useridguestuseridguestuseridguestERRORuseridguestuseridguestuseridguestuseridguestuseridguest
Charter: Meklenburgisches Urkundenbuch, 1863 (Google data) 118
Signature: 118

The transcription and metadata of this charter are scanned by a OCR tool and thus may have low quality.

Zoom image:
Add bookmark
Edit charter (old editor)
  Kasimar, Frorst von PuiMivern, bvuvidnu'.t das Khxter Dargun and bestätigt die \ihrigen Beuridmunc/fn des Klosters.
Source Regest: Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 118, S. 187
 

ed.
Current repository
Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 118, S. 187

    Graphics: 

    ed.
    Current repository
    Meklenburgisches Urkundenbuch - Band I -, Nr. 118, S. 187

      x

      in nomine sancle et indiuidue trinitatis. Ego Kazimarus Diminensium et Pomeranorum princeps omnibus sancte ecclesie filiis salutem in perpetuum. Cu- pienles elemosinam nostram uidelicet Dargon cum omnibus assignalis integram et inconuulsam in perpetuum conseruari fratribus ordinis Cysterciensis deo in ea famulantibus et famulaturis, ob dei sanctissimeque uirginis dei genitricis Marie, necnon et sanctissimi confessoris domini Benedicti honorem, sicut et contulimus

      112 1174. 114

      ad nostram plenam et perfectam noslrorumque salutem, decreuimus notos fieri sancte uestre uniuersitati et uniuersitatis sancle fidei terminos, intra quos eadem nostra elemosina conclusa continetur. Eapropter per ipsam sanctam uniuersitatis uestre fidem uos obsecramus, quicunque uel presentem paginulam uel legerilis uel uideritis. uel que in ea continentur, quoquo modo cognoueritis, ne patiamini prefatam nostram elemosinam ab aliquo, uidelicet uel heredum meorum, uel circa habitantium, uel quocunque calumpniatore imminui; sed propter deum et ad no stram simul et uestram salutem integram et inconuulsam prefatis fratribus secun- dum subscriptos lerminos conseruate, quatenus omnipotens deus in regno suo partem uestram uobis integram conseruet. Scitote ergo terrminos (!) sie haberi: primum in uado Rokeniz, quod est ad orientem Dargon, per quod et uia transit de Dimin in Lucho, de quo ascendunt per ipsam Rokenize et aque decursum, donec ueniant contra Guthkepolle, ubi de amne exeunt ad aquilonem in quandam uiam in mirica, que ipsam Guhtkepole circuit, vnde et in sclauico dicitur Pant wo Guthkepole, et per eandem uiam tendunl ad occidentem in quandam profundam paludem s-.ilinim. que et sclauice dicitur glambike loug, a qua procedunt versus occidentem in quandam magnam quercum, sub qua et quidam magnus lapis terre affixus iacel ex occidentali eius parte et a sua magnituditie nomen accepit wili damb', et inde in quosdam lumulos. qui sclauice2 dicuntur Trigorke, antiquormu uidelicet sepulcra. et abinde versus occidentem recta linea in quandam magnam paludem, que et sclauice dicitur dalge loug, et de palude eadem per riiium. qui de ipsa effluit in stagnum, quod sclauice dicitur Dambnio, et ultra per medium stagni contra meridiem in cumulum satis magnum, qui sclauice uocatur mogela, et inde adhuc versus meridiem in quandam quercum, circa quam terra bassa est quasi uallis quedam, et in duos lapides iuxta eandem ad occidentem iacentes, quorum propinquior occidenti fractns fracturam et fragmen adhuc ibi iacens ostendit. et inde adhuc versus meridiem in quandam paludem salicum, que sclauice dicitur serucoloug, et ab illa adhuc uersus meridiem in quendam magnum lapidem terre aflixum sub quadam orno, et ab illo ultra uiam, que ducit Lucho. in stagnum, quod dicitur Kaien, cum sua urbe Kaien et toto stagno, et ab oricntali fine eiusdem stagni flectuntur ad aquilonem per quandam longam paludem in quandam quercum cruce signatam, quod signum dicitur sclauice knezegraniza, et ab eadem quercu in eandem uiam, que ducit Lucho, et inde per eandem uiam uersus orientem, donec per eam uenitur in paludem, que iacet inter stluain et uillam Kuzuzine, per quam paludem circa eandem uillam ad orientem tendunt usque ad siluam orientalem, et ibi iuxta siluam ascendunt in occidentali eius parte reflexi contra aquilonem usque in uiam iam sepius dictam Lucho ducentem, et ultra ipsam uiain de grabone descendunt contra aquilonem in riuulum, qui dicitnr Bouzka, et inde descendunl per eundem riuulum, donec uenitur in oppositum cuiusdam quercus combuste non longe a quadam mogela, et ab eadem quercu

