useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Meklenburgisches Urkundenbuch, 1863 (Google data) 151
Signature: 151

The transcription and metadata of this charter are scanned by a OCR tool and thus may have low quality.

Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
1190-1195
Jsfried, Bischof von Ratzeburg, Überlässt dem Grafen, Heinrich von Danneber g die Zehnten im Lande stoischen der Waler-ow, der Elbe und der Eide.
Source Regest: Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 151, S. 221
 







    ed.
    Current repository
    Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 151, S. 221




      Graphics: 

      ed.
      Current repository
      Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 151, S. 221

        x

        Isfridus dei gracia Raceburgensis ecclesie episcopus omnibus in Christo bene uiuere. Cum dominus comes de Dannenberche Heinricus, ecclesie nostre semper specialis et familiaris amicus, sepe coram nobis propoiieret, quod nichil ab ecclesia Raceburgensi beneficii tenerel, cum tarnen in omnibus negociis nostris el coram domino Heinrico Saxonum duce et ubicunque potuisset, se nobis sepe bene- wiium exhibuerit, sicut et fecerat pie memorie dominus Volradus comes, pater suu«, petiuit tandem a nobis, \\. quicquid in terra Jabele et Waninge incoli ac inha- bitari posset, decimam de toto sibi prestare dignaremur. Qui cum super eo multis nos ac importunis sollicitaret precibus, tandem eidem comiti occurrimus in Hage- nowe, ut secum de presenti negotio tractaremus, ac si fieri posset, secum com- petenter in aliquo conueniremus. Conuenimus siquidem in eo, quod eidem comiti totam decimam preter villam Malche et suos terminos in terra illa, que est iriter Walerowe et Albiam et Eldenam, in beneficio libere possidendam prestaremus sul) tali forma, quod, quamdiu Sclaui illam terram incolerent, Raceburgensis episcopus integraliter super omnes Sclauos suo sclauico iure gauderel, sicut in priuilegiis do- mini Heinrici Saxonum ducis per totum episcopatum suum per Sclauos expressum inuenitur, cum autem in eandem terram Theulonici coloni intrarent et decimam darent, iam dictus comes beneficio suo gäuderet et decimam perciperet. De terra uero, que est inter Zudam et Walerowe, taliter ordinatum fuit, quod sepe dictus Heinricus comes infra decem anrios eam decimalem faceret, decimam dimidiam eiusdem terre in beneficio teneret; dimidiam vero nobis et ecclesie nostre re- seruauimus. Quod idem dominus Heinricus comes libenter acceptauit et fideliter adimplere promisit. Huius rei testes sunt et interfuerunt: Geuebardus sacerdos de Jherico et Phylippus diaconus canonicus Raceburgensis, Wilhelmus sacerdos in Hagenowe, Fridericus miles in Hagenowe, Wernerus de Marsowe, Dargemoyzle de Ciodram, Otto Albus de Raceburg, Waldingus miles, Helingerus miles de Dannenberge, Eckehardus de Riderlo et alii quam plures.

        Nach dem Copiar der Ratzeburger Kirche im Archive zu N'eu-Strelitz, worin bei dieser Urkunde über geschrieben ist: „istud tangit dominum episcopum". Die Urkunde ist undatirt; ganz willkürlich gibt sie T. Westphalen, Hon. ined. II, p. 2047 zum Jahre 1183, und p. 2053 (mit Schröder, P. M. I, S. 506)

        19'

        148 1191. 151

        zum Jahre 1201. — Aus der Art, wie Jsfried des Grafen Volrad gedenkt, darf man schliessen, das! dieser erst, nachdem Jsfriod schon Bischof geworden war, verstörten ist, also 1180 oder später; den Grafen Heinrich finden wir schon oben Nr. 119 im J. 1175 genannt, und er überlebte Jsfried. Diese Urkunde setzt ein längeres Verhältniss zwischen dem jüngeren Grafen und dem Bischöfe voraus. Die Dienste „coram domino Heinrico Saxonum duce" sind uns nicht bekannt; in Herzog Heinrichs des Löwen Kampfe mit dem Herzoge Bernhard war Jsfried einer der treuesten Anhänger des Ersteren, und hatte darum von dem Letzteren und vom Propste Otto zu Ratzeburg viel zu leiden (Arnold. Lub. II, c. 21). Von Störungen dieses vertraulichen Verhältnisses zwischen dem Bischöfe und dem Herzoge Heinrich haben wir keine Kunde; Jsfried war 1195 als Beichtvater an Heinrichs Sterbebette. (Ann. Stederb., Pertz Scr. XVI, 231.) Vielleicht vermittelte der Graf von Danneberg den Verkehr zwischen beiden. Von den in dieser Urkunde genannten Zeugen finden wir Philippus, auch als diaconus und canonicus bezeichnet, den Fride- ricus de Hagenowe, den Wernerus de Marsowe und den Otto Albus de Raceburg auch in Jsfrieds Urkunde vom Jahre 1194 als Zeugen, und in Jsfrieds Urkunde über Walksfelde, die wir in die Jahre 1196—12QO setzen, den Fritericus de Hachenowe. Die obige Urkunde fällt also vermuthlich in das letzte Jahrzehnt des 12. Jahrhunderts, und da Herzog Heinrich noch nicht als verstorben (pie memorie) bezeichnet wird, wohl in die Jahre 1190 — 1195.

         
        x
        There are no annotations available for this image!
        The annotation you selected is not linked to a markup element!
        Related to:
        Content:
        Additional Description:
        A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.