Placita coronae coratn Henrico de Stanlon, Willelmo de Herle, Edmundo de Passelee et Waltero de Friskeney, Justiciariis domini Regis üinerantibus apud Turrim London, in crastino St. Hilarii, anno R. Edwardi 11. quarto deeimo.

') Ans dem Originale im Archive des Käthes zn Stralsund, welchem das Siegel der Stadl Kingston am Hull anhängt. J) Ein ahnliches, doch beschränkteres Privilegium erhielten 1267 die Lübecker. Das hier angeführte

des Königes ist nns nicht bekannt und kommt in dem grossen allgemeinen Privilegium desselben für die Hanse vom Jahre 1311, Januar 7, noch nicht vor, wohl aber 1317, December 7. Vergl. unten zum Jahre 1321. ,

*) Placita de quo warranto temporibus Edwardi I-, II. et III. in curia Scaccarii Wcstmonast. asservala. p. 455.

Abtheilong II. 3

18 1321, Januar 14.

Mercatores de regno Aleraanie, habentes domuin in civilate predicta, que Giidhalla Teutoni- coruDi Milgariter nuncupatur, simiriioniti fuemnt ad respondendum domino regi de placito quo waranto clauiant habere has libertates, quod dominus rex manuleneal eos universos et singulos servet per to- tura regnuni suum iu omnibus libertalibus et liberis consueludinibus, quibus ipsi regis nunc et proge- nitorum suorum temporibus usi fuerunt et gavisi, et quod ipsos extra huiusmodi libertates et liberas consuetudines non tjahat, nee, quantum in ipso est, trahi permittat ullo modo. Et quod ipsi aut successores predietam domum habituri iraperpetuum infra regnum et potestatem regis aut aliorum bona seu mereimonia infra ideni regnum et potestatem pro aliquo debilo, de quo fideiussores aut principales debilores non extiterint, nee pro alia transgressione facta seu facienda per alios, quam per ipsos, non arestentur nee graventur. ' j Et quod dominus rex et heredes sui super ipsos aut eorum bona vel mereimonia custumam novam indebitam non ponanl etc.

Et predicti mercatores veniunt et dieunt, quod dominus Henricus rex, avus domini regis nunc, per lilleras suas patentes concessit eisdem mercatoribus etc., quod eos universos et singulos manute- neret et servaret per totum regnum suum in omnibus eisdem libertalibus et liberis consuetudinibus, quibus ipsi suis et progenitorum suorum temporibus usi fuerunt et gavisi, ipsosque extra huiusmodi libertates et liberas consuetudines non traheret nee trahi permitteret quoquo modo.,;) Et quod do minus Edwardus, quondam rex Anglie, pater domini Edwardi, regis nunc, graciam illam conlinuans, voluit ipsos mercatores manuteneri et servari in omnibus eisdem libertalibus el liberis consuetudinibus predictis, concedendo eis, quod ipsos extra huiusmodi libertates et liberas consuetudines non traheret, nee, quantum in ipso est, trahi permitteret uilo modo.3) Et quod dominus rex nunc postmodum per lilteras suas patentes4) pro eo, quod dicte liltere domini Edwardi regis patris etc. de hcredibus suis non faciebant mencionem, per quod ad premissa eisdem mercatoribus observanda non tenebatur, con cessit mercatoribus de regno Alemanie pro se et heredibus suis, quod ipsi mercatores universi et sin- guli et eorum successores, domum predietam in civilate predicla habituri, in omnibns eisdem liberta libus et liberis consuetudinibus, quibus ipsi mercatores suis et predicti patris sui ac aliorum progeni torum suorum temporibus usi sunt el gavisi, manuteneantur imperpetuum et serventur, el quod ipsos mercatores extra huiusmodi libertates et liberas consuetudines non traheret, nee, quantum in ipso est, Irahi aliqualiter permitteret. Et dieunt, quod idem dominus rex nunc septimo die Decembris, anno regni sui undeeimo,5) volens prefatis mercatoribus graciam facere ampliorem, concessil eis pro se et heredibus suis et carta sua confirmavit, quod ipsi et eorum successores predietam domum habituri imperpetuum, infra regnum et potestatem ipsius regis haberent libertates, videlicet quod ipsi aut eorum bona seu mereimonia infra idem regnum aut potestatem pro aliquo debito, de quo fideiussores seu

1) Für ganz England ist dieses Recht in dem uns bekannten Privilegium erst in dem des Königes Edward II. 1317, Dccember 7, ausgesprochen, mit dessen Worten das Vorhergehende und der nächst folgende Satz wörtlich über einstimmen. Ein ähnliches, jedoch beschränkteres Privilegium hatte König Henry III. im Jahre 1-267 den Lübeckern ertheilt; weniger beschränkt, doch nur Tür eine Stadt findet es sich oben in No. XXXV erwähnt. ') S. das Privilegium König Henry Hl. 1257, Juni 15. 3) S. das Privilegium König Edward I. vom Jahre 1281, November 16.

