Stephanus, Dei gratia Hungarie, Dalmatie, Croatie, Rame, Servie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque rex, omnibus, tam presentibus, quam futuris, presentes litteras inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad universorum comitum, Posoniensis videlicet, Nitriensis, Iauriensis, Kamaruniensis, Wesprimiensis, Zaladiensis, Symigiensis, Tholnensis seu omnium aliorum iudicum ac viceiudicum, necnon et iobagionum castrorum et collectorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod, cum causa devotionis divertissemus ecclesiam Beati Martini de Sacro Monte Pannonie, pretiosi Christi confessoris visitare, venerabilis vir Bonifacius abbas et fratres eiusdem ecclesie conditionarios populos suos per diversos collectarum exactores miserabiliter fuisse aggravatos nobis conquerendo significare curaverunt, petentes, ut propter anime nostre salutem ipsis populis sic miserabiliter aggravatis et afflictis relevationis remedium ex debite sollicitudinis officio adhibere dignaremur, privilegium sanctissimi regis Stephani, predecessoris nostri exhibendo, cuius tenore perlecto, quia conperimus evidenter et fide oculata inspeximus in eodem ex forma indulti eiusdem sanctissimi predecessoris nostri ipsum monasterium et eius populum ab omni inquietudine semotum: nos eiusdem sanctissimi regis Stephani felicibus vestigiis inherentes concessimus statuendo, ut quemadmodum a iudicio et potestate ac iurisdictione omnium iudicum et universorum comitum parrochialium seu viceiudicum et curialium comitum eorundem ex forma privilegii supradicti expediti sunt penitus et exempti, ita et a vexationibus, molestiis, inquietationibus et gravaminibus, que per collectores tam victualium, quam denariorum seu quarumlibet aliarum manerierum possent eis inponi, mandari et iuberi, expediti habeantur penitus more populorum Albensis ecclesie et exempti; ita tamen, quod si unquam in regno [nostro] generaliter vel in aliquibus provinciis sive comitatibus, in quibus fuerint populi monasterii supradicti specialiter collectam aliquam in denariis, lignis aut victualibus, sicut consuetum est, facere nos contingat, abbas monasterii eiusdem, quicunque fuerit pro tempore aut decanus vel aliqui maiores et potiores de fratribus sive officiales ipsius ad nos personaliter accedere debeant recepturi et audituri ac facturi ordinationem nostram, quam super facto collectarum huiusmodi facere et ordinare nobis videbitur, iuxta qualitatem temporis cum eisdem de misericordie lenitate, ne populis ipsius ecclesie per gravamina huiusmodi ad nimiam paupertatem et exinanitionem virtutis extreme redactis in ea per subtractionem alimentorum divine laudis organa suspendantur. Ut igitur presens nostra ordinatio, ymo iam dudum ordinati negotii salubris innovatio robur optineat perpetue firmitatis, nec per predictos eorundem comitatuum iudices, comites seu rectores et collectarum exactores valeat aliquatenus inmutari, presentes populis dicti monasterii super hoc in privilegium firmitatis perpetue concessimus litteras duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Benedicti, Orodiensis ecclesie prepositi, aule nostre vicecancellarii dilecti et fidelis nostri, anno Domini millesimo ducentesimo septuagesimo, septimo Idus Novembris, regni autem nostri anno primo. [1270. nov. 7.]