Sanctissimo in Christo patri ac domino, domino Johanni, di- uina prouidentia sacrosancte Romane ac vniuersalis ecclesie summo

2) sanctitatem. 3) sanctitatis. 4) