(L)odovicus, Dei gratia Hungarie, Polonie, Dalmatie, Croatie, Rame, Servie, Gallicie, Lodomerie, Comanie, Bolgarieque rex, princeps Sallernitanus et Honoris Montis Sancti Angeli dominus, omnibus Christi fidelibus, presentibus pariter et futuris, presentium notitiam habituris salutem in eo, qui est omnium vera salus. De singulorum provisione sive comodo solliciti circa sanctam matrem ecclesiam, quam cultu veneramur precipuo, curam inpendere debemus specialem, ut in ea Deo famulantes regio favore sive beneficio inducti quiete vivant et placabilem hostiam offerre valeant Salvatori. Proinde ad universorum notitiam harum serie volumus pervenire, quod religiosus et Deo devotus vir dominus frater Wladizlaus, olim dux albus Cuiauie, frater noster karissimus, nunc gubernator abbatie monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie, ad nostre serenitatis accedens presentiam exhibuit nobis quasdam litteras privilegiales condam domini Nicolai Konth, regni nostri palatini super quadam sententia difinitiva per ipsum pro dicto monasterio Sancti Martini in facto cuiusdam loci molendini confectas tenoris infrascripti supplicando nostro regio culmini humiliter et devote, ut ipsas presentibus de verbo ad verbum transscribi et inseri faciendo acceptare, ratificare et nostro dignaremur pro dicto monasterio privilegio confirmare. Quarum tenor talis est:||
Nos Nicolaus Konth, regni Hungarie palatinus et iudex Comanorum, memorie conmendantes tenore presentium significamus, quibus expedit, universis, quod, cum nos iuxta continentiam priorum litterarum nostrarum formam iudicii nostri exprimentium magistrum Thomam Rufum, notarium et hominem nostrum specialem de curia nostra ad statutionem medietatis cuiusdam possessionis Kapolch nuncupate, in comitatu Zaladiensi existentis pro domino Syfrido, abbate monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie et eius conventu modo et forma in eisdem litteris nostris expressis alia medietate eiusdem nobilibus de eadem Kapolch remanente sub testimonio capituli Castriferrei in octavis Sancti Stephani regis nunc preteritis [1361. aug. 27.] iuridice faciendam destinassemus, tandem cum idem magister Tomas, homo noster, una cum alio homine nostro pro parte dictorum nobilium de Kapolch tunc deputato, presentibus testimoniis annotati capituli Castriferrei utrisque partibus assignatis, prout ex serie litterarum ipsius capituli Castriferrei ad hec nobis rescriptionalium, in presentibusque octavis festi Beati Georgii martiris [1362. máj. 1.] in figura nostri iudicii per legittimos procuratores ipsarum utrarum partium nobis presentatarum inter alios eiusdem articulos haberi conspeximus in statuta portione pro dictis domino abbate et suo conventu facta quendam unum locum molendini Serephelmolna nuncupati pro una marca estimatum eidem domino abbati et suo conventui statuere voluissent, tunc aliis non contradicentibus Gregorius, filius Laurentii, de Hene nomine sui iuris proprietarii contradictionis obstaculo eandem statutionem faciendam inpedivisset, ob quam contradictionem idem Gregorius ibidem eodem die et loco ad reddendam sue contradictionis rationem ad octavas festi Sancti Michaelis archangeli tunc venturas [1361. okt. 6.] contra predictos dominum abbatem et suum conventum in nostram presentiam citatus extitisset.||
Denique ipsa causa tam inter ipsum Gregorium, quam alios nobiles de Kapolch ac abbatem et conventum prenotatos abhinc ad prefatas octavas festi Sancti Georgii martiris [1362. máj. 1.] prorogata existente, ipsis octavis occurrentibus in personis memoratorum domini abbatis et conventus sui frater Paulus cum procuratoriis litteris eorundem coram nobis adherens rationem dicte contradictionis in facto premissi loci molendini per iam dictum Gregorium facte per eundem personaliter coram nobis astantem petivit assignari iustitia mediante. Ipse igitur Gregorius, filius Laurentii, super facto dicti loci molendini efficacia instrumenta se habere allegando ad suorum verborum declarationem ibidem quasdam litteras, non plura instrumenta se habere indicans, exinde confectas ab Arnoldo, comite Zaladiensi, Casmerio preposito Wesprimiensi, Reynaldo, Trepk, Mark, Lucasu et Vitale comitibus loquentes sub anno Domini millesimo ducentesimo tricesimo septimo [1237.] sigillis eorundem consignatas nobis presentavit inter alia declarantes, quod, cum ipsi a domino Bela, rege Hungarie, super terris et aliis iuribus ecclesiarum servientium regis, castrensium, udvornicorum, populorum regine ac diversarum conditionum fuissent iudices in comitatu Zaladiensi constituti, ad villam Kapulch accessissent et ibidem multorum testimonio proborum oculta, subtilique invenissent inquisitione, quod Lodomerius, tunc decanus Wesprimiensis et Laurentius, fratres, olim filii Theodori de Heney habuissent molendinum in Kapulch emptam a Seraphino tavarnico regis, quod de iure emi potuisset, quia emisset idem Seraphinus ipsum molendinum a Iacobo, patre ... hoc tempore felicis memorie Bele regis, de quo Ladomerio decano, Laurentio et fratribus eorum prememoratis per Stephanum, filium Seraphini. supradicti contradictum extitisset; quem cum ad presentiam ipsius iudicis evocari fecissent et idem decanus litteras priorum iudicum ipsis presentasset, dictus Stephanus contra easdem litteras nihil rationabile obicere potuisset. Ipsi igitur litteris priorum iudicum diligenter conspectis predictum molendinum decano prenotato et fratribus suis restituissent in pace et quiete perpetualiter possidendum, confirmantes litteris ipsorum sigillorum suorum munimine roboratis.||
