Capitulum Vesprimiensis ecclesie universis sancte matris ecclesie filiis, tam presentibus, quam posteris, presentium notitiam habituris salutem in eo, qui est omnium sperantium in se salus. Ad universorum notitiam cupimus harum serie litterarum deduci, quod nos litteras interclusas venerabilis in Christo patris domini Wilhelmi, Dei et apostolica gratia electi, confirmati ecclesie Quinqueecclesiensis, comitis capelle et secretarii cancellarii serenissimi principis domini nostri Ludovici, eadem Dei gratia regis Hungarie, nobis feria tertia proxima ante octavas festi Beati Iacobi apostoli nunc preteriti [1361. júl. 27.] pro parte religiosorum virorum domini Siffridi abbatis et conventus monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie presentatas recepimus atque aperuimus, in quibus de verbo ad verbum repperimus huiusmodi seriem continere:||
Nos Wilhelmus, Dei et apostolice sedis gratia electus, confirmatus ecclesie Quinqueecclesiensis, comes capelle et secretarius cancellarius domini Ludovici, Dei gratia regis Hungarie, damus pro memoria, quod Nicolaus, filius Lukachy, de Eurkyn, pro se personaliter et pro Iohanne, Nicolao et Andrea, filiis Pethe ac Georgio, filio Leke et Nicolai, filio Stephani, Andrea, filio Nicolai et Stephano, filio Andree, de eadem Eurkyn cum procuratoriis litteris capituli Iauriensis ab una et frater Paulus, capellanus religiosi viri domini Siffridi, abbatis monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie, pro eodem domino abbate et suo conventu scilicet cum procuratoriis litteris eorundem parte ab altera coram nobis constituti propositum extitit et relatum concorditer per eisdem, quod ipsi in causa, que inter ipsas partes super factis quarundam possessionariarum portionum dicti monasterii Sancti Martini apud manus dictorum nobilium de Eurkyn detentive habitarum in presentia magnifici viri comitis Stephani Bubeek, iudicis curie dicti domini nostri regis, ab aliquamdiu ventilata fuisset, per ordinationem proborum virorum in talem devenissent et coram nobis devenerunt concordie unionem, quod dictus dominus abbas et conventus in octavis festi Beati Iacobi apostoli proxime affuturis [1361. aug. 1.] una cum Laurentio, filio Iohannis vel Ladislao, filio Valentini seu Kopaz, filio Petri, de Nema aut Michaele, filio Pauli, de Mendzenth, aliis absentibus homine regio testimonium capituli Vesprimiensis, quod ad id per idem capitulum transmitti serie presentium amacabiliter postulamus, adducere debeant, coram quibus legitimus procurator dictorum abbatis et conventus ad facies dictarum possesssionariarum portionum accedendo easdem iuxta continentias litterarum privilegialium dicti monasterii demonstrare et pro ipso monasterio occupare et recipere valeat, metis et distinctionibus certis, in locis ubi necesse fuerit elevatis et erectis, quas videlicet possessionarias portiones ibidem predicti nobiles detentores earundem sub eisdem metis et distinctionibus perpetuo iure tenendas et habendas dictis domino abbati et conventui ac monasterio de suis manibus resignare et relinquere teneantur, prout ad premissa omnia dictus Nicolaus se personaliter ac prenotatos Iohannem, Nicolaum et Andream, filios Pethe ac Georgium et Nicolaum, necnon Andream et Stephanum predicta auctoritate procuratoria, dictus vero frater Paulus dominum abbatem et conventum prenotatos similiter auctoritate procuratoria spontanea voluntate assumendo astrinxerunt et obligarunt coram nobis. Datum in Wyssegrad, quarto die festi Penthecostes, anno Domini millesimo trecentesimo sexagesimo primo. [1361 máj. 19.]||
