Iulius episcopus, servus servorum Dei, venerabilibus fratribus universis et singulis archiepiscopis et episcopis ac dilectis filiis aliis personis in dignitate ecclesiastica constitutis eorumque archiepiscoporum et episcoporum vicariis in spiritualibus generalibus salutem et apostolicam benediccionem. Militanti ecclesie, licet immeriti, disponente Domino presidentes, circa coram ecclesiarum et monasteriorum omnium solercia reddimus indefessa solliciti, ut iuxta debitum pastoralis officii eorum occurramus dispendiis et profectibus divina cooperante clemencia salubriter intendamus. Sane dilectorum filiorum abbatis et conventus monasterii Sancti Martini Montis Pannonie Ordinis Sancti Benedicti Iauriensis diocesis Romane ecclesie immediate subiecti conquestione percepimus, quod nonnulli archiepiscopi et episcopi aliique ecclesiarum prelati et clerici ac ecclesiastice persone, tam religiose, quam seculares, nec non duces, marchiones, comites, barones, nobiles, milites et laici, communia civitatum, universitates oppidorum, castrorum, villarum et aliorum locorum ac alie singulares persone civitatum et diocesium et aliarum parcium diversarum occuparent et occupari fecerunt castra, villas et alia loca, terras, domos, possessiones, iura et iurisdicciones, necnon fructus, census, redditus et proventus dicti monasterii et nonnulla alia bona mobilia et immobilia, spiritualia et temporalia ad abbatem et conventum ac monasterium predicta spectancia et ea detinent indebite occupata, seu ea detinentibus prestant auxilium, consilium vel favorem, nonnulli eciam civitatum, diocesium et parcium predictarum, qui nomen Domini in vacuum recipere non formidant eisdem abbati et conventui super predictis castris, villis et locis aliis, terris, domibus, possessionibus, iuribus, iurisdiccionibus, fructibus, censibus, redditibus, proventibus, decimis, privilegiis et indultis eorundem et quibuscunque aliis bonis mobilibus et immobilibus, spiritualibus et temporalibus ac aliis rebus ad eosdem abbatem et conventum ac monasterium spectantibus multiplices molestias et iniurias inferunt et iacturas. Quare dicti abbas et conventus nobis humiliter supplicarunt, ut, cum eisdem valde reddatur difficile pro singulis querelis ad apostolicam sedem habere recursum, providere ipsis super hoc paterna diligencia curaremus. Nos igitur adversus occupatores, detentores, presumptores, molestatores et iniuriatores huiusmodi, illo volentes eisdem abbati et conventui remedio subvenire, per quod ipsorum compescatur temeritas et aliis aditus committendi similia precludatur, discrecioni vestre per vos vel alium, seu alias, eciam si sint extra loca, in quibus deputati estis conservatores et iudices, prefatis abbati et conventui efficacis defensionis presidio assistentes, non permittatis eosdem super his et quibuslibet aliis bonis ac iuribus ad abbatem et conventum ac monasterium predicta spectantibus ab eisdem vel quibusvis aliis indebite molestari vel eis gravamina vel damna seu iniurias irrogari, facturi dictis abbati et conventui ab eis vel procuratoribus suis, aut eorum aliquo fueritis requisiti, de predictis et aliis personis quibuslibet, super restitucione huiusmodi castrorum, villarum, terrarum et aliorum locorum, iurisdiccionum, decimarum, iurium et bonorum mobilium et immobilium, reddituum quoque ac proventuum et aliarum quorumcunque bonorum ac privilegiorum et indultorum eis concessorum et concedendorum, necnon de quibuslibet molestiis, iniuriis atque damnis presentibus et futuris, in illis videlicet, que iudicialem requirunt indaginem, summarie et de plano sine strepito et figura iudicii, in aliis vero prout qualitas eorum exegerit, iusticie complementum, occupatores seu detentores, presumptores, molestatores et iniuriatores huiusmodi, necnon contradictores quoslibet et rebelles cuiuscunque dignitatis, status, gradus, ordinis vel condicionis extiterint, quandocunque et quociescunque expedierit auctoritate nostra per censuram ecclesiasticam appellacione