Excellentissimo principi et domino suo gratioso, domino Lodovico, Dei gratia inclito regi Hungarie, conventus monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie orationes in Filio Virginis humiles et devotas. Litteras excellentie vestre omni, quo decuit, honore recepimus in hec verba:||
Lodovicus, Dei gratia rex Hungarie, fidelibus suis conventui Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie salutem et gratiam. Fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus alias litteras nostras et domine regine, genetricis nostre karissime, vobis cum presentibus offerendas venerabili in Christo patri domino Colomani, episcopo Iauriensi et capituli sui eminentioribus personis super eo inter cetera, ut quoddam privilegium domini regis Karoli, clare memorie patris nostri vel eius tenorem fratri Paulo, abbati de Beel, coram testimonio vestro assignent directas, per hominem vestrum idoneum eisdem exhiberi faciatis. Et tandem quicquid iidem visis eisdeni litteris nostris ad contenta in ipsis fecerint vel responderint, nobis et dicte regine fideliter rescribatis. Datum in Wissegrad feria tertia proxima post dominicam Ramispalmarum, anno Domini millesimo trecentesimo sexagesimo septimo. [1367. ápr. 13.]||
Nos itaque mandatis celsitudinis vestre obtemperantes humiliter, ut tenemur, ad exhibendum predictis domino Colomano, episcopo Iauriensi, item dominis Gyuke, preposito ecclesie Sancti Adalberti martiris, lectori, custodi, cantori, archydiaconis, ceterisque maiores dignitates in ecclesia Iauriensi obtinentibus alias patentes vestras maiori sigillo munitas et domine regine illustris prenotate litteras eisdem, scilicet super eo inter alia, ut quoddam privilegium preclare memorie domini Karoli regis, patris vestri karissimi, pertinentias et metas possessionis Meger vocate in se denotans in specie, alioquin tenorem eiusdem totalem sub sigillo ipsorum capitulari transsumptum presente testimonio nostro ad hoc deputato prenotato fratri Paulo, abbati de Beel, assignare vel per eorum hominem certum et idoneum vobis et predicte domine regine transmittere et quicquid de eodem privilegio ipsis hactenus constiterit et nunc constet, aut si pertinentie et mete in ipso expresse possessionem Nyul vocatam et eius terminos in aliquo parte vel loco attingant, ad fidem eorum Deo debitam et fidelitatem sacre vestre corone conservandam in litteris eorum capitularibus modo congruo vobis et prefate domine regine seriatim rescribere deberent absque dissimulatione aliquali, preceptive loquentes, discretum virum Thomam, plebanum ecclesie Sancti Emerici, hominem nostrum transmisimus idoneum et per omnia fide dignum. Qui demum ad nos reversus, nobis serietenus retulit eo modo, quod, cum ipse feria tertia proxima post festum Beati Georgii martiris nunc preteritum [1367. ápr. 27.] ad Iaurinum pro exequenda predictarum litterarum exhibitione vestrarum videlicet et reginalium accessisset et prelibato domino episcopo ipso die et sequenti se videre non sinente, nec dictas litteras recipere et videre vel super ipsis respondere curante, dominis Gyuke preposito, lectori, custodi, cantori et quibusdam archydiaconis et aliis insignioribus de prescripto capitulo Iauriensi personis sequenti die capitulariter congregatis presentasset easdem, ipsi ad continentias earundem constanter et concorditer respondissent, quod ipsi de certo scirent privilegium dicti domini Karoli regis pertinentias et metas possessionis Meger in se concludens, cuius predicte vestre et reginales littere facerent mentionem, in scrinio dicti domini episcopi in conservatorio ecclesie simul cum aliis instrumentis ... haberi, quod si in ipsorum existeret potestate, ipsum vel transscriptum eius libenter abbati [traderent] antedicto. Memorie vero eorum, qui idem privilegium sepius se tractasse et legisse affirmassent, bene occurreret et constaret, quod pertinentie et mete pretacte possessionis Meger in ipso denotate possessionem Nyul preallegatam et suos terminos in nulla penitus vel loco attingerent, sed inter eas diversa aliorum hominum possessionaria iura et distantia magna essent. Quidam nichilominus ex dictis dominis de capitulo prenotato dixissent se recordari, quod etiam olim, quando venerande recordationis dominus Nicolaus episcopus Iaurensis memoratam possessionem Meger cum suis pertinentiis Iohanni, filio Gug, sororio suo una cum domina sorore sua coniuge eiusdem tradiderat in perpetuum, nullo omnino ipsius possessionis Meger et suarum pertinentiarum ad sepedictam possessionem Nyul vel suos limites propinquitas aut dominii extensio, sed nec aliqualis occupationis mentio extitisset. Datum in quindenis festi Pasche, anno Domini supradicto. [1367. máj. 2.]