per manum advocati sui Oltonis de rebus beati Peiri et Georii (i. e. Eccliae Bambergensis) circa Risilberch, et Mertinesse, et Sulaga ХГ. mansos cum omni ùtilitate nemoris Tangrinteles, qua prius eo- rundem mansorum habitatores usi sunt, et hodie predictorum no- valium incole utuntur, absque omni contradictione in usu Episcopi Ratisponensis perpetuo profuturos; econlra beate memorie Hartuui- cus Episcopus consilio, consensu ac bona volúntate advocati sui Fri- derici (Comitis de Bogen) et tarn cleri, quam totius familie Ra* tisponensis tradidit in jus et proprietatem Bauenbcrgensis Ecclesie omnëm decimacionem, quam in Episcopatu suo de universis rebus sancti Georii habere videbatur, prêter Dingolvingen, et Tanlochj et Riut) et Gademen, et de duobus mans is apud Otershoven, et apud aliud Otershoven de duobus mansis, et de Riwinesriur, et 1 sinhartesdorf, et Riutwineshoven, Pernhus, Hohen.-; berch, Suente, Niusaze, Ichinhoven, Pochesdorf, Hitin choven, et apud Beirsdort de uno manso, de duobus mansis apud Scurdorf, apud Musheyra de duobus mansis, apud Maken- berge de duobus mansis, Etzinberch, Jakenberch, Chaphel- berch, apud majus Etzinberch de tribus mansis. Et ut hec Con- ventio rata et inconvulsa perpetualiter permaneat, hac carta Sigillo suo insignita et banno confirmavit. Insupcr etiam pius Episcopus Otto in testimonium et memoriam ejusdem Conventionis calicem de honichino, auro inductum, et gemmis ornatum sancto Petro obtulit. Hujus rei testes sunt: Otto prefectus, Fridericus advocatus Ratispo nensis, Engilbertus marchio, Adalpreht comes, Mazilo de Muleheym» Dyeterich de Waltendorf, Reginpreht de Hagenouue, Werinher de Vrichendorf, Alben de Brunne, Adelpero de Toumbrunne, Eppo de Niuheym, Friderich de Liutenbach, Otto de Iin-menerla, Wernher, Routpreht, Heynrich, Roudolf, Wollker, Willehalm. De familia sancti. Petri et Georii: Eberhardus prepositus, Oudalrich custos, Oudalrich capellanus, Popo, Reginboto, Heinrich, Oudo, Etzo, Charlo, Gunde- loch, Roudolf, Marchwarr, Oudalrich, Megingoz, Peihtolr, Ratpoto, Ermpreht, Adalhalm, Wichnant, Megingoz, Heinrich, Oudalrich, Otto, Heinrich, Gotebolt, Perhket, Otnant, Gumpreht,. Dietrich, (Jhoun- rat, Roudiiich, Oudalrich. De iamilia Ratisponensis Ecclesie: Re>

174

ginolt, Pernôlt, Adalgoz, Marchwart, Gerolt, Willehalm, Pernnari-, Chouno, Ruuipreht, Burchart, Safco, Gotírit, Alker, Aáaíram, Heit- iotk, Gumpoh. * •

Anno incamati Domini nostri Ihu Xpi II 14. Tndictione Vil. ХУШ. KadeadL Octobris Ratispone hec acta sunt féliciter.

Sigillum intus impressum extat.

Num. CLXXXVI- Circa annum m 5.

Henjlci IV. Imperat, Epístola ad Hartwïcum Epum Raiisbon. �?е ût lollícitus ¿9

incurren da Excommunieatíone. . . -

JEir Eceafdt Corp. hisí. meifi aevt, II. 35«. Edit. Lips, anni 174?.

