In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Brunwardus dei gratia Zweri- nensis episcopus vniuersis Christi fidelibus presens scriptum inspecturis in perpe- tiiiiin. Ne rerum gestarum memoria per successiua temporum languescat spacia, non improuide humana solertia scripturarum sibi consueuit adhibere remedia. Notum itaque tarn presentibus, quam futuris esse uolumus, quod, cum nos possessionem terminorum episcopatus nostri uersus Dymyn nobis debitam et a prima fundatione ecclesie nostre assignatam et a iudicibus sedis apostolice sepius nobis adiudicatam propter putentiam laicorura, dominorum uidelicet Dyminensinm, hactenus intrare non possemus, dilectus liliiis noster nobilis dominus Borewinus de Rozstok, uidens ecclesiam nostram enormiter lesam et quasi solatio destitutara, zelo iustitie ductus et a senioribus terre sue instruclus, necnon sufßcienti testi- monio scriptorum pie animatus, ad recuperandos eosdem terminos fidele nobis consilium prestitit et iuuamen. Nos uero suis laboribus et beniuolentie grata uolentes respondere uicissitudine, cum decimis terrarum illarum taliter secum duximus ordinandum, communi consilio capituli nostri et prelatorum, qui tunc aderant, factum ipsum collaudante. Freier medietatem totius decime in terris

446 1236. 448

Cyrspanie et Wozlende, quicquid a Caminensi episcopo, qui quondam muirnlus delentor <• \litil. contra iustitiam receperat, et decimam totam in terra Wolgasl, parte domini Wizlai principis Rugianorum, quam nunc in possessione tenet, ex- cepta, eidem concessimus, tali forma interposita, quod in optione fratrum erit dominorum uidelicet Johannis et Borwini terras Lassan et Wolgast diuisim habere uel equaliter inter se de dictis terris prout eis placuerit ordinäre; medietatem etiam decime in terris Gucekovv et Cytne et si que alie sunt per descensum Pene fluuii, sicut ad nostram diocesin dicli pertinent termini, prout sententia et iurisdictione nostra et ips[o] hrachio seculari euincere poterimus, lerris domini Wizlai et domini Barnuti', necnon fratris sui prefati Johannis, proul easdem in possessione nunc habent, exceptis, ipsi assignauimus, forma nihilominus prescripta in omnibus obseruata; hoc adiicientes, ut quicunque rebellis et contumax miles uel qualiscunque persona in dictis terris pro retentione decime nostre iusta sen tentia lata excommunicatus fuerit et non satisfecerit, per nuncium nostrum et aduocatum ipsius ad condignam satisfactionem debeat inuadiari. Hec autem omnia nos mm ecclesia nostra et prenominatus dominus Borwinus cum duodecim militibus suis. qui huius rei testes sunt, iuramento et fide data confirmauimus, quod iuramentum successor noster in electione sua prestabit, ila quod nullus nostrum cum aliquo aduersariorum sine alterius uoluntate compositionem faciet. Quod si de parte domini Borwini contrarium factum fuerit, mililes, qui ista iura- uerunt et promiserunt, ad mandatum episcopi ciuitatem Zwerinensem intrabunt, non exituri ante satisfactionem condignam et reuocationem uiolate compositionis; si autem de parte nostra contrarium factum fuerit, nos cum canonicis nostris a diuinis abstinebimus.

Ego Gerhardus dei gratia sancle Bremensis ecclesie archiepiscopus ad corroborationem huius facti cum sigillis Raceburgensis et Lubicensis episcoporum, necnon et abbatis de Dobran et prepositi de Campo Solls nomine nostro et no- mine ecclesie nostre sigillum nostrum apponimus. Acta sunt hec anno gratie 1236., indictione decima (!). Datum in Waryn, per manus Reineri capellani nostri, nonas Februarii.

Nach zwei Abschriften aus dem 16. Jahrh. im Haupt-Archiv zu Scii worin, mit Vergleichung des deutschen Auszuges von Clandrian, im Protoc. fol. 160°'b'. Nach Clandrian geben wir * H-M-IHI ti; dite eine unserer Abschriften hat: Barnvt, die andere hat ursprünglich: B rantut gehabt, eine zweite Hand hat darüber Borbin geschrieben (wie sonst statt Borwinus von der ersten Hand überall in der Urkunde steht), eine dritte (spätere) Hand hat: Barnut an den Rand geschrieben. Lisch gibt in seinem Abdrucke, MekL Urk. III, S. 81: „Borwini". Dieser Abdruck ist wiederholt von Fabricius, Rüg. Urk. I, S. 16 (Nr. XXX"-), und von Kosegarten im Cod. Pom. dipl. I, S. 510 (Nr. 233). — Vgl. unten die Urkunde vom 5. Aug. 1236.

56'

444 1236. 447