Excellentissimo principi domini Lodovico, Dei gratia inclito regi Hungarie, Polonie, Daimatie etc., domino suo gratioso conventus monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie orationes in Christo continuas et devotas. Litteras vestre serenitatis duas, unam videlicet ad inquisitiones et ad alia consueta iuridica negotia legitime exercenda annualem et aliam tenorem hunc habentem:||
Lodovicus, Dei gratia rex Hungarie, Polonie, Dalmatie etc., fidelibus suis conventui ecclesie Sancti Martini de Pannonia salutem et gratiam. Dicit nobis vir religiosus frater Paulus, abbas de Beel, quod Andreas et Franciscus nobiles de Kutus ac Iohannes, filius Nicolai filii Ectoris, de Dalka quasdam litteras privilegiales super facto dumtaxat cuiusdam possessionis ecclesie sue de dicta Beel, Torwey alias Apati vocate confectas haberent, quibus, quorumve tenoribus ipse abbas ad recuperationem eiusdem possessionis nimium indigeret. Quocirca fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus quamprimum per predictum abbatem fueritis requisiti, vestrum mittatis hominem pro testimonio fide dignum, quo presente Mathias, filius Iohannis, de Urs vel Briccius, filius Andree, de Zenth Iuan, aut alter Briccius, filius Nicolai, de Kayar, sive Benedictus, filius Michaelis, de Tarian seu Stephanus, filius Pauli, de Gugh seu Michael, filius Fabiani, de Kouachy, aliis absentibus homo noster ad prefatos Andream et Franciscum ac Iohannem accedendo, petat easdem litteras privilegiales vel earum tenores sub sigillo vestro autentico prefato abbati dari per eosdem verbo nostre maiestatis. Qui si id fecerint, bene quidem, alioquin citet eosdem cum predictis instrumentis privilegialibus nostram specialem in presentiam ad terminum conpetentem et tandem premissorum seriem, prout fuerit expediens, nobis fideliter rescribatis. Datum in Wyssegrad, feria tertia proxima ante festum Nativitatis Beati Iohannis Baptiste, anno Domini millesimo trecentesimo septuagesimo nono, [1379. jún. 21.]||
ambas sub sigillo vestro maiori emanatas pro persona dicti domini Pauli abbatis nobis exhibitas cum omni debita recepimus reverentia et honore. Iuxta quarum seriem, vestris, ut tenemur, semper parere curantes edictis, una cum pretacto Briccio, filio Andree, homine vestre celsitudinis, fratrem Iohannem sacerdotem, unum ex nobis, ad executionem premissorum destinavimus pro testimonio fide dignum. Qui tandem ad nos reversi nobis uniformiter retulerunt, quod ipsi primo et principaliter in festis Beatorum Georgii martiris [1380. ápr. 24.] et Marci evangeliste [1380. ápr. 25.] proxime nunc transactis in Castri Ferrei et Vesprimiensis comitatibus procedendo a nobilibus et ignobilibus, a quibus decuisset, palam et occulte diligenter inquirendo et signanter a magistro Emerico, filio Emerici, de Kald hanc scivissent omnimodam veritatem, quod idem magister Emericus dudum, scilicet circa festum Beati Georgii martiris, cuius nunc tertia adasset revolutio annualis, [1378. ápr. 24.] quoddam privilegium capituli ecclesie Iauriensis, continens et declarans, quomodo olim Georgius abbas de Beel cum suo conventu quandam terram monasterii sui Torvey vocatam Marcello, filio Iobus, de Kutus ac Rennoldo et Andree, filiis comitis Andree de Torvey, in perpetuum pro certa summa pecunie vendidissent, supradicto Iohanni, filio Nicolai, ad hoc, ut ipsum privilegium domino Paulo abbati assignaret, in specie tradidisset. Quibus sic cognitis, ipsi vester et noster homines in dicto festo Sancti Marci evangeliste [1380. ápr. 25.] ad eundem Iohannem in possessions sua Dalka personaliter repertum accedendo predictum privilegium vel saltem eius copiam sub nostro sigillo domino abbati sepedicto concedi et dari per eundem petissent verbo vestre maiestatis; qui quidem Iohannes ipsum privilegium se non habere, dictoque domino abbati nec in specie, nec tenorem dare posse respondisset; unde eundem Iohannem eodem tempore et loco contra prefatum dominum abbatem ad quindenas dicti festi Sancti Marci nunc venturas [1380. máj. 9.] in vestre sublimitatis specialem presentiam citavissent cum premisso privilegio et aliis, si que haberet, instrumentis factum possessionis prelibate tangentibus de iustitia responsurum. Datum sexto die diei citationis eiusdem, anno Domini millesimo trecentesimo octogesimo. [1380. ápr. 30.]