; H. Dei gratia Rohr. imp. Augustus r H. venerabili Radisponeiv ШШП Episcopo gratiam, dilectionem et ощпе bonum. Gratias agimus uatri spirituum, quoniam erga nos et imperii statum salubriter tuae fidei conservasti constantiam, credentes, imo luce clarius adtendentes, quod neque mores, neque vita surripere possint, quam inchoasti. et ^Lemonstrasti nobis benevolentiam. Üt autem piae sollicitudinis scru- pulum, quo saepissime turbantur corda amicorum absentiura, tibi pie- niter aufieramus, negacrum, quod pro commun! utilitate totius- imperii suscepimus, ad quid perduxerimusr paucts tibi scribere curavimus. Inprimis memorem te esse volumus, qualiter inimicorum nostrorum acephalica praesumtio fidèles nostros in quieta verity quod communir cantes nobis quasi excommunicatos ex Sententia et legatione Domini apostolici judicaverint, et maledictiones satis impudenter super inno centes aegravaverint. Nos autem arcum, quem in nos latenter inten- derant et sagittas, quas exacuerant, propiciante Domino declinantes in Italiam transalpinavimus, et ibi relligiosos Episcopos atque Abba- les, qui videbantur esse columnae matris ecclesiae, convocantes de pace vel concordia regní et Sacerdotii subtilissima mquisitione tracta- vimus, demum communicato consilio tres ex fflis omnibus eligentes, scilicet Placentinum, Astensem, Aqueroem, magni nominis Episcopos ad Dominum Apostolicum et omnem ecclesiam illos misimus, prefe rentes in publicum f quod siquis personam nostram pulsaret, vel pul sare vellet, de pace, quam in corpore et sanguine Domini nos cum Pontífice Romano composuimus et conscripsimu» secundum judicium legum vel cauonum, nos porrigere plenaxiara expurgationem, vel, si

■

'.в* its

quod absit culpabiles inveniremur, omnimodam satlsfactlonem. Igi. lur Dominus apostolicus unanimes sibi ad hoc conjungens Cardinales in testimonium, in praesentia principie Apostolorum negavit, quod Cbuononem in Coloniam vel Saxoniam miserit; irritum esse judicavit, siquid in nos maledictionem effuderit; a^ffirmavit, quod ipse mm quam nos excommunicaverit, filio suo, quem consecravit, quem benedixit, quod nunquam maledixerit. Damnavit Theodoricum, eo quod in regno nostro legatum se ejus Domini Apostolici mentitus fuerit; ni» hil op tarit, quiequid exeommunicationis in aliquem iecerit; in prae sentia cleri et populi testificatus est, quod non praeeepit vel consen- sit vel ratum fecit vel habet, quod Viennensis Episcopus exeommuni cationis gladium super nos erexit; sed potins, quod sub typo boni teli peccaverit, veniam postulavit. De litteris bullatis, quas in appro- prium nostrum incusabat Moguntinus, Coloniensis, Salzburgensis et Halberstadiensis inimicis nostris misisse, Deum duxit in testimonium, jte malum illud nunquam commisîsse, inter caetera subjungens, quod quisquís nobis fidelitatem jurando promiserit, et Werram nobis quis quís modo fecerit, pro perjuro et sacrilego in membris ecclesiae nu* merandum esse. Nos autem consilium principum nostrorum exequei> tes, ut omnem ambigu!tatem resecaremus, et sedicionem gravissimam» quae inter Romanos et apostolicum geritur, compesceremus, et De» gratias non est inventus, qui clam vel palam nobis notam criminis impo» neret, sed vox laudis et laetitiae audita est, quae nos et Imperium now strum Deo et beatis Apostolis Petro et Paulo committeret. Póstero die Capitolium cum universis ordinibus conscendimus et magnificantibusnos magna impendimus. Denique Cardinales tres caeterorum legationem agentes nos adierunt, et pacem plenariam eo tenore nobis exhibue- runt, si investituram per virgam et annulum deinceps dare desinere- mus, quod in eo ecclesiae scandalum dixerunt. Econtrario nos re- spondentes regalia nostra caivis per baculum et annulum concederé juris nostri esse probavimus. Haec est Summa dissensionis, qua con- cutitur et periclitatur ecclesia, et, investiturà cessante, affirmant sta- tum ecclesiae redintegrari posse per omnia. Ergo miles Christi con sidera, quod Christus in Evangelio Iiquantes culicem et camelum de glutientes, in ejusmodi animadversione reprehendat, et Apostolus mi nus tolerandum, ut majus vitetur, factis et dictis ostentat. Haec ideo tuae transmisimus caritati, ut pernoscas nullum periculum exeommu nicationis imminere nostrae digmtati, et ut liberius, ratio quod postulat» ebviare possis adversus nos insurgenti fatuo rum temeritati, Nuntiunj

iùum ideo tara diu detiñuimus, ut. per se certum te de bis-omnibus reddat, utpote qui visu vel auditu rei ordinem perfecte cognoscerct,

Yale. . - ...

• '"» -