useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Meklenburgisches Urkundenbuch, 1863 (Google data) 364
Signature: 364

The transcription and metadata of this charter are scanned by a OCR tool and thus may have low quality.

Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
  nach einer Bestätigung des Fürsten Nicolaus von Werle vom 20. Sept. 1305.
Source Regest: Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 364, S. 417
 

ed.
Current repository
Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 364, S. 417

    Graphics: 

    ed.
    Current repository
    Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 364, S. 417

      x

      In nomine domini. Amen. Nos Nycolaus dei gracia dominus de Werle omnibus presencia visuris salutem in perpeluum. Uidimus litteras nostrorum progenitorum dominorum Magnopolencium, Jo. videlicet et Ny., Hinr. et Pribezlay, non cancellatas, non abolitas, non in aliqua parte uiciatas, sub instrumento puplico. sonantes plenius in hec uerba:

      In nomine sancle et indiuidue trinitatis. Amen. Ego Jo., ego Ny., ego Hinr., Pribezlaus, fratres Magnopolenses, omnibus in perpeluum. Cum ea, qae in humanis adinvencionibus eveniunt, obliuionis nubilo tegi solent, plura priorum facta deperirent, si non scripti notabilis indicio posterorum meraorie mandarentur. Siquidem cum progenitorum nostrorum tocius hereditatis nostre ac pheodi nostri plena iuridicio ad nos deuenerit hereditaria successione, absonura et presumpcio videretur esse, si ea, que a bone memorie Hinrico patre nostro domino de Rozstok racionabiliter facta sunt, studeremus in irritum reuocare. Sciant igitur tarn presentes, quam futuri temporis successores, quod nos postula- cioni ciuium nostrorum de Guzstrowe grato occurrentes assensu ipsis iura Zueri- nensis ciuitatis, secundum que eisdem pater noster indulserat, indulgemus. Sunt autem hec iura ciuitatis Zverin:

      (1.) Pro capite capud.

      (2.) Pro manu manus.

      (3.) Quod si wlneratur aliquis ad profunditatem vnguuis vel (!) articuli, dampnificatur reus in LX* solidis, qui in partem cedent regie potestatis, et satisfaciet pacienti in XX" INI solidis.

      (4.) De plaga nigra potestas habebil XX1' 1111 solidos et paciens XII,

      (5.) Pro alapa paciens HIPr solidos, potestas totidem.

      344 . 1228.

      (6.) Qui il i »in us pacera uiolauerit, capitali sententie subiacebit.

      (7.) Si femina inpudica viro probo fuerit conviciata in presencia duorum virorum proborum, polest ei licite dare bonam alapam.

      (8.) Si quis duplicem habuerit mensuram, magnam videlicet et panram, magnam recipiat et parvam eroget, daninabitur senlencia capitali.

      (9.) Mollendinarius recipiet mensurain de singulis modiis institutam. que matta wlgariter nominatur.

      (10.) Qui ciuitatis statuta infregerit, dabit tres marcas ciuitati.

      (11.) Omnis solidus pacis consulibus deputatur.

      (12.) Si decreuerint consules super officia ciuitatis magistrum ciuium or dinäre, et excedant subditi, due partes consulibus, tercia potestati, nil magistro ciuium deputetur.

      (13.) Ciuium est eligerV magistrum talem.

      (14.) Magister ille pastorem conueniet.

      (15.) Preda campestris pertinet potestati, non magistro.

      (16.) Nullus dabit hereditatem suam sine consensu heredum.

      (17.) Si moritur quis heredum presencia carens, assument illam consules causa rei servande usque ad anni terminum, quo reuolulo, si nullus heres uenerit, ad manum transiet polestatis; debet autem hereditas septima manu reddi.

      (18.) Si moritur quis et heredes duos reliquerit, mater uolens nubere alteri prius diuidet hereditatem.

      (19.) Si moritur quis heredum itinrmn. transibit hereditas ad 1'ralmii. omnibus defunctis transibit ad matrem.

      (20.) Si mater securitatem preslare poterit, manebit tutrix, similiter et pater.

      (21.) Si moritur aliqua relinquens heredem, et pater separans ipsum a se ducit uxorem et generet ex ea paruulos, mortuo patre separatus heres redibit ad hereditatem patris.

      (22.) Si quis extra ciüitatem manens querimoniam de eine fecerit, polest se ciuis cum quolibet defendere; alienus vero cum ciue aliquo defendet se.

      (23.) Quicumque autem homo proprie fuerit condicionis, si intra ciüitatem uenerit, ab inpeticione seruitutis cuiuslibet über erit.

