Serenissimo principi domino Sigismundo, Dei gratia Hungarie, Dalmatie, Croatie etc., regi illustri, marchionique Brandenburgensi etc., domino ipsorum metuendo capitulum ecclesie Wesprimiensis orationes in Domino debitas et devotas. Vestra noverit celsitudo litteras vestras quodam novo sigillo vestro consignatas, nobisque preceptorie transmissas omni cum reverentia, qua decuit, nos recepisse in hec verba:||
Sigismundus, Dei gratia rex Hungarie, Dalmatie, Croatie etc., marchioque Brandenburgensis etc., fidelibus suis capitulo ecclesie Wesprimiensis salutem et gratiam. Dicit nobis religiosus vir dominus frater Martinus, abbas monasterii Beati Mauricii de Bel, quomodo religiosus vir dominus frater Petrus, prior de Leweld et Iohannes de Ayka pridem, videlicet feria quinta proxima post festum Beati Barnabe apostoli, [1401. jún. 15.] quandam particulam terre dicti monasterii inter possessiones eiusdem ecclesie Borsod, Polyand et Ethey adiacentem et quandam aliam particulam terre dicte possessionis Ethey et similiter quandam aliam possessionem prefati monasterii de Bel habitatoribus destitutam Endred vocatam in conmetaneitate seu vicinitate dictarum possessionum ipsius domini abbatis Borsand (!), Polyand, Ethey appellatarum quibusdam coloribus adinventis et absque omnis iuris forma et iustitie pro se ipsis usurpassent et ad possessionem Herdekleweld et Gyapyas nominatas ipsorum domini prioris et Iohannis de Ayka occupassent et occupare niterentur propria eorum potentia mediante in preiudicium eiusdem domini abbatis valde ingens. Super quo fidelitati vestre firmiter precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fide dignum, quo presente Georgius de Kouachy vel Blasius de eadem sive Iohannes de Sumuirag aut Ladizlaus de Perechke, aliis absentibus homo noster ab omnibus, quibus incumbit, meram de premissis experiatur veritatem, quam tandem nobis fideliter rescribatis. Datum Strigonii in festo Sancti Adalberti martiris, anno Domini millesimo quadringentesimo secundo. [1402. ápr. 23.]||
Nos itaque vestre sublimitatis preceptis semper obedire cupientes, ut tenemur, una cum predicto Iohanne de Sumuirag, homine vestro, nostrum hominem, videlicet Georgium litteraratum, chori eiusdem ecclesie nostre clericum, ad premissa peragenda pro nostro testimonio fidedignum duxissemus destinandum. Qui demum exinde ad nos reversi nobis concorditer retulerunt, ut predictus homo vester simul cum eodem nostro testimonio in festo Beati Iohannis ante portam Latinam de novo elapso [1402. máj. 6.] in comitatu Vesprimiensi procedendo ab omnibus, quibus decuisset et licuisset, nobilibus et ignobilibus ac aliis cuiusvis status et conditionis dicti comitatus hominibus palam et occulte diligenter de prescriptis investigando omnia premissa sic esse et fuisse et facta fore scivissent, sicut eidem vestre maiestati dictum extitisset et quemadmodum tenor litterarum vestrarum per omnia continet. Datum quinti die diei inquisitionis antedicte, anno Domini millesimo supradicto. [1402. máj. 10.]