Unde nos eiusdem comitis capelle regie postulationibus iuri consonis legitime inclinati una cum prenominato Michaele, filio Pauli, de Mendzenth, homine ipsius regie maiestatis, discretum virum magistrum Iohannem, socium et concanonicum nostrum ad videndum et diligenter annotandum ea, que inter predictas partes fierent in premissis, duximus pro testimonio destinandum. Qui deinde ad nos reversi nobis retulerunt concorditer in hunc modum, quod ipsi in predictis octavis festi Beati Iacobi apostoli primo ad faciem dicte possessionis Eurkyn vocate vicinis et conmetaneis suis legitime convocatis et ipsis ac nobilibus supradictis personaliter, pro dictis viro domino abbate et conventu Sancti Martini prelibato fratre Paulo, procuratore legitimo eorundem presentibus accessissent, ubi idem frater Paulus sessionem quondam comitis Pongracii de dicta Eurkyn et terras eiusdem in eadem Eurkyn habitas, quas olim per nobilem dominam Elizabeth, filiam Iohannis de Zegh, de genere Huntpaznan, relictam videlicet eiusdem comitis Pangracii, speciali exhibitione cuiusdam privilegialis instrumenti honorabilis capituli Iauriensis ecclesie in anno Domini Mo CCo octogesimo sexto in octavis Penthecostes [1286. jún. 9.] exinde confecti predicto monasterio affectuosa devotione conmissas et donatas extitisse conprobabat ante ecclesiam Beati Michaelis archangeli in dicta Eurkyn habitam a parte meridiei adiacere demonstrasset satis evidenter et cum easdem a predictis nobilibus eidem monasterio remitti ac restitui petivisset, supramemoratus Nicolaus, filius Stephani, cum ceteris nobilibus et consociis suis predictis maturo colloquio prehabito et tractatu se de linea generationis predicti Pangracii fore manifeste confitens et affirmans, portionem possessionariam eiusdem Pangracii apud manus suas in ipsa Eurkyn habitam ostendisset sub metis et distinctionibus infrascriptis: primo enim ante dictam ecclesiam Sancti Michaelis in parte meridionali inter mansionem seu curiam quondam Nicolai, filii Iwanka, de eadem Eurkyn et viam magnam, per quam versus aliam possessionem dicti monasterii Zent-Petur-Olup vocatam itur, locum sessionalem, ubi predictus Pangracius residisse dinosceretur, fossato et aliis certis significationibus novis distinctam, cum omnibus utilitatibus ad ipsam spectantibus, item retro eundem locum sessionalem similiter in parte meridiana quatuor iugera terrarum eidem loco sessionali immediate contigua, modo simili sub certis metis in tribus locis positis et deinde in fine ipsorum quatuor iugerum terre, a meta videlicet iuxta viam predictam erecta incipiendo et per eandem viam directe ad meridiem usque ad metas possessionem Beun vocatam a predicta Eurkyn separantes progrediendo ac post hoc a loco dictarum metarum ad occidentalem plagam in spacio longitudinis unius iugeris terre declinando collocatis ibidem duabus novis metis et exinde per alias novem metas cursuales, tunc similiter de novo factas, consequenter et continue directe ad partem septemtrionalem usque ad quandam parvam arborem pomi reflectendo et paulo amplius versus eandem partem descendendo posita alia meta iuxta quasdam terras arabiles predicte ecclesie Sancti Michaelis deputatas, ex hincque per quandam viam graminosam ad predictam magnam viam et metam seu locum primo progressionis sue predicte redeundo omnes terras tam arabiles, quam alias quaslibet intra circuitum vie et metarum prenotatarum supra et infra ac per longitudinem et latitudinem inclusas seu contentas Petro, filio Stephani, filii Bartolomei, filii Ompud, qui nondum per dominum abbatem et conventum predictos in causam attractus fuisset, necnon supratacto Stephano, filio Andree, consanguineis suis presentibus et consentientibus, alio etiam nemine predictorum nobilium aut vicinorum et conmetaneorum contradicente vel obsistente distingisset et separasset et sub metis et distinctionibus prelibatis prenotato fratri Paulo in personis sepedictorum domini abbatis et conventus ac monasterii acceptanti resignavisset, reddidisset et reliquisset eo iure, quo vigore prenotati privilegii Iauriensis capituli et donationis domine Elizabeth supradicte ad idem monasterium pertinuisse et pertinere dinoscerentur perpetuo possidenda pacifice et quiete, hoc quidem inter cetera declarato, quod tam ecclesia Sancti Michaelis predicta, quam vie et loca pascualia dicto monasterio et suis iobagionibus in dicta portione possessionaria collocandis seu habitaturis, eorumque animalibus ac pecoribus libera sint et communia, quemadmodum unicuivis ex nobilibus antedictis.||