      (24.) Preterea quicquid consules civitatis ad communem usum ordinaue- rint, ratum ciuitas obseruabit.

      (25.) Si quis vero debilor coram iudicio monitus soluere nequiens, domum suam creditori deponel; sed creditor illam tribus uicibus infra sex septimanas coram iudicio presentabit, quam si debitor tunc non redemerit, in suos usus con- vertet creditor ipsam domum.

      (26.) Concessimus eciam eidem civitali agros, quos nunc possidet, cum omni utilitate, preter decimam episcopalem. Dedimus insuper ei liberam facul- tatem pellendi porcos super Primere et Cleste adeo remote, ut eodem die redire

      1228. 345

      possint ad ciuitalem: et ibidem ligna secabunt ad comburendum et edißcia con- struenda; a Nebula quoque usque ad disterminacionem agrorura versus Hessin habebunt pascua porcorum et secabunt ligna et habebunt pascua existencia infra terminos recitatos. Ut igitur ciuibus de Guzstrowe a successoribus nostris hec omnia firma permaneant et inconuulsa, ipsos presenti priuilegio per apposicionera sigilli nostri cum subscripto testimonio irrefragabiliter cauimus comnmniri. Testes hü sunl: God., Theodoricus, Bertholdus et Johannes, canonici de Guzstrowe, Gampa dapifer, Jordanus, Hinricus Grubo, Bertholdus, Conradus, castellani de Guzstrowe; Bruno, Hinricus Advocatus, Johannes Cocus, Arnoldus Sagittarius, Fre., Daniel Jnstitor, ciues in Guzstrowe, et alii quam plures. Acta sunt hec Gustro, anno gracie M° C0C°XX°VIir, kal. Nouembris, indictione XIIIP, Fre- derico Romanorum imperatore. Datum per manum Conradi scriptoris.

      Hanc igitur donacionem et prorogacionem a nostris progenitoribus felicis recordacionis memoriter editam nostris burgensibus in Guzstrowe et con- sulibus ibidem traditam et concessam nos confirmamus, ratificamus ipsam secundum singula superius expressa efficaciter approbando, saluis uelud in originalibus singulis in suo robore supradictis. Recepto insuper racione huius restauro competenti, videlicet septingentarum marcarum et XXtl mar- carum cum VII solidis, damus et addimus seu conferimus predictis noslris ciuibus de Guzstrowe de uoluntate nostra bona, consensu nostrorum fratrum et heredum et nostrorum fidelium consilio, siluam Primere et Cleste ad omnem vtilitatem et usum ipsorum perpetuo secandi lingna combuslibilia et ad edificia, ut necesse fuerit, construenda. Volumus eciam et stricte inhibemus, ne aliquis aduocatorum nostrorum seu oflicialium ex ipsa silua Primere aut Cleste ad modum conuencionis uecture unum plaustrum ligno- rum pro altero de cetero audeat commutare. Damus insuper predictis ciuibus in Guzstrowe facultatem plenam et posse, tempore pastus pellendi porcos in ipsam siluam Primere et Cleste et ob maius commodum noctis tempore extra ciuitatem ipsam, quo tempore paslus perdurauerit, porcos libere collocandi. Jndulgemus eciam ipsis et omnino relaxamus, ne ipsi ciues aut consules de Guzstrowe uectigal aut uecturam lignorum ex ipsa silua Primere aut Cleste ad usum nostrum de cetero nobis faciant, uelud ex consuetudine quadam nobis nuper facere consueuerunt. Vt igitur nostra confirmacio et donacio firma et constans in consequentibus permaneat, presens scriptum, ut cernitur, nostro sigillo iussimus communiri. Testes sunt: Conradus Buno, Jordanus de Cropelin, Johannes de Lewezowe, Fre- dericus de Kerkdorpe, Johannes Cabolt, Norlmannus, Lud', de Aldenburch et Hartmannus frater eiusdem, Conradus Vos, Rolof Barolt, Fredericus de Lobeke, Fredericus Moltiko, Johannes filius eiusdem, Johannes de Bellin,

      Mtklenlirgiickoi Drkniei • Bach I. 44

      346 1228. M

      B'\ frater suus, Hinricus de Bruzevitze, H. Grubo, Vicco Vos, nostri rnilited, Prissebur noster marscalcus, Johannes Parzowe magister coquine nosttC, Nicolaus de Ortitze, Jonas, armigeri nostri, et uiri plnrimi fide digni. Actani in Guzstrowe, anno incarnacionis dominice M° G° C° C° quinto, in vigilia Mathei apostoli et ewangeliste. Datum per manum Stacii notarii, temperte supradicto.

