In nomine sancte et indiuidue trinitatis feliciter amen. Karolus quartus diuina fauente clementia Romanorum imperator semper augustus et Boemie rex. Ad perpetuam rei memoriam. Notum facimus tenore presencium vniuersis imperatorie majestatis generosa sublimitas tanto amplioribus laudibus decoratur quanto graciosius benignitatis sue donaria in subiectos et licet innata nostre virtutis clemencia generaliter erga quosque benemeritos quos imperii sacri latitudo complectitur, liberalis existat, ad illos tamen munificencie dextram liberalius dignatur extendere quos pro eiusdem imperii honoribus, comodis et profectibus procurandis operum testatur effectus feruencioribus studiis insudasse. Sane pro parte venerabilis Pauli Frisingensis episcopi principis et deuoti nostri dilecti oblata nostro culmini peticio continebat, quatenus quoddam priuilegium quod celebris memorie diuus Rudolphus quondam Romanorum rex predecessor noster ecclesie Frisingensi eiusque episcopis concessisse dinoscitur, nec non omnia in eo contenta benignitate caesarea sibi et eidem ecclesie Frisingensi approbare, ratificare, confirmare et innouare graciosius dignaremur, cuius quidem priuilegii tenor sequitur per omnia in hec uerba:||
Folgt nun die Urkunde König Rudolfs, betreffend das Marktrecht, Landgericht u. s. w. zu Enzersdorf und Ollern ddo. 1277, 21. Mai, Wien (Nr. 337), mit dem bezüglichen Inserte Kaiser Friedrichs I. ddo. 1189, 18. Mai, Wien (Nr. 122).||
Nos igitur prefati principis nostri sincere puritatis ardorem et alia multiplicia probitatis et virtutum merita quibus celsitudinem nostram et sacrum Romanum Imperium attenta studuit actenus diligencia specialiter venerari, nostre mentis oculis clarius intuentes, ipsius supplicacionibus ob omnipotentis dei ac gloriose et intemerate virginis Marie genitricis eiusdem laudem, gloriam et honorem, nec non illum quem ad dictam Frisingensem ecclesiam semper gessimus et habemus sincere deuocionis affectum benignius inclinati, presertim cum iuste petentibus non sit denegandus assensus, dictum priuilegium prout superius verbaliter est expressum necnon omnia et singula in eo contenta animo deliberato, non per errorem aut improuide, sed sano principum, baronum et procerum nostrorum et imperii sacri fidelium accedente consilio de certa nostra sciencia imperiali auctoritate approbamus, ratificamus., auctorisamus et prefatis episcopo et successoribus suis ac ecclesie Frisingensi per omnia de nouo concedinius, innouamus et eciam presentis scripti patrocinio graciosius confirmamus, statuentes et hoc imperiali decreto valituro perpetuo sanccientes quod priuilegii supradicti virtute dictus Paulus Frisingensis episcopus et sui in eadem ecclesia successores perpetuis temporibus vniuersis et singulis in ipso contentis vti, frui, gaudere et potiri merumque, mixtum et absolutum imperium in talibus habere possunt et ualeant cum emergentibus, dependentibus et connexis, non obstante si tam dictus Paulus Frisingensis episcopus quam sui in eadem ecclesia predecessores dicto priuilegio seu graciis et iuribus in ipso contentis in totum uel in aliqua sui parte quibuscumque causis vrgentibus actenus non sunt vsu (!) uel propter negligenciam talia in dissuetudinem abierunt que eidem episcopo et ecclesie sue Frisingensi predicte nullum volumus generare posse seu quomodolibet importari debere preiudicium uel iacturam, sed pocius quod suprascriptum priuilegium cum omnibus et singulis senteneiis, punctis et clausulis suis per nos sicut premittitur, ratificatum, approbatum, confirmatum et de nouo concessum inuiolabilis roboris perpetuam obtinere debeat firmitatem. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc nostre ratificacionis, approbacionis, innouacionis, concessionis et confirmacionis paginam infringere uel ei quouis ausu temerario contraire sub pena centum marcharum auri purissimi quam cum qui contrafacere presumpserit, tocies quoeies fuerit contrafactum, eo ipso incurrere, et ab ipso irremissibiliter exigi volumus ac eiusdem pene medietatem imperiali erario siue fisco, residuam vero partem dicto episcopo Frisingensi et suis successoribus episcopis ibidem decernimus applicari. Signum se(M.)renissimi principis et domini domini Karoli quarti Romanorum imperatoris inuictissimi et gloriosissimi Boemie regis. Testes huius rei sunt venerabiles Gerlacus Moguntinus per Germaniam, Wilhelmus Coloniensis per Italiam sacri Romani imperii archicancellarii archiepiscopi, illustres Rupertus comes palatinus Reni archidapifer Bauarie dux, Rudolfus Saxonie dux archimarescallus et Ludowicus Romanie marchio Brandemburgensis archicamerarius sacri Romani imperii principes et electores, venerabiles Arnestus Pragensis archiepiscopus, Albertus Herbipolensis, Johannes Argentinensis, Johannes Luthomuschlensis sacre imperialis aule cancellarius, Leupoldus Babernbergensis, Johannes Olomucensis, Theodricus Mindensis, Gerhardus Spirensis, Bertoldus Eystetensis, Gerhardus Newemburgensis, Albertus Swerinensis, Theodricus Wormaciensis, Marquardus Augustensis, Johannes Gurczensis, Petrus Curiensis et Heinricus Lubucensis ecclesiarum episcopi, illustres Otto Brandemburgensis et Lusacie marchio, Fridericus et Wilhelmus fratres marchiones Missenenses, Adolphus, Stephanus et Fridericus Bauarie, Barnym et Kazimirus Stetinenses, Bolko Swidnicensis, Bolko Falkembergensis, Heinricus Glogouiensis, Wenceslaus Ligniczensis, Ludowicus et Heinricus Bregenses, Nicolaus Oppauiensis, Przimislaus Teschinensis et Bolko Opuliensis duces principes, spectabiles Burghardus Magdeburgensis imperialis curie magister, Fridericus Nurembergensis burgrauii, Eberhardus et Vlricus de Wirtemberg, Johannes et Burghardus de Recz, Heinricus et Wilhelmus de Montfort, Heinricus, Guntherus, Johannes, Heinricus et Guntherus de Swarczburg, Johannes de Nassow, Wilhelmus de Kaczenelbogen, Otto de Ortemburg, Vlricus de Helfenstein et Eberhardus de Wertheim comites, Johannes et Vlricus lantgrauii de Leutemberg, nobiles Gerlacus, Kraffto et Gotfridus de Hoenloch, Goczo de Brunecke, Fridericus de Heidecke, Thymo de Koldicz, Petrus, VIricus et Jodocus de Rosemberg, Jesko et Benessius de Wartemberg, Hoierius et Leupoldus de Landstein, Borsso et Slabko de Risemburg, Fridricus et Theodricus de Schonnburg et quamplures alii nostri et imperii fideles presencium, sub imperialis maiestatis sigillo testimonio litterarum. Datum Nuremberg, anno domini millesimo trecentesimo sexagesimo primo, indictione terciadecima, VII. idus Aprilis, regnorum nostrorum anno sextodecimo, imperii vero septimo.

Source Fulltext: ZAHN, Codex Diplomaticus (=FRA II/35, Wien 1871) S. 331-334