H. ') et B. a) fratribus suis et coepiscopis. L.3) hurailis pro- spirari4) in uijs suis ad dominum et coram deo. Quoniam ambos uos uno loco et unis sedibus hoc tempore esse cognouimus, ambos vnis literis salutamus, ambobus que communia sunt eadem charta significamus. Episcopus Fardiensis, perpetua stabilitate semper idem, nec a consuetudinibus unquam discedens, cum iu uestris eonu^i-^ bus uerbis multis confictis uestros in me parat exaspera«} anim fi nescit omnia uera dicere. In proximo colloquio uestro, ex cons p tudiue male mihi uolens, addidit suis de me querimonijs me s c

8) Algerien* 1036—1052, Bischof von Osnabrück. 9) instar statt videar. 10) neraae. 11) iasticiam. 12) doliturns. 13) periisse.

a) cfr. Lamberti annale* in Pertz Monnmenta Germaniae, Scriptorum To pag. 195 und 196. 1) Heziloni (Hildinisheraensi). 2) Burchardo oder Bi (Halberstadensi). 3) Liemartis (Bremen»is archiepiscopus). 4) prosperari. f j.|

No. IL 1073. 3

ipsi bannum miuari, ac suos clericos, minoribus adhuc cxcommuni- eationibus ligatos, soluere noluisse, cum lamen ipsi ad satisfaclio- nem sese mihi obtulissent. Illos quidem me fateor imbannitos ab his maledictionibus non soluisse, sed boc ea de causa, quod ipsi derlei exire de banno uoluere, satisfactionem et iusticiam ex legibus Eccle siastics faceré mihi nullam uoluere. Testes mihi adsunt ex latere meo quam plures et laici et cleríci, per quos médius sermo ad vtros- que deferebalur. W. preposilus G. prepositus M. G. W. Ipsi do mino Episcopo nec pannum e) unquam iutendi, nee intendere sum uoquam minalus, sciens eius nominis constrictionem ad maioris scdis censurant pertinere, quanquam ipse suorum ministerijs mens 7), dum excommunicatis communicat non ad niensam dominicam el in oratio- nibus, nunc ad mensam aliam, nunc in familiaribus potacionibus sese per singulos dies per singulas horas excommunicatum reddit. Quod miror vos homines episcopalis nominis, scientes in legibus diuinis, rectores ecclesiarum ac columnas, diuini eloquij tonitrua, docentes ea populum, que ex deo sunt, vos inquam miror, cum hoc homine, se ipsum toliens excommunicante, ac cum suis, a me iustis de causis post legiltimas inducías excommunicatis, indeterminatam et tarn fa miliärem habere communionem. Quonammodo homines a uobis in- bannitos mihi aliquando precipietis ut deuitem, cum hos in tantam familiaritatemnou ignorantes, qua: in eos a me acta sunt et ipsi agunt, colligalis. Ac 8) discordia, hoc scismate sacerdotium nostrum et auctoritas uilescit, lex diuina annihilalur, Ecclesiaj destruuntur, non sedißcantur, debilitantur, non roborantur, populus ad male agendum nostris dissensionibus animatur,. dum alter ex episcopis pro iuiuste actis damnai, alter damnatum familiariter communicando, quasi iuste egisse 9), défendit. Sed vt tibi soli loquar frater. B. 10) tu ea auctoritale excommuuicatos colligis, qua statim post eandem iniu- riam deo et mihi factam, suscipiendum ab eodem episcopo Fardiensi putabas ambulatorem, vt esses ei aduersum me in auxilium. Cœte- lum illud munus male uertat, quod in tota uita mea ¡la ab aliquo videar accipere, ut earn, que inter nos esse debet, fraternam di- fectionem offeudam, aut dissoluam. De comité Ilerimanno, si, dum ^uerimonias apud uos aduersum me exaggerat, intermiscet minas jouas, id possum dicere, quod fertur in bauaria ioculatorem quen- ^am 1 !), cui, postquam furto caballi periere, fures deprehensi et •fcgniti, ne forte inter homines turpi infamia et perpetua nota inure- jjentur, eidem ioculatori minuando 12) precepisse dicuntur vt taceret,

~| bannum. 7) mensurandus. 8) hac. 9) egisset. 10) Burcharde. 11) Hier 5¡efalt fuisse. 12) minando.

!

