Ladislaus, Dei et apostolice sedis gratia Sancti Martini Sacri Montis Pannonie, Otto, Sancti Andree de Wyssegrad, Andreas, Sancti Ipoliti de Zuborio, Ulricus, Sancti Benedicti de Pechwaradino, Iauriensis, Vesprimiensis, Nytriensis, Quinqueecclesiensis dyocesum monasteriorum abbates, presidentes, venerabilium dominorum abbatum ac priorum abbates non habentium, ordinis eiusdem Sancti Benedicti, per regnum Hungarie provinciali capitulo iuxta apostolica statuta deputati, universis et singulis Christi fidelibus, quorum interest vel intererit in futurum, presentes inspecturis salutem in Domino sempiternam. In presentibus plenariam dare fidem ad omnium et singulorum vestrum notitiam deducimur per presentes, quod, cum nos nuper iuxta exigentiam nostri presidentialis officii tam statutis concilii generalis, quam felicis memorie domini Benedicti pape XII. constitutionibus et aliis quibuslibet in huiusmodi necessario observandis legitime observatis inter alia venerabiles patres dominum Albertum, Sancti Petri apostoli de Feuldvar et Paulum, Beate Virginis de Almad, Quinqueecclesiensis et Vesprimiensis diocesum monasteriorum abbates ad visitandum certa et numerata monasteria dicti ordinis in regno predicto destinassemus ydoneos et per omnia fide dignos, tandem nobis una cum aliis coabbatibus nostris et prioribus abbates proprios non habentibus die decima octava mensis Octobris sub anno a Nativitate Domini millesimo trecentesimo sexagesimo sexto [1366. okt. 18.] apud monasterium Sancti Georgii martiris de Monyeroud, ordinis antedicti, Vachiensis diocesis, pro rite celebrando provinciali capitulo dominorum abbatum et priorum predictorum iuxta quod in precedenti capitulo eorundem apud Sancti Benedicti monasterium de iuxta fluvium Gron celebrato dies et locus predicti ad id preordinati et confixi fuerant, congregatis in unum et ipsum capitulum invocata Spiritus Sancti gratia ac diffinitoribus constitutis et notariis adhibitis, eadem et aliis diebus oportunis celebrantibus, ut est moris, prenominati duo domini abbates de perfecte premisse sibi iniuncte visitationis itinere et labore reversi, nostri et diffinitorum ac notariorum prescriptorum in auditorio ad hoc apto se representantes conspectibus, recepto prius, ut decuit, ab eisdem visitatoribus de inpermixta veritate dicenda tactis manu sacrosanctis Dei evangeliis corporaliter iuramento, inter ceteras predicte visitationis relationes et depositiones hec nobis de statu monasterii de Grab, Collocensis dyocesis et fratris Conradi, pro abbate eiusdem illicite se gerentis retulerunt et sub sigillis eorum tradiderunt in scriptis, quod, cum ipsi in visitatione procedentes eadem ad monasterium prefatum de Grab et ad grangiem (!) eiusdem Bela vocatam visitaturi accessissent, tam idem monasterium, quam grangiam ipsam omni ordinatione vacare et in dicta grangia quandam mulierem infamem et filiam eiusdem pretiosis indutas vestibus habitare, eandemque grangiem pro suo imperio et libito gubernare repererunt. De quibus diligentius palam et clam inquirendo experti fuerunt prenotatum fratrum Conradum dictam filiam memorate mulieris dudum deflorasse et postmodum, ut per hoc suum dedecus paliaret, marito traditam ad se denuo vi retraxisse et adhuc pro suo carnali conmertio illicite retinere et alias eundem esse concubinarium manifestum, qui etiam dudum nobis insciis et invitis dicti monasterii de Grab regimine per intrusionem secularem illicitam et symoniacam occupato unam possessionem fructuosam ipsius monasterii domino Nicolai, preposito Chanadiensi, promotori et fautori huiusmodi intrusionis sue tradidit habendam et tenendam, multas quoque alias possessiones et bona ac iura eiusdem monasterii dilapidavit, alienavit et diversis personis ad plures annos pro modica pecunia ab eisdem datis exinde litteris quitatoriis perceptis infeudavit, aliisque modis fictis, dolosis distraxit et, quod aliis erat et esset idem frater Conradus respersus infamiis ac pro regimine dicti monasterii omnino insufficiens, inutilis et infamis, de quibus omnibus et singulis in partibus illis apud nobiles et ignobiles, clericos et laycos constat notorie et est clamor ubique ac publica vox et fama et quod ad maiorem rei et relationis huius evidentiam venerabilibus patribus domino Nicolai de Rudina, Quinqueecclesiensis, Iohanni Sancti Gregorii et alteri Iohanni de Frankavilla, Collocensis ac Stephano de Sancto Iacobo, Vesprimiensis diocesis, monasteriorum abbatibus monasterio de Grab et grangie prelibatis vicinioribus omnia hec et similia hiis constant, si veritati perhibere testimonium cogentur. Quos, ut cuncta rimari cupientes, in nostri medium vocatos mediante iuramento de veritate premissorum ipsis patula (!) requisitos habuimus omnia premissa, sicuti prespecifiantur, sibi de certa experientia constare testati sunt oraculo vive vocis.||