      114 1174. 113

      contra orientein usque in Rokenize. ubi ipsam riuulus, qui dicitur llullinir, mlliiil, tendunt includentes omnem siluam, que est inlra uiam de Lucho et Rokenize, et flexi contra aquilonem ascendunt per ipsam Rokenize usque in uiam, que eam transit, de Dimin in Lucho, a qua uia et incipiunt. Testes autem horum hi sunt: dorainus episcopus Berno, Walbertus abbas de Esrom, sed tunc tantum monachus, Dirsico, Miregrauus et fratres eius Monic et Kotimarus, Dobezleu, Freche et frater eius Praus, Zapacha et frater eius Goldon, Henricus Plochimeris et Hermannus Teutonicus et alii quam plures de curia nostra et circumiacente prouincia. No- tificamus etiam sancte uestre uniuersitati, quod prefatis fratribus de Dargon de- dimus liberam polestatem et perfectam libertatem uocandi ad se et collocandi, ubicunque uoluerint in possessione prefale ecclesie de Dargon, Teulonicos, Uanos, Sclauos uel cuiuscunque gentis et cuiuscunque artis homines, et ipsas artes exer- cendi, et parrochias et presbyteros constituendi, necnon et labernam habendi, siue uelint more gentis nostre, siue teutunice et danico. Jpsos etiam homines, quos uocauerint et posuerint, liberos dimisimus ab omni exactione baronum nostrorum et omnium nobis et eis famulantium et ab omni seruitio nobis et eis more genlis nostre debito, uidelicet urbium edificatione, ponlium positione et utrorumque resarcinatione et omni expeditione, ita ut nemini quicquam seruitii debeant ex debito nisi soli deo et monasterio. Preterea etiam dedimus prefate ecclesie de Dargon dimidietatem capture piscium in Pena, quam in prima parte eius habuimus, et quartam partem putei salis in Tolenze in predio uille Suillimari Tessemeris. Jn consecratione uero altaris, quod primum in prefato monasterio consecratum est, obtulimus super ipsum et olFerentes in perpeluum dedimus decem marcas nummorum singulis annis de taberna in Lucho, ita quod quinque marce soluantur in natiuitale sancti Johannis baptiste et quinque in festo sancti Michaelis archan- geli, et aliam dimidietatem prefate capture piscium in prima parte Pene et sedes duarum sarlaginum sal coquentium in Colbiarg. Dedimus etiam uillas duas uidelicet Kuzize et inhabitantes liberos dimisimus ab omni exactione et seruitio nobis et nostris debito. Hec et omnia supradicta in perpetuum contulimus. Testes horum: episcopus Berno, Walterus prepositus de Groba, Helwicus de Stolp tunc quidem adhuc prepositus, Walbertus abbas de Esrom; laici: Dirsicho, Miregrauus et fratres eius et alii omnes, qui ad prefatam consecrationem conuenerant, iuuenes et senes. Donationibus Miregraui et suorum fratrum et Bandeche ceterorumque fidelium in terris, siluis, pratis et aquis consentientes annuimus et annuentes approbauimus et approbantes ratas et immobiles in perpetuum statuimus. Donationum autem istarum termini incipiunt in Rokenize, vbi in ipsam Rokenize influit riuulus, qui fluit de stagno, quod iacet in confinio uille, in qua habitabat Malach et Coueniz, per quem riuulum et ascendunt in ipsum stagnum, et ab illo flectuntur ad meridiem nltra monticulum uicinum in quandam uallem profundam et longam usque in uiam, que per se de Dimin uiantes deducit ad Dargon et Lucho, per quam uiam flec-

      Mekleutirgliekei trkinta-Batli I. 15

      114 1174. 114

      tuntur ad orientem et deducuntur per eandem uiarn usque in pontem, qui dicitur Bugutiza. et ab illo transeunt in circuitu paludis contra uillam Lhvin per duas partes eiusdem paludis, et inde flectuntur et tendunt usque in Penam, per quam ascendunt contra meridiem, donec ueniant in oppositura riuulL qui uocatur Ziinu- liilui, et tunc ascendunt per paludem ab ipsa Pcna in eundem riuulum usque ad solidam terram, a quo reflecluntur ad aquilonem per marginem terre, donec ueniant in oppositum uallis meridiei propinquioris a monasterio, in quam et ascen dunt per paludem ascendentem usque in uiam, que uadit a monasterio in I\u/.i/.<. qua transita ascendunt per paludem, que in eadem ualle est, versus occidentem. et ab illa in tres lapides terre aflixos, et ab illis per arbores cruce notatas in nnum magnum lapidem terre etiam affixum, et ab illo per cruce signatas arbores in duos lapides similiter terre affixos ad orientem cuiusdam tilie decorticate, et ab illis transeunt siluam per arbores signatas usque in uallem, que descendit ad pontem minorem, per cuius uallis medium et eiusdem pontis et ei adiacentem ab occidente paludem in riuulum Ruthnic, per quem descendunt in Penam. Ex- audientes obsecrationem nostram, qua obsecramus predictas nostras elemosinas ratas et integras prefato monasterio et fratribus, quibus collate sunt, in perpetuum conseruari, exaudiat deus preces eorum de celo et conseruet mansiones ipsorum Tatas et immobiles in elernum. Amen. Sortem autem calumpniantium et sibi usurpare presumentium deus tollat de terra uiuentium, nisi resipiscant, et proiciat in infernum. Amen. Facta sunt autem hec anno dominice incarnationis M°C° LXX0IIH0, epacta XV, concurrente 11°, indictione P.