Quarum litterarum exhibitionibus habitis, earumque tenoribus intellectis partes predicte super facto dicti loci molendini sibi utrimque medelam iustitie per nos postularunt inpertiri equitate suadente. Verum, quia annotata medietas prescripte possessionis Kapulch ex serie preallegatarum litterarum capituli Castriferrei rescriptionalium per memoratos nostros et eiusdem capituli homines quibuspiam nobilibus de eadem Kapulch non contradicentibus pacifice et quiete sub conclusionibus suarum metarum in eisdem litteris rescriptionalibus conscriptarum dictis domino abbati et eius conventui statuta extitisse, sed in eius quadam particula per dictum Gregorium, filium Laurentii, hominem extraneum in scilicet uno loco molendini deserti, valoris estimationis prenotate inter cetera tempore statutionis eiusdem prohibitio facta fuisse apparebat, quem quidem locum molendini vigore preexhibitarum litterarum comitum, iudicumque per dictum dominum Belam regem deputatorum sibi attinere debere per ipsius tavarnicalis venditionis formam, ut in eisdem continebatur, vendicare anhelabat, cuius prioris venditoris per ipsius conditionalis note obfuscationem tunc fieri non valuisse, sed quemadmodum largiflua donatio regalis benignitatis Sanctissimi regis Ladizlai, per cuius scilicet donationem prenotata possessionaria medietas dictis abbati et conventui virtute premissarum aliarum litterarum nostrarum adiudicatoriarum foret adiudicata, eisdem ordo iuris, vigorque equitatis per omnia attinere debere sanciebat: idcirco prelatorum, baronum, regnique nobilium adiudicatione ipsius cause nobis adherentium moderato inducti consilio dictum molendini locum prefato monasterio Sancti Martini Sacri Montis Pannonie et per consequens abbati et conventui eiusdem in eadem terra, ut prefertur, statuta adiudicamus fore perpetuandum et iure perpetuo possidendum, estimationem tamen eiusdem loci molendini, scilicet dictam unam marcam per sepedictum dominum abbatem prenominato Gregorio, filio Laurentio, persolvi conmittendo, ipsi Gregorio et eius posteritatibus super facto loci molendini prenotati perpetuum inponentes silentium in hiis scriptis. In cuius rei memoriam, firmitatemque perpetuam presentes ad legittimam et instantem petitionem pretacti fratris Pauli procuratoris abbatis et conventus, quorum supra, litteras nostras privilegiales pendentis et autentici sigilli nostri munimine roboratas eisdem duximus conferendas. Datum in Wyssegrad, vigesimo die octavarum festi Beati Georgii martiris predictarum, anno Domini millesimo trecentesimo secundo. [1362. máj. 20.]||
Nos igitur predicti domini fratris Wladizlai iustis et iure consentaneis supplicationibus ob spem et devotionem nostram, quam ad Sanctum Martinum gerimus specialem, favorabiliter exauditis, prefatas litteras privilegiales dicti condam Nicolai Konth palatini presentibus de verbo ad verbum insertas, quo ad omnes sui continentias acceptamus, approbamus, ratificamus ac pro eodem monasterio Sancti Martini abbati et fratribus in eodem Deo iugiter famulantibus presentis scripti patrocinio perpetuo valere confirmamus, nostris regalibus et aliorum quorumlibet iuribus salvis remanentibus. In cuius rei memoriam, firmitatemque perpetuam presentes concessimus litteras nostras privilegiales, pendentis et autentici sigilli nostri novi duplicis munimine roboratas. Datum per manus venerabilis in Christo patris domini Demetrii episcopi Zagrabiensis, aule nostre cancellarii, dilecti nobis et fidelis, anno Domini millesimo trecentesimo septuagesimo octavo, sexto Kal. mensis Martii, regni autem nostri anno tricesimo septimo, [1378. febr. 24.] venerabilibus in Christo patribus Iohanne Strigoniensi, locique eiusdem comite perpetuo, fratre Stephano Colocensi, sacre pagine magistro, Petro Iadrensi, Vgulino Spalatensi et Vgone Ragusyensi archiepiscopis, Emerico Agriensi, Geublino Transsilvanensi, Valentino Quinqueecclesiensi, decretorum doctore, Ladizlao Waradiensi, phisico nostro, Gylermo Iauriensi, Petro Wesprimiensi, Paulo Chanadiensi, fratre Dominico Boznenzi, Petro Wacyensi, Iohanne Sirimyensi, fratre Dominico Nitriensi, Paulo Tinninyensi, Demetrio Nonensi, Grisogono Traguriensi, Matheo Sibinicensi, Stephano Pharensi, Iacobo Macariensi, Michaele Scardonensi, Thoma Corbaviensi et Portiua Senyensi ecclesiarum episcopis ecclesias Dei feliciter gubernantibus, magnificis viris Nicolao de Gara palatino regni nostri et iudice Comunorum, Ladizlao, woyuoda Transsilvano, comite Iacobo de Scepus iudice curie ac universarum civitatum nostrarum, Nicolao de Zeech Croatie, Petro Zudar totius regni Sclavonie et Iohanne de Machou banis, Georgio Zudar pincernarum, Stephano similiter Zudar ianitorum, Paulo de Lyzka dapiferorum et Stephano agazonum nostrorum magistris, honore comitatus Posoniensis vacante, aliisque quam pluribus comitatus regni nostri tenentibus et honores.