Excellentissimo principi domino Lodovico, [Dei gratia inclito regi] Hungarie, domino ipsorum, conventus monasterii Beati Adriani martiris de Zala orationes in Domino semper humiles et devotas. Litteras vestre excellentie, cum omni, quo decuit, hono[re recepimus in hec verba]:||
Lodovicus, Dei gratia rex Hungarie, fidelibus suis conventui ecclesie Zaladiensis salutem et gratiam. Conqueritur nobis vir religiosus frater Nicolaus, abbas de Beel, [quod] magister Paulus Magnus de Nog Ech possessionem nostram regalem Tariam vocatam ex conmissione nostra tenens, quandam particulam possessionariam ecclesie sue de dicta Beel similiter Tarian nominatam in conmetaneitate contigua dicte possessionis nostre habitam potentialiter occupasset et fructus ac utilitates eiusdem tam videlicet de terris arabilibus, quam silvis et vineis inibi existentibus perciperet et per nostros iobagiones ac alios homines, quibus faveret percipi faceret volendo dictam particulam possessionariam ad ipsam nostram possessionem indebite applicare [in] anime sue dispendium et dicte ecciesie de Beel non modicum preiudicium et iacturam. Propter quod predicta particula ipsius ecclesie sue possessionaria restitui factionem per suas veras et antiquas metas a memorata possessione nostra separationem ab uberiorem cautelam nimie indigeret. Super quo fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fide dignum, quo presente Valentinus de Gymolth vel Lorandus, filius Nane de Nema aut Andreas de Zenthyvan, aliis absentibus homo noster ad faciem prelibate particule possessionarie dicte ecclesie de Beel vicinis suis et conmetaneis legitime convocatis accedendo reambulet eandem terram a parte prefate nostre, quam etiam aliarum conmetanearum possessionum, si videbitur opportunum, per suas metas veras et antiquas, novas iuxta veteres in locis, ubi necesse fuerit, erigendo, reambulatamque et tam a nostris, quam aliorum possessionibus et iuribus possessionariis sequestratam metaliter et distinctam, si ipsam vel aliquam eius partem per prescriptum magistrum Paulum modo premiss invenerit occupatam, contradictione ipsius Pauli vel officialium seu vices [geren]tium eiusdem non obstante, quem et quos super premissis volumus a modo firmiter prohiberi, restituat et committat supranominato abbati et ecclesie sue eo iure, quo ad ipsos pertinere dignoscitur cum omnibus suis utilitatibus et pertinentiis sub huiusmodi suis metis veris et distinctionibus perpetuo possidendam, si per alios quoslibet non fuerit contradictum. Contradictores vero, alii si qui se obtuleritit in predictis, citet contra predictum fratrem Nicolaum abbatem in nostram presentiam ad terminum conpetentem rationem contradictionis ipsorum efficacem reddituros. Et post hec ipsius possessionarie reambulationis cum cursibus metarum et nominibus citatorum ac omnium premissorum seriem, prout fuerit oportunum, nobis fideliter rescribatis. Datum in Wissegrad, in festo Beatorum Philippi et Iacobi apostolorum, anno Domini millesimo trecentesimo quadragesimo quarto. [1344. máj. 1.]||
Nos igitur preceptis vestre celsitudinis humiliter obedientes, ut tenemur, ad premissa effective peragenda una cum prenotato Leonardo filio None de Nema, homine maiestatis vestre, religiosum virum, fratrem Iohannem priorem nostrum destinavimus pro testimonio fidedignum, qui demum ad nos reversi nobis concorditer retulerunt, quod ipsi in vigilia festi Asscensionis Domini proxime nunc preterita [1344. máj. 12.] ad faciem particule possessionarie monasterii de Beel Tarian vocate in prescriptis videlicet vestris litteris designate, vicinis et conmetaneis suis universis legitime convocatis et ipsis ac in persona suprascripti Pauli Magni Clemente officiali de Nog Ech et procuratore eiusdem legitimo, nec non magistro Clemente notario, comite Stephano Magno et Endre de Nogruazd, familiaribus et procuratoribus legitimis religiosorum virorum dominorum Guillelmi abbatis et conventus monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie, in persona vero domini