Bela, Dei gratia, Hungariae, Dalmatiae, Croatiae, Ramae, Seruiae, Galliciae, Lodomeriaeque Rex. Omnibus Christi fidelibus, tam praesentibus, quam futuris, salutem in salutis largitore. Ad vniuersorum notitiam harum serie volumus peruenire: quod fidelis noster, Fauus Abbas S. Martini, ad nostram accedens praesentiam, obtulit quoddam priuilegium Belae regis, Praedecessoris nostri, rogans, vt ipsum priuilegium nostro dignaremur priuilegio confirmare; cuius tenor talis est:||
In nomine Sancte Trinitatis et Individue Unitatis. Ego Bela rex Hungarie, Crowatie, Dalmatie, secundum divinam dispositionem audiens a regni mei primatibus, tam episcopis, quam comitibus, non solum avos meos, sed proavos et atavos reges et duces multa contulisse sancte ecclesie Beati Martini pro defensione regni in pace et in bello, consilio salutis ammonitus disposui quedam ad utilitatem et honorem ipsius ecclesie apponere, volens, ut alii, Sanctum Martinum ante summum iudicem anime mee defensorem habere. Cum igitur hec animo meo sepe revolverem, oportunum t[empus ac]cidit, quod bonam intentionem perducerem ad actionem. Quondam etenim eadem ecclesia divino iudicio combusta, nostro vero tempore studioso labore et impensis David a nobis constituti eiusdem loci [abba]tis reparata, meliorata et amplificata, cum me iubente, me presente reconsecraretur ab archiepiscopo Feliciano aliisque episcopis, ammonitus, ut lex sancta iubet sponsam Dei dotare, eidem ecclesie ad sustentationem fratrum ibidem Deo servientium semptem naves saliferas liberas contuli ea videlicet libertate privilegiatas, ut ab ipso salifodine loco usque ad montem Pannonie tam per aquam, quam per terram nemo de salibus in illis septem navibus delatis tributum exigere vel aliqua alia dampnifica exactione audeat eas attemptare vel infestare. Preterea con[cessi eidem] tertiam et decimam partem tributi de Fuch et totius comitatus Sumigiensis et etiam tertiam partem tributi totius comitatus Posoniensis tam in magnis, quam in parvis, in omni loco, ubicumque tributum [ad presens exigitur] vel ad futurum ex aliqua institutione exigi contigerit. Preterea cum talis sit libertas ecclesie supradicte, quod populos eius et ipsum abbatem nullus iudicum preter propriam [persoram] regiam debeat in aliquo iudicare, eandem libertatem auctoritate presentis pri[vilegii] innovando et confirmando precipio firmiter et districte universis iudicibus, vice[iudicibus], comitibus, vicecomitibus et omnibus aliis personis, quatenus populos memorate ecclesie nullus preter regiam personam et eum, quem abbas voluerit a rege postulare, presumat in aliqua causa vel negotio iudicare. Quod si quis contra hec facere presumpserit, Beatum Martinum et Sanctum Stephanum regem hic et in futuro ante iudicem vivorum et mortuorum sentiat sibi adversari, et auri libras quinquaginta persolvat ipsi monasterio. Confirmo etiam res et possessiones, quas opptulit Hoda eadem die, qui predicte dedicationi interfuit, ex propria bona voluntate ecclesie Beati Martini sepefate, scilicet in Nulos terram, que ad sortem suam pertinebat, aratrum cum octo bobus et duobus mancipiis, scilicet Sombot et Keleb cum uxoribus suis, et sexaginta oves cum pastore nomine Kaynd, et quinque vineas cum quattuor colonis, quorum nomina sunt: Rodowan et cum duobus filiis et [C]eyk[a] cum uxore sua et tribus filiis, et Cykur cum uxore et filio, et Cyka cum uxore. Item obtulit terram in Sebus ad eundem pertinentem cum duobus aratris boum et duobus mancipiis, Tecula cum tribus filiis, et Wasard cum uxore et duobus filiis. Impressionem vero regalis imaginis per Iohannem notarium feci apponi, assignatis testibus veritatis, quorum hec sunt nomina: Felicianus archiepiscopus, Petrus Bezprimiensis episcopus, Paulus Geuriensis episcopus, Fanzal palatinus comes, Georgius comes, Wernolt comes, alii quamplures ministri nostri. Acta sunt hec anno dominice incarnationis MoCoXXXVIIo, epacta XXVI. Concurrentes IIII., celebrato pasca III. Idus Aprilis. [1137. ápr. 11.]||
Nos igitur quidquid per praedictum Praedecessorem nostrum salubriter iam dicto monasterio S. Martini fuerat ordinatum seu collatum, ratum habentes et acceptum, ipsum priuilegium praesentibus insertum, nostro duximus priuilegio confirmandum. In cuius rei memoriam, firmitatemque perpetuam praesentes dedimus litteras, dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus Magistri Farcasii, electi Zagrabiensis, Administratoris ecclesiae Albensis, aulae nostrae Vice-Cancellarii, dilecti et fidelis nostri, anno Domini millesimo, ducentesimo, sexagesimo secundo, regni autem nostri vicesimo octauo.