Nos igitur presidentes antedicti, quorum exposscit officium de singulorum monasteriorum sollicitos esse profectibus et submotis dilapidationum, dispendiorumque incornodis, eorum reformationi et statui meliori pro viribus insudare, habito super predictis quid agendum cum diffinitoribus prenotatis, quorum intererat consilio et deliberatione matura, quia nedum ex relationibus dominorum visitatorum et testium predictorum, verum etiam ex multiplici et frequenti denuntiatione et assertione quam plurium fide dignorum virorum de et super premissis omnibus et singulis dilapidationibus, alienationibus, infeudationibus et distractionibus possessionum, bonorum et iurium monasterii sepedicti ac infamiis, negligentiis et scandalorum perpetrationibus predicti fratris Conradi nobis plenissima et notoria constitit certitudo, super quibus idem ex parte nostri pluries ammonitus emendare neglexit et nunc per nos publice obiurgatus se expurgare non valuit, nec assumpsit et presertim perpenso, quod ipse dudum de partibus Bohemie ad hac partes Hungarie inordinate et absque litteris conmendaticiis veniens nullius abbatis professione seu obedientie regulari subiectus, nunquamque provincialibus capitulis se presentans, sed a facie dicti ordinis et prelatorum eius latitans, de quo monasterio vel quo modo huc intravit fidem facere non potuit, nec curavit, ne amodo per eundem fratrem Conradum pretactum monasterium de Grab cum bonis et pertinentiis suis sic periculose negligatur, dilapidetur et damnificetur in dispendium animarum et scandalum plurimorum, statuimus et ordinavimus predicti auctoritate capituli ipsum fratrem Conradum ab ulteriori occupatione regiminis eiusdem monasterii remanere suspensum, amministrationem eiusdem monasterii de Grab viro conmendabili et ydoneo, fratri Thome Nicolai, monacho monasterii Saxardiensis, Quinqueecclesiensis dyocesis, ordinem prelibatum expresse professo et in sacerdotio constituto conmittentes, donec reverendissimo in Christo patri domino archyepiscopo Collocensi, ordinario dicti loci, pro dicti fratris Conradi ammotione et eiusdem fratris Thome et ipsius monasterii abbatiam, reconmendationem, institutionem et conservationem oportune et expedienter supplicando scribere, eiusque beneplacitum et consensum acquirere valeremus, dictum vero fratrem Conradum, ne ut male sibi conscius cum dampnis maioribus ipsius monasterii in partes sibi placitas posset secedere fugiendo, unius ex nobis, videlicet abbatis Pechvaradiensis regulari conservationi assignavimus ad emendam, ad quod ea ratio potissime nos induxit, quia idem frater Conradus minus sano usus consilio percepto huiusmodi nostro statuto cum equis et rebus ac pecuniis et privilegiis ipsius monasterii, ornamentis et pontificalibus ac aliis bonis eiusdem, que apud se habebat, fugam clandestine inire disponebat et indubie effugisset, nisi circa eum hoc usi remedio fuissemus.||
In quorum fidem et testimonium omnium premissorum presentes nostras litteras seu presens publicum instrumentum exinde fieri per notarium publicum subscriptum publicari mandavimus, nostrorumque et aliorum, videlicet Pauli de Dombo et alterius Pauli de Beel, necnon Stephani de Sancto Iacobo, Vesprimiensis et Colocensis diocesum monasteriorum abbatum sigillorum appensionibus conmuniri. Datum et actum apud prescriptum monasterium Sancti Georgii de Monyeroud, Vachiensis dyocesis, durante tempore celebrationis capituli antedicti, anno a nativitate domini millesimo trecentesimo sexagesimo sexto supradicto, indictione quarta, die vicesima prima mensis Octobris, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini domini Urbani, divina providentia pape V/ti anno quarto, [1366. okt. 21] presentibus venerabilibus viris dominis Syffrido, Sancti Benedieti de iuxta Gron predicti, Petro de Zala, Vernhero de Kapornuk, Paulo de Dombow et Dominico Symigiensis monasteriorum abbatibus, Strigoniensis, Vesprimiensis et Collocensis dyocesum, diffinitoribus predicti capituli ac Ottone de Kuluzvar, Demetrio de Telky, Demetrio de Sceplak, Iohanne de Iwan, Paulo de Beel et aliis quam pluribus dicti ordinis monasteriorum abbatibus, necnon Stephano de Zubor et Iohanne de Sancto Ladizlao monasteriorum prioribus, sed et Iohanne Arnoldi de villa Menardi clerico Strigoniensis dyocesis, publico imperiali auctoritate notario, aliisque multis testibus fide dignis ad premissa vocatis specialiter et rogatis.||
Et ego Thomas [filius] Mychaelis de ... Nytriensis [dio]cesis, publicus imperiali auctoritate [notarius], premissis omnibus et singulis tempore et loco, quibus supra, dum sic, ut premittitur, agerentur et fierent, una cum prenominatis testibus presens fui, eaque omnia et singula fieri vidi et audivi, propria manu mea scripsi ac de mandato supradictorum dominorum abbatum presidentium publicavi et in hanc publicum formam redegi, signoque meo solito et nomine una cum dictorum abbatum appensionibus sigillorum signavi requisitus et rogatus in testimonium omnium et singulorum premissorum.