      Nach dem Original im Archive der Stadt Güstrow. An einer Schnur von rother, gelber und grünet Seide hängt ein schildförmiges Siegel mit dem werleschen Stierkopf und Sonne, Mond und Stern in den Schild winkeln, und mit der Umschrift:

      * SI6ILLVM . DOmiNI . .. CHOLHI . Dö . WaRL«

      Das Original der Verleihungs-Urkunde der vier meklenburgischen Fürsten vom 1. Nov. 1228 ist nicht mehr vorhanden. Besser in seinen Beiträgen zur Geschichte der Vorderstadt Güstrow, 1819, S. 71, sagt, dass die älteste von allen bis jetzt bekannt gewordenen Urkunden über die Existenz von Güstrow die Begabung der Stadt mit dem Schwerinschcn Recht, und diese vom 25. October 1222 datirt sei, sich im Rathsarchiv befinde und mit wenigen andern wichtigen Diplomen aus dem grossen Brande glücklich ge rettet worden sei. Er gibt aber nirgends Anfang und Schluss dieser Urkunde, sondern theilt nur den Codex des Schwerinschen Rechts mit, sagt auch nirgends, was er unter „Urkunde" versteht. Ohne Zweifel hat er aber die vorstehende Urkunde gemeint, da er sie vom 2 5. Oct. 1222 datirt; er hat dann MCCXX, | Vin kal. Nov. abgetheilt; doch dies würde der 2 5. Oct. 1220, aber nicht 1222t sein. Thomas, Analecta Gustroviensia, p. 50, setzt diese Urkunde in das Jahr 1220, was richtiger ist, als 1222, wem auch Besser dem Thomas darüber eine Unrichtigkeit vorwirft. Die Urkunde kann aber weder vom J. 1222, wofür nichts spricht, noch vom J. 1220 sein, da in beiden Jahren noch Borwin I. mit seinen beiden Söhnen Heinrich Borwin II. und Nicolaus lebte und es unglaublich ist, dass damals Borwins vier Enkel schon sollten ein Stadtrecht verliehen haben; vgl. Lisch in Jahrb. X, S. 10. Man muss also das Datum MCCXXVTU, | kal. Nov. abtheilen und in 1. Nov. 1228 auflösen. Gegen die Richtigkeit der Schreibung in der Bestätigung vom J. 1305 scheint sich kein Zweifel erheben zu lassen. Die Originalurkunde vom J. 1228 scheint seit langer Zeit verloren gegangen zu sein.

      Der vorstehende Güstrow'sche Text ist der älteste Text des Schwerinschen Stadtrechts. Der ursprüngliche Text für die Stadt Schwerin ist früh und ganz verloren (s. Nr. 71). Das Schwerinsche Stadt recht ist noch erhalten in den Verleihungen oder Bestätigungen an 1) Güstrow 1228^2) Malchow V'Ss- 3) Malchin 1236, 4) Röbel 1261, 5) Penzlin 1263. In allen diesen Texten stimmen die ersten 25 Para graphen im Wesentlichen überein. Hinter diesen folgt dann noch gewöhnlidh die Versicherung uei.StaaV grenzen oder einzelner Besitzungen, auch wohl einzelne Rechtsbestimmungen, welche einzelne Städte allein haben. Die Texte für Güstrow, Malchow und Röbel sind neben einander gedruckt in v. Katnptz MeU. Civil-Recht I, 2, S. 145 flgd. Vgl. v. Westphalen L 2007 sqq., und Hederich: Schwerinsehe Chronik.

      1228. Nov. 6. 360

      Lambert, Bischof von Ratzeburg, stirbt. VIII. idus Novembris. Lamberti episcopi Raceburgensis, fratris nostri.

      Aus dem Necrolog. Hamburg, bei Langeb. V, p. 414. Vgl. über den Todestag Masch, Geschichte des Bisthums Ratzeburg, S. 126. — Urkunden, welche Bischof Lambert ausgestellt hätte, sind nicht über liefert. Vgl. jedoch die Note zu des Bischofs Ludolf Urkunde über die Schenkung der Bertha und Offl* an die Bergedorfer Kirche weiter unten zum J. 1236.

      3M 1228. 347

      3

       
      x
      There are no annotations available for this image!
      The annotation you selected is not linked to a markup element!
      Related to:
      Content:
      Additional Description:
      A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.