4) Vom Jahre 1311, Januar 7. ■>) Dieses ist das oben gedachte Privilegium vom Jahre 1317, December 7.

t

1321, Januar 14. 19

principales debitores non extiterint, nee pro aliqua transgressione facta seu facienda per alios, quam per ipsos, non arestentur seu gravenlur; et quod idem rex vel heredes sui super ipsos aut eorum bona vel mereimonia custumam novam indebitam non ponerent, salvis eidem regi et heredibus suis antiquis prisis suis; et quod ipsi per totum regnum suum de bonis et mereimoniis suis de pontagio, pavagio et muragio imperpetuum sint quieti.

Et proferunt cartam ipsius domioi regis nunc, que predictas concessiones testatur in forma predicta; ita tarnen, quod aliquem, qui de gilda ipsorum aule predicte non extiterit, nec eius bona seu mereimonia de gilda sua esse advocent ullo modo. Et super hiis mercatores dicunt, quod ipsi li- berlates predictas, contentas in carta domini Henrici regis per verba generalia, clamant per eandem cartam et cartam confirmacionis domini regis nunc. »)

Et ad declaracionem libertatum illarum dicunt, quod ipsi clamant eligere de societate sua sibi Aldremannum, et ipsum sie electum presenlare Maiori et Aldremannis Londonensibus, qui coram ipsis Maiore et Aldremannis Londonensibus sacramentum faciet ad faciendum rectum et iusticiam universis et singulis hominibus de hansa societatis predictorum mercatorum de Alemannia. Qui quidem Aldre- maonus dicte societatis curiam suam tenebit in domo, que vocatur Gilda Aula Aldermannornm, *) in civitate predicta, de omnibus placitis convencionum, debitorum et contractuum, que moveri contigerit inter mercatores de hansa predicta. Et si quis de eadem hansa per aliquem implaciletur coram Maiore seu Vicecomitibus Londonensibus de aliquo placito convencionis, debiti seu contractus personalis, quod idem Aldremannus de societate predicta petet inde curiam suam, et ea optinebit, et inde faciel iusticiam in aula Alemannorum predicta.

Et quod, quocienscumque aliquis de hansa predicta aliqua bona vel mereimonia de regno Alemannie per aquam vel terram in civitatem predictam duxerit seu deportaverit, quietus esse debet de custuma danda pro eisdem bonis in prima empeione, deportacione et adduccione huiusmodi rerum et catallorum in civitatem predictam. Et cum vendiciones de rebus suis huiusmodi fecerint, seu res alias aut mereimonia in civitate predicta ab aliis emerint et debitas custumas inde solverint, liceat eis res illas et huiusmodi mereimonia ducere quo voluerint; dum tarnen ea non ducant inimicis domini regis, nec ea huiusmodi inimicis domini regis vendicioni expouant. 3) Et dicunt, quod ipsi et alii quondam mercatores de societate predicta eisdem libertatibus temporibus predictorum dominorum Henrici regis, avi, et Edwardi regis, patris domini regis nunc, et etiam temporibus domini regis nunc et progeuitorum suorum, quondam regum Anglie, usi sunt a tempore, cuius memoria non existit. Et eo waranto clamant ipsi libertales predictas etc.

Et Galfridus le Scrop, qui sequilur pro domino rege, dicil, quod huiusmodi überlas, quam dicti mercatores de Alemannia de Aldremanno de societate sua predicta eligendo et de ipso electo presentando Maiori et Aldremannis civitatis Londonensis et de curia in Gilda Aula sua Alemannorum

') Alle bisher aufgeführten Rechte sind in dem gedachten Pririlegio rom Jahre 1317 enthalten. a) Hier sollte es heissen: Alemannorum, wie auch später richtig geschrieben ist. ') 8. das Privilegien des Königes

Edward I. vom Jahre 1303.

20 1325, Januar. — 1327.

tenenda et curiis suis huiusmodi, sicut predictum est, petendis et optinendis et etiam de quietancia custume predicte in adduccione rerum suarum de Alemannia est quedam libertas, que uon potest con- prebendi in forma clamei sui predicti oppositi, ut predictum est, per verba generalia et quam liber- tatem didi mercatores prius bic non clamaverunt. Unde petit iudicium pro domino rege. Dicit etiam, quod predicti mercatores de societate predicla sunt alienegene et non de ligeancia domini regis, per quod üdem mercatores infra regnum Anglie aliquas libertales huiusmodi non possunt prescribere nec clamare, nisi ex speciali concessione dominorum regum Anglie, inaxime cum quelibel huiusmodi liber- tatum, quas üdem mercatores clamant, sit unum grossum ») per se. Dicit eciam, quod predicta confirmatio ipsius domini regis nunc concessa fuit predictis mercatoribus post ordinaciones factas per Prelatos, Comites et ßarones de donis non faciendis etc. et libertatibus non concedendis, sicut per datam eiusdem carte de confirmacione etc. liquet manifeste, que est seplirao die Decembris, anno regis nunc undecimo. Et petit, quod Justiciarii inde habeant avisamentum etc. Ideo datus est eis dies coram domino rege a die sancti Michaelis in quindecim dies ubicunque etc.