Hiis autem omnibus sic factis memoratus frater Paulus ad faciem alterius terre Juren vocate vigore quarundam litterarum nostrarum privilegialium anno gratie Mo CCo sexagesimo secundo [1262.] emanatarum, inibi tunc similiter ostensarum ad predictum monasterium Sancti Martini pertinentiis venisset et cum eiusdem possessionis seu terre metas iuxta tenorem cuiusdam privilegii domini recolende memorie Bele quarti regis illustris in anno Domini Mo CCo quinquagesimo septimo [1257.] confecti ibidem etiam pro manibus habiti statim circuire et demonstrare paratus fuisset nemine quidem alio predictorum nobilium aut etiam vicinorum contradictore seu obiectore inibi conparente, supranotatus Nicolaus, filius Stephani, de Eurkyn ipsam terram Iuren sibi empticiam fore asserens aliud privilegium eiusdem domini Bele regis in specie produxit, in anno videlicet dominice incarnationis Mo CCo sexagesimo tertio [1263.] emanatum, cuius continentia sibi plane exposita et intellecta, quia ipsum privilegium non predictam terram in priori privilegio denotatam, sed aliam extra metas in eodem privilegio priori contentas specifice et exclusive mentionem ipsius priores specialem privilegii faciendo exprimebat, ideo ipse Nicolaus, filius Stephani, proborum et nobilium virorum inibi tunc presentium sano et constientioso inductus consilio, quoad detentionem ipsius terre inter metas predictas incluse nullo se efficaci firmamento fulciri considerans et agnoscens, eandem terram Iuren septem videlicet aratrorum cum loco ecclesie Sancti Gregorii pape quondam inibi habite et aliis suis utilitatibus quibuscunque in presentia predictorum regii et nostri ac aliorum omnium proborum et nobilium ac vicinorum hominum, quorum supra, pretacto fratri Paulo in personis et nominibus domini abbatis et conventus ac monasterii sepedictorum nulla sibi amodo aut suis filiis vel heredibus pretextu eiusdem terre obviationis, contradictionis seu litis materia reservata resignasset, restituisset atque reliquisset iure, quo ad ipsos pertinere et pertinuisse dinoscitur, sub metis in sepedicto priori privilegio domini Bele regis seriatim insertis et expressis perpetuo pacifice et quiete possidendam, tenendam pariter et habendam.||
Cuius quidem terre Juren, prout in ipso privilegio in specie nobis exhibito vidimus contineri, metarum cursum et ordinem de verbo ad verbum presentibus annotari et inseri ad cautelam fecimus sub hac forma: incipet enim a parte septemtrionali versus villam Eurkyn progrediens ad plagam meridionalem, ubi sunt due mete iuxta viam antiquam, que vulgariter Sahtawt vocatur, quarum una, que est ab oriente, terram Eurkyn et altera, que est a meridie, teram Yuren separat ab invicem; exinde gradiendo transit prefatam antiquam viam et tendit recto tramite nusquam penitus divertendo ad metas binas terram Eurkyn et Iuren, sicut prefatum est, dissecantes; deinde inceditur versus villam Durug, ubi continuantur tres mete, quarum una terram Eurkyn, altera ville Durug et tertia Juren sequestrat; deinceps reflectitur ad minorem Peer, ubi rursus tres mete continentur, quarum una ville Durug, altera ville Peer et tertia terram Yuren distinguit; deinde vergit versus maiorem villam Peer, ubi similiter continentur tres mete, quarum due maioris et minoris ville Peer, tertia terram Yuren dirimit et exinde a septemtrione descendendo a colle quodam ad viam quandam, per quam concluditur ad metam priorem et sic terminatur.||
In omnium itaque premissorum testimonium, memoriam et firmitatem perpetuam presentes concessimus litteras sigilli nostri pendentis munimine roboratas. Datum secundo die festi Beati Laurentii martyris, anno incarnationis Christi millesimo trecentesimo sexagesimo primo [1361. aug. 11.] per manus discreti viri domini Iohanni lectoris ecclesie nostre, venerabili in Christo patre et domino domino Ladizlao, Dei et apostolice gratia episcopo et prelato nostro, auleque reginalis cancellario feliciter presidente, venerabilibus et discretis viris dominis Iohanne preposito, Michaele custode, Nicolao cantore et predicto domino Iohanne lectore ecclesie nostre predicte existentibus.