In nomine Domini Amen. Universis et singulis, tam presentibus, quam futuris, ad quorum notitiam presentes littere, hoc presens publicum instrumentum in se continentes pervenerint, Stephanus, Dei et apostolice sedis gratia abbas monasterii Sancti Martini de Sacro Monte Pannonie, nigri ordinis Sancti Benedicti, Iauriensis dyocesis et tota congregatio fratrum seu monachorum eiusdem loci conventualium salutem in Domino sempiternam. Olim sancte memorie illustres Hungarorum reges, sicut eorum docent privilegia et tradunt illi, qui ea, que in tempore acta sunt, fideli et stabili tenore descripserunt, hoc Sancti Martini monasterium tamquam insigne et principale huius regni Hungarici larga manu multis hereditatibus seu possessionibus et bonis ditaverunt ad eum finem, ut loco in eodem nunquam divina laus de ore deficeret hominum; consequenter etiam dominus Bela rex predicti regni statum tali disposuit moderamine, ut et militie peritia ad resistendum infidelibus, qui illo non defuerunt tempore, vigeret et ecclesie ac monasteria in prefato regno constructe et fundata gratia divini cultus iuribus propriis pacifice uterentur. Et, licet predictus rex Bela, tamquam supremi Dei cultor et perceptor gratie novi testamenti valido usus consilio inter ceteras, quas Christicolis fecit elemosinas, tertias et decimas partes tributorum seu teloniorum, que in Posoniensi et Symigiensi comitatibus tunc fuerunt constituta et in futurum constituerentur, pro sustentatione monachorum in predicto loco omnipotenti Deo famulantium, qui monachi iuxta scripta autentica dicti monasterii non in pauciori, quam in quatraginta numero debent persistere, deputaverit et in perpetuum contulerit, tamen nos voto unanimi et deliberatione matura prehabita considerantes diversas huius regni perturbationes et molestias, que propter abbatum mutationes eidem monasterio acciderunt et volentes providere, ut de predictis bonis eidem monasterio collatis et abbates eidem monasterio pro tempore presidentes cum eorum familia congruam, sufficientemque habeant facultatem et portio aliqualis de proventibus dicti monasterii fratribus conventualibus ipsius loci in dicto numero quatragenario regi celorum militantibus separetur et deputetur sine strepitu pacifice et quiete inter quaslibet huius mundi varietates ministrandi, coram tabellione seu notario publico et testibus infrascriptis hoc sane duximus statuendum, ut nunquam in eodem monasterio predictus quatragentarius numerus minuetur, pro quorum sustentatione de proventibus dicti monasterii portiones tributorum in civitate Posoniensi tam super quidam terram, quam in fluvio Danubii eidem monasterio provenientes, item tributum de Fok cum decimis cultelli de eadem Fok, molendina de Tata, decime et none partes vinorum in Rawazd et in Told ac tributum fori in villa Alsok exigi consuetum dictis quatraginta fratribus deserviant et per fideles, quas ad hoc elegerint personas ministrentur pacifice semper et quiete ita videlicet, ut fracture seu ruine officinarum seu edificiorum ac domorum conventualium dictorum fratrum de huiusmodi proventibus ipsis deputatis reparentur, dictique fratres correctioni et obedientie subiaceant abbatis eorum pro tempore constituti iuxta statuta regule Sancti Benedicti. Et nichilominus humiliter per hec scripta supplicamus sancte sedi apostolice, cui immediate predictum subiacet monasterium, item serenissimo Hungarorum regi, qui in dicto monasterio ius optinet patronatus, necnon venerabilibus dominis abbatibus dicto ordini in Hungaria presidentibus, quatenus dictos nos monachos et nostros successores contra quoslibet huius loci abbates, qui forsan in posterum premissa conarentur irritare in huiusmodi iuribus habentur et velint defensare et illibate conservare. In quorum omnium et singulorum fidem et testimonium presentes litteras nostras seu hoc presens publicum instrumentum has nostras litteras in se continens per Georgium Blasii, notarium publicum infrascriptum, scribi et publicari, sigilloque nostrorum fecimus appensione roborari. Acta sunt hec in domo seu loco conventuali prefati monasterii Sancti Martini, anno ab incarnatione Domini millesimo trecentesimo nonagesimo octavo, indictione sexta, die tertia Ianuarii, [1398. jan. 3.] hora quasi sexta, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Bonifacii pape noni anno nono, presentibus honorabilibus viris domino Gregorio de Alsok, Andrea de Lazy ecclesiarum parrochialium rectoribus, dyocesis Iauriensis et Ladislao rectore altaris Sancti Petri in ecclesia Iauriensi, presbiteris, Francisco Iohannis de Dynnye, Stephano Pethew de Azzonfalua laycis, nobilibus dyocesis Iauriensis predicte, ceterisque quam pluribus fide dignis testibus ad premissa specialiter in testimonium rogatis et vocatis.||
Et ego Georgius Blasii de Zekchw, clericus Quinqueecclesiensis dyocesis, publicus sacra imperiali auctoritate notarius, premissis ordinationi, statutioni et omnibus aliis, dum, ut premittitur, agerentur et fierent, una cum prenominatis testibus presens interfui, eaque sic fieri vidi et audivi, propria manu scripsi, rogatus in hanc publicam formam redegi, signo et nomine meis solitis signavi in fidem et testimonium omnium premissorum.