postposita compescendo, invocato ad hoc, si opus fuerit, auxilio brachii secularis. Et nichilominus legitimis super his per vos habendis servatis processibus, illos quos censuras et penas per vos in eos pro tempore latas incurisse constiterit, quociens opus fuerit, iteratis viribus aggravare curetis. Ceterum, si per summariam informacionen, super his per vos habendam nobis constiterit, quod ad loca, in quibus occupatores, detentores, presumptores, molestatores et iniuriatores huiusmodi ac alias quos presentes litere concernunt, pro tempore morari contigerit, pro citacionibus de eis faciendis tutus non pateat accessus, seu eorum copia commode haberi non possit, nos vobis citaciones et moniciones quaslibet per edicta publica locis afligenda publicis et partibus illis vicinis, de quibus sit verisimilis coniectura, quod ad noticiam citatorum et monitorum huiusmodi pervenire valeant, faciendi plenum et liberam concedimus tenore presencium facultatem ac volumus et predicta auctoritate decernimus, quod citaciones huiusmodi sic facte, perinde citatos arctent, ac si eis personaliter insinuate et intimate extitissent. Non obstantibus tam felicis recordacionis Bonifacii pape octavi predecessoris nostri, in quibus cavetur, ne aliquis extra suam civitatem et diocesim, nisi in certis exceptis casibus et in illis ultra unam dictam a fine sue diocesis ad iudicium evocetur, seu ne iudices et conservatores a sede deputati predicta extra civitatem et diocesim, in quibus deputati fuerint, contra quoscunque procedere, seu alii, vel aliis vices suas committere, aut aliquos ultra unam dietam a fine diocesis eorundem trahere presumant, dummodo ultra tres dietas aliquis auctoritate presencium non trahatur, seu quod de aliis, quam de manifestis iniuriis et violenciis et aliis, que iudicialem requirunt indaginem penis in eos, si secus egerint et in id procurantes adiectis conservatores se nullatenus intromittant, quam aliis quibuscunque constitucionibus a predecessoribus nostris Romanis pontificibus, tam de iudicibus delegatis et conservatoribus, quam personis ultra centum numerum ad iudicium non vocandis, aut aliis editis, que nostre possent in hac parte iurisdiccioni aut potestati eiusque libero exercicio quomodolibet obviare, quodque nos filii, vicarii, de personis, que in conservatores deputari debent, non estis, seu si aliquibus communiter vel divisim a predicta sit sede indultum, quod interdici, suspendi, vel excommunicari, seu extra vel ultra certa loca ad iudicium evocari non possint per literas apostolicas non facientes plenam et expressam ac de verbo ad verbum de indulto huiusmodi et eorum personis, locis, ordinibus et nominibus propriis mencionem et qualibet alia dicte sedis indulgencia generali cuiuscunque tenoris existat, per quam presentibus non expressam, vel totaliter non insertam nostre iurisdiccionis explicacio in hac parte valeat quomodolibet impediri et de qua cuiusque toto tenore habenda de verbo ad verbum sit in nostris literis mencio specialis. Et insuper volumus et autoritate apostolica decernimus, quod quilibet vestrum prosequi valeat articulum eciam per alium inchoatum, quamvis idem inchoans nullo fuerit impedimento canonico impeditus, quodque a dato presencium sit vobis et unicuique vestrum in premissis omnibus et eorum singulis ceptis et non ceptis, presentibus et futuris perpetua potestas et iurisdiccio attributa, ut eo vigore eaque firmitate possitis in premissis omnibus ceptis et non ceptis, futuris et pro predictis procedere, ac si predicta,omnia et singula coram vobis cepta fuissent et iurisdiccio vestra et cuiuslibet vestrum in premissis omnibus et singulis per citacionem vel modum alium perpetuata legitimum extitisset constitucione predicta super conservatoribus et alia qualibet in contrarium edita non obstante presentoribus (!) perpetuis futuris temporibus valituris. Datum Rome apud Sanctum Petrum, anno incarnacionis dominice MDVI. pridie Kalendas Aprilis, pontificatus nostri anno tercio. [1506. márc. 31]