      Nach dem wohl erhaltenen Originale im Haupt-Archive zu Schwerin, in derselben kräftigen Minuskel geschrieben, wie Nr. 95. An einer Schnur von ungebleichten linnenen Fäden hängt des Fürsten ziemlieh gut erhaltenes Siegel, von ungeläutertem Wachs, mit braunem Firniss überzogen; es enthält das Bild eines stehenden, mit Helm, Ringpanzer und Schwert gerüsteten Mannes mit dem Speere in der rechten und dem Schilde in der linken Hand, und die Umschrift:

      KHZIMERVS. DEI ©RÄ POIKERKNOR PRINCEPS.

      Es ist dasselbe Siegel, von welchem auch an der obigen Nr. 95 ein Bruchstück hängt. Auf der Bück seite der Urkunde steht von derselben Hand: Privilegium kazemari senioris de terrainis claustri.

      Von dieser Urkunde ist eine zweite, wohl erhaltene Original-Ausfertigung vorhanden, gleich geschrieben und besiegelt. Jedoch weicht sie von dem Originale des hier abgedruckten Exemplars darin ab, dass in ihr die zehnte Zeile des letztern ausgelassen ist, nämlich die Worte: 2 sclauice dicuntur trigorke anti- quorum uidelicet sepulcra, et abinde uersus occidentem recta linea in quandam magnam paludem, que et sclauice dicitur dalge loug, et de palude eadem per riuum, qui de ipsa effluit in stagnum, quod —. Dagegen hat das zweite Exemplar kurz vor dieser Auslassung die Lesart: 'wiliki damb statt wili damb — Gedruckt in Lisch, Mekl. Urk. I, S. 7; Koscgartcn, Cod. Pom. dipl. I, S. 91.

      A n m. Die topographischen Bestimmungen in der Urkunde erläutert von Pressentin im Ocffentl. An zeiger etc. 1862, Nr. 18, folgendermassen (vgl. Nr. 111, Anm. 2). Die Furt Rokeniz kann nach der Beschaffenheit des rechten Ufers nur hinter der sogenannten Amts-Büdnerei (Nr. 51) gelegen haben; Dargon ist die Burgstelle, der jetzige israelitische Gottesacker; Guthkcpollc: der Lehnenhöfer Ackerklotz, welcher fast wie eine Insel in den Wiesen liegt, jetzt Paradiesberg genannt; pant wo Guthkepole: der Weg von Lehnenhof nach Finkenthal; glambike loug: das Moor in der Scheide zwischen der Waldung, welche der Dammer Winkel heisst, und Glasow; dalge loug: das „lange Moor" auf dem Fürstenhöfer Felde, welches sich aufs Dammer Feld hinauf bis an den Dammer See (Dambnio) zieht; nrbs Kaien et

      115 1174. 115

      totum stagnum: die Burg Kaien (Altkaien, Jahrb. XII, S. 457 f.) mit dem Alt-Kalener See; quaedam longa palug: die Alt-Kalener Koppel und das Torfmoor unfern der Alt-Kalener Ziegelei; knezegraniza: Fürsten-(Herren-)Grenze; palus, que iacet, etc.: vielleicht die Dörgeliner Koppel mit dem Torfmoore; im Norden der Koppel mag Kuzuzine gelegen haben; Bouzka: der Bach, welcher vom sogenannten Eichholze (1850 abgeräumt) herabkomrat und nordöstlich von dem Burgberge in die Röknitz fliesst.

       
      x
      There are no annotations available for this image!
      The annotation you selected is not linked to a markup element!
      Related to:
      Content:
      Additional Description:
      A click on the button »Show annotation« displays all annotations on the selected charter image. Afterwards you are able to click on single annotations to display their metadata. A click on »Open Image Editor« opens the paleographical editor of the Image Tool.