prepositi de Turuch Petro villico de Nagbarath presentibus accedendo ipsam hoc ordine reambulassent, quod primo iuxta demonstrationem Nicolai filii Thome de Koppan, iobagionis et procuratoris pretitulati domini Nicolai, abbatis de Beel, a parte orientali de una palude lutosa egrediendo inter terras arabiles ecclesiarum de Beel et Turuch predictarum venissent ad partem occidentalem ad unum magnum fossatum, quod pro meta inter terras earumdem ecclesiarum, videlicet de Turuch a meridie et de Beel a parte septemtrionali haberetur, in cuius fossati superiori parte terre ipsarum ecclesiarum ab invicem separarentur, sed iterum a parte meridionali terra ipsius monasterii de Beel coniungeretur terre excellentie vestre de Tarian et inde per unam viam herbosam ad partem occidentalem veniendo transissent unam magnam viam ad unum monticulum, ad cuius cacumen pervenirent fines terrarum arabilium; inde per unum fossatum metale ad unam vallem, ubi esset terra arabilis, circa quam in eadem valle declinassent ad partem meridionalem et per[venissent ad duas] parvas metas et pervenissent [usque ad finem] ipsius terre arabilis, predictus procurator domini abbatis de Beel prefati ostendisset [tres] metas, duas minores possessionem ipsius monasterii de Beel et tertiam maiorem possessionem vestre serenitatis predictam distinguentes; et inde per vallem aliam declinassent ad partem occidentalem et pervenissent ad unum fossatum pro meta positum et ab hinc supra ad virgultum transeundo ad campum in latere ipsius virgulti esset una meta antiqua et in campo eodem intra unam antiquam viam esset alia meta, a qua per eandem partem occidentalem tenderetur ad metas silvarum, que dicerentur vulgariter Feketeu Erdeu et inde per campum prenotatum venissent ad partem septemtrionalem ad metas possessionis pretacti monasterii Sancti Martini similiter Tarian nominate a possessione videlicet monasterii de Beel separantes in parte australi et per ipsas metas descendendo venissent ad partem orientalem ad vineas, partim antiquas, partim de novo inchoatas, quarum magna pars inter terras et limites predicti monasterii de Beel, aliis inter terras predicti monasterii Sancti Martini remanentibus, haberetur, quarum quidem vinearum decima et terragium ad ipsum monasterium de Beel pertinerent et de quibus vinitores ipsius monasterii dudum et adhuc in dicta Tarian residentes vinum eidem monasterio debitum, videlicet singuli eorum singulos quinquaginta cubulos vini amministrare consuevissent et solverent annuatim; ab inde autem per pluras metas procedere non curassent, quia super metis inter possessiones predictorum Sacri Montis Pannonie et de Beel monasteriorum distinguentibus nulla ambiguitas vel discordia extitisset. Quibus omnibus his peractis, quandam particulam terrarum dicti monasterii de Beel tam arabilium, quam virgultosarum et vineis decoratarum circiter septuaginta iugera conplectentem inter presignatas metas inclusam per antedictum magistrum Paulum Magnum occupatam ac vestre maiestatis et aliorum quorundam hominum iobagionibus uti concessam repperissent, quam ibidem nemine contradicente ipsi vester et noster homines sepedicto monasterio de Beel restituissent et resignassent cum omnibus suis pertinentiis et iuribus perpetuo possidendam, simulque cum residuis terris et utilitatibus suis ac vineis seu terragiis sub metis et terminis prenotatis quas et quos ad tunc eo, quod renovatione propter sui evidentiam non indiguissent, non renovassent, presertim quia tam prefati domini abbatis de Beel, quam magistri Pauli procuratores antescripti ipsos dominos eorum in premissis metis et terminis antiquis contentari allegasset absque renovatione aliquali. Datum in octavis festi Beati Iohannis apostoli ante portam Latinam anno Domini supradicto. [1344. máj. 13.]||
[Hátulján:] Excellentissimo principi Lodovico Dei gratia regi Hungarie inclito pro religioso viro domino Nicolao abbate de Beel super restitutione cuiusdam particule possessionarie monasterii sui Taryan vocate relatorie.