JJominis et patribus reuerendis archiepiscopis ceterisque episcopis et prin- cipibus et uniuersis fidelibus dei B. Clarauallensis vocatus abbas spiritum fortitu- dinis et salutis. Non dubito, quin auditum sit in terra vestra et celebri sermone vulgatum, quomodo suscitauerit spiritum reguni deus et principum ad faciendam vindictam in nationibus et exstirpandas de terra Christian! nominis, magnum bonum roagna diuine miserationis überlas. Verumptamen videt hoc malignus et iriuidet more suo, frendet dentibus et thabescit, multos ammittit ex hiis, quos variis crirainibus et sceleribus obligatos lenebat, perditissimi quique conuertuntur decli- nantes a malo, parati facere bonum. Sed aliud dampnum veretur longe amplius de conuersione gentium, quum audiuit plenitudinem earum introituram et omnem quoque Jsrahel fore saluandum. Hoc ei nunc tempus imminere videtur, et tota fraude sathagit versuta malitia, quemadmodum obuiet tanto bono. Suscitauit pro- inde semen nequam filios sceleratos paganos, quos, ut pace vestra dixerim, nimis diu susünuit christianorum fortitudo perniciose insidiantes dissimulans calcaneo suo, nee conterens capita venenata. Sed quia dicit scriptura: „ante ruinam exaltabitur curu, fiel ergo deo volente, ut eorum superbia citius humilietur. Et non propter hoc impediatur via Jherosolymitana. Quia enim verbum hoc crucis paruitati nostre dominus euangelizandum commisit, consilio domini regis et episcoporum et prin cipum, qui conuenerant Frankonouort, denunciamus, armari christianorum robur aduersus illos, et ad delendas penitus aut certe conuertendas nationes illas signum salutare suscipere, eandem eis promittentes indulgentiam peccatorum, quam et hiis, qui versus Jherosolimam sunt profecti. Et multi quidem signati sunt ipso loco; oeteros autem ad opus simile prouocauimus, üt, qui ex christianis ne[c]dum signati sunt ad viam Jherosolimam, nouerint eandem sese indulgentiam hac adep- turos expeditione, si tarnen p{er] stiterint in ea pro consilio episcoporum et prin cipum. Jllud enim omnimodis interdicimus, ne qua ratione ineant fedus cum eis, neque pro pecunia neque pro tributo, donec auxiliante deo aut ritus ipse aut naüo deleatur. Vobis sane loquimur archiepiscopis et coepiscopis vestris: opponite omnino, ut maximam super hiis geratis sollicitudinem, et quantumcumque potestis, Studium adhibeatis et diligentiara, ut viriliter Hat; et secundum deum miuislri Cliristi eslis, et idcirco fiducialius a vobis exigitur, ut negotio eius, quod

5'

36 1147. 44

ad vos spectat, inuigiletis. Nos quoque plurimum id rogamus et obsecramus in domino. Erit autom Imius exercitus et in vestibus et in aftnis et faleris ceteris- que omnibus eadem, que et alterius exercitus obseruatio, quippe quos eadem retributio m[a]n[e]t. Placuit autem omnibus in Frankeneuort congregatis, quatenus exemplar istarum lilterarum ubique portaretur, et episcopi atque presbyteri populo dei annunciarent et eos contra hostes crucis Christi, qui sunt ultra Albifm], signo sancte crucis consignarent et armarent, qui nimirum omnes in feslo apostolorum Petri et Pauli aput Magdeburg conuenire debent.

Nach Boczek: Cod. diplom. Morav. I, p. 253. .,<• cod. Ms. membr. sec. XIV- in arch. capituli Olomucens." — Die in dieser Urkunde berührte Versammlung zu Frankfurt fand im Februar 1147 statt. Vgl. Jahrb. XXV1H, S. 52, f.