Stephanus, Dei gratia rex, primogenitus illustris regis Hungarie et dux Stirie, omnibus presens scriptum inspecturis salutem in omnium salvatore. Ne facta mortalium cursu temporum a memoria delabantur, expedire videtur, ut rerum gestarum series vivacis littere patrocinio perhempnetur. Hinc est igitur, quod universorum notitie tenore presentium volumus fieri manifestum, quod dominus Bela illustris rex Hungarorum, karissimus pater noster, verens mala preterita, que [ipse] cum suis sustinuit [ab ir]rumpente dira barbarie Tartarorum, provido consilio dominorum [pi]e prospiciens pariter et suorum, castra, munitiones et obstacula edixit edificari per singula et universa loca valida regni sui. Idem etiam dominus et karissimus pater noster pie, paternaliter ac laudabili proposito nos induxit, quod quandam insulam in Balatino existentem, ubi quidam mons aptus munitioni est, monasterio Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie conferremus. Quam quidem insulam tempore perpetuitatis Ogez banus possidebat; postmodum eadem insula per dominum regem, karissimum patrem nostrum Kalyano comiti Greco collata extiterat et donata; demum etiam ipso Greco absque solatio liberorum decedente et comitatum Zaladiensem nobis de gratia domini regis, karissimi patris nostri tenentibus dicta insula ad manus nostras secundum regni consuetudinem extitit devoluta. Considerantes itaque inductiones et monitiones prefati domini et patris nostri karissimo salubres et instinctu divini spiritus esse factas, attendentes etiam in ipsa collatione et regno accrescere et pariter monasterio supradicto, ipsam insulam cum usibus omnibus, videlicet cum villis, silvis, vineis, fenetis et piscatura ac aliis etiam pertinentiis, sicut possidebatur a possessoribus prioribus supradictis, memorato monasterio pro salute karissimorum parentum nostrorum et nostra dedimus, tradidimus et donavimus ac etiam per magistrum Benedictum, aule nostre vicecancellarium, fecimus assignari, addentes etiam, quod in monte existenti in eadem insula venerabilis pater Favus tunc abbas dicti monasterii castrum seu munitionem fieri faciat pro regni comodo et tutela, ut si contingat, quod avertat Dominus, idem abbas vel sui successores propter Dei amorem recipere possint et debeant ad ipsam munitionem declinantes a facie persequentium Tartarorum. Et ut predictum monasterium plena et pacifica dicte insule possessione gaudeat corporali, promisimus eidem Favus abbati bona fide sine fraude, absque ulla inquietudine ipsum et suos successores, necnon dictum monasterium in pacifica possessione dicte insule conservare, cum dictum monasterium sit corone nostre speciale, non obstante privilegio in facto alicui baronum nostrorum super collatione insule superius memorate, quod esse cassatum penitus et inane presentium testimonio profitemur. In cuius rei memoriam et evidentiam pleniorem presentes concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Benedicti, aule nostre vicecancellarii, anno Domini M° CC° LX°. [1260.]