1*

4 No. II. 1073.

nisi si1 s) maltet oculos perdere. Quibus ille satis iocose et certe con- iienientissime fertur respondisse, eam poenam et damnatiouem furi- bus et malefactoribus, qui inlulissent, ■um 14) ei, qui pertulisset in- iuriam , legibus deberi. Verum ille, utarbitror, ea mihi et Eccle- sia» niese minatur, qua; facere ex antiquo habet iu usu, qua? sola didicit, quibus sese familiarissimis negotiis occupauit. Quae quidem temptis est vt finem habeant aliquando, ne dominus in animis insi- pientium impar et inferior Semper estimetur hoc congressu hominum impie agenlium. Hoc autem nihil minus vereor, vt uos, homines sensati, a me laesi nunquain, quibus summa mihi voluntas est deuote seruiendj et quasi in uno corpore coherendi, quanquam monili Gdei sibi promissse, uos secum ad deslructionem Ecclesise mese ascendatis. Vrbem suam me accusat, vt dicitis, quod inuaserim. Quod, pre- cor, in eorum capila redundel (excipiam dominum meum) qui suis me consilijs quasi manibus quibusdam nolentem et multum renitentem ad hoc impulerunt. Dicere tarnen non polest me apud dominum Regem precium pcpigisse, vt iu urbem illam uenirem, quo pacto ipse cu- rum >s) bonam ab episcopo Fardiensi in beneficium accepit, vt esset sibi ac suis dux uastationis et sacrilegij; aut eo veuientem in usus meos de suis precium denarij lulissc, qucmadniodum in bonis meis supradictus comes sibi suisque acDCC,u. V. caballis per noctes Villi, hostililer non vtendo sed abutendo et dissipando rapuit. Non sum ei tu siluam ingressus, non coepi feram, vt ipse, congregatis fere Omni bus, quotquot illuc secum adduxerat, siluam meam uastabat. Testes mihi estis ambo, si uoluerilis meminisse, sunt item alij CGC, credo fuisse plures, uiri boni et nobiles principes Saxonum, electi aliqui ex Bawaria item ex Francia et Alamannia, quibus audientibus comes ipse heri, domino rege ila poslulantc, sub pace Brma remisit Omni bus , qui eam ad vrbem ius.su et peticione domini regis ascenderant. Sed haec deo. Mirari autem satis nequeo, quod tocies mihi, homini quiescere in ocio cupienti, sub edicto perpetuo iniuugitis, vt procul a locis meis nunc euagari Goslariam nnnc Cudelinumburgum ascen- dere, nunc Ostrewic cursitare, rursus Gudelinum 1A): abire debeam. Quousque ego ,r) abutemini palientia mea? Commodum non est illuc ad colloquium mihi uenire, *quo uobis vna die mihi. V. diebus sit ascendendum. Quare autem ascendere? Vt populus conueniens, qui in senlentiam aduersariorum meorum iurauerit, mihi pro libitu suo imperet ea dimittere, que rigor ecclesiasticus, auetoritas diuinarum legum iubeat facere? Nonne cum hoc uolunt id uolunt, vt peccata

13) sibi. 14) non. 15) curiam. 16) Cudelinum burgum. 17) ergo.

No. II. III. 1074. 5

errantiuin mea taciturnitate comprobem, vi sacrilegia non fugienda, vt uastaciones Ecclesianim bonas aut non inalas signitiqem? Sed di- ceres: Fratres tu! sumus. Lex diuina iubet, vt, si qtiando Iis et contentiones inter episcopos oriantur, uicini Episcopi conueniant, contentionibus rationabili meditatione finem imponant. Laudo et est verum. Sed non vt laici inter episcopos has controuersias liniant. Qui, cum id emciant, quod uolunt, nec libros, nec rationem iusti- ciae, quid sit actu vtilius, consulunt. De episcopis ita statutum ar- bitror, vt locum ex vicino eligant, quo commode et sine difficultate ueniri possit. Quam ob rem, frater et Episcope B.,8), ante men- sem me scripsisse tibi memini: Si forte Hildenesheim ueniens meos tecum aduersarios adduceres, me quoque eodera uenturum et omoia tuo item fratris tui dilectissimi Hezil19) iudicio et cousilio acturum. Quod si ea sententia placere in oculis ueslris amborum uisa fuerit, sit modo terminus conueniens datus, ueniam et proposita sequar. Vlterius hac de causa hoc tempore aliquantulis infirmitalibiis prepe- ditus progredi non possum. Tu mihi, pater et frater. H. ao), libram olei in confectiones medicinales transmittes. Quod de Iiteris faciendis et domino Regi transmittendis precepisti id faciam.