Bonifacius episcopus servus servorum Dei ad perpetuam rei memoriam. Pro singulorum fidelium presertim religiosarum personarum statu salubriter dirigendo ipsasque in suis iuribus et libertatibus conservando, prout ex debito iniuncti nobis pastoralis officii tenemur, solicite consideracionis intuitum extendentes ad ea, per que eorum profectui consulitur, libenter adhibemus solicitudines (!) nostre partes. Ad nostrum siquidem nuper pervenit auditum, quod monasterium Sancte Corone Cisterciensis ordinis Pragensis diocesis ab eius primeva fundacione abbati monasterii Sancte Crucis dicti ordinis Pataviensis diocesis ex institutis eiusdem ordinis tamquam patri abbati et visitatori immediate subesse et per illum velut per superiorem visitari et gubernari consuevit, licet dudum ipsum monasterium Sancte Corone occasione guerrarum, que inter regnicolas et habitatores regni Boemie ex una parte nec non incolas et habitatores ducatus Austrie diucius viguerunt, abbati monasterii in Placz ordinis et Pragensis diocesis predictorum tanquam patri abbati et visitatori summissum fuerit et per eum eisdem guerris durantibus ac post eas usque in hodiernam diem tamquam superiorem gubernatum. Cum autem, sicut accepimus, guerre predicte dextra Domini faciente virtutem dudum sopite fuerint et terminate, nos volentes in hiis salubriter providere monasterium Sancte Corone prefatum ab omni iurisdiccione, obediencia, correctione et superioritate dicti abbatis monasterii in Placz auctoritate apostolica tenore presencium prorsus eximimus et perpetuo liberamus ipsumque monasterium Sancte Corone in pristinum et eum statum, in quo erat antequam eidem abbati monasterii in Placz summitteretur, ut prefertur, eadem auttoritate restituimus et reponimus per presentes ac ex nunc in antea perpetuis futuris temporibus abbati dicti monasterii Sancte Crucis, qui nunc est et erit pro tempore tanquam patri abbati et visitatori sicut prius consuetum fuerat subesse volumus et mandamus, ita quod de cetero abbas dicti monasterii in Placz, qui nunc est et erit pro tempore, in monasterium Sancte Corone eiusque personas et bona iurisdictionem, visitacionem, correccionem aut superioritatem aliquam nequeat exercere, decernentes ex nunc irritum et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attemptari ordinis ac monasterii Placensis predictorum statutis et consuetudinibus ac privilegiis et aliis in contrarium forsan facientibus non obstantibus quibuscumque. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostre exempcionis, liberacionis, restitucionis, reposicionis, voluntatis, mandati et constitucionis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attemptare presumpserit, indignacionem omnipotentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum eius se noverit incursurum. Actum Rome apud Sanctum Petrum Non. Julii, pontificatus nostri anno undecimo.