Urbanus episcopus, servus servorum Dei, dilectis filiis conventui monasterii Sancti Salvatoris de Saxardia, ordinis Sancti Benedicti, Quinqueecclesiensis diocesis, salutem et apostolicam benedictionem. Summi dispositione rectoris ad regimen universalis ecclesie deputati curis assiduis angimur, ut opem et operam, quantum nobis ex alto conceditur, exolvamus, quod orbis ecclesie et monasteria universa pastorum destituta regimine per nostre providentie studium viris conmittantur ydoneis, qui scirent, velint et possint ecclesias et monasteria ipsa eis conmissa studiose regere, prudenter dirigere et salubriter gubernare. Nuper siquidem monasterio vestro ex eo vacante, quod nos nuper de persona dilecti filii Ladislai, Sancti Martini Sacri montis Panonie, ordinis Sancti Benedicti, Iauriensis diocesis, olim eiusdem Sancti Salvatoris monasteriorum abbatis, licet absentis, eidem monasterio Sancti Martini tunc vacanti auctoritate apostolica duximus providendum, preficiendo eum eidem monasterio Sancti Martini in abbatem, nos attendentes, quod de provisione eiusdem monasterii vestri nullus preter nos ea vice se intromittere potuerat, neque poterat pro eo, quod nos diu ante vacationem huiusmodi provisiones omnium monasteriorum per provisiones per nos ex tunc in posterum faciendas de prelatis eorum ubilibet constitutis ad alia monasteria tunc vacantia et in antea vacatura ordinationi et dispositioni nostre reservantes declaravimus ex tunc irritum et inane, si secus super hiis per quoscunque quavis auctoritate, scienter vel ignoranter contingeret attemptari et ad provisionem ipsius vestri monasterii celerem et felicem, ne dictum vestrum monasterium longe vacationis exponereter incomodis, paternis et solitis studiis intendentes post deliberationem, quam super hiis cum fratribus nostris habuimus diligentem, demum ad dilectum filium Thomam Nicolai abbatem, monachum dicti vestri monasterii, ordinem ipsum expresse professum et in diaconatus ordine constitutum, cui de religionis zelo, litterarum scientia, vite ac morum honestate et aliis multiplicum virtutum meritis apud nos fide digna testimonia perhibentur, duximus oculos nostre mentis. Quibus omnibus attenta meditatione pensatis de persona dicti Thome eidem vestro monasterio de dictorum fratrum consilio auctoritate apostolica providimus, ipsumque illi preficimus in abbatem, curam et administrationem ipsius vestri monasterii eidem Thome in spiritualibus et temporalibus plenarie committendo in illo, qui dat gratias et largitur premia, confidentes, quod dextera Domini prefato Thome assistente propitia, prefatum vestrum monasterium per ipsius dicti abbatis circumspectioni industriam prospere dirigetur et salubria, dante Domino, suscipiet incrementa. Quocirca universitati vestre per apostolica scripta mandamus, quatinus dictum Thomam abbatem pro nostre et eiusdem sedis reverentia benigne excipientes et honorifice pertractantes exhibeatis eidem obedientium et reverentiam debitam et devotam eius salubria monita et mandata suscipiendo humiliter et efficaciter adimplendo; alioquin sententiam, quam idem abbas rite tulerit in rebelles, ratam habebimus et faciemus auctore Domino usque ad satisfactionem condignam inviolabiliter observari. Datum Auinione, VI. Nonas Iulii, pontificatus nostri anno tertio. [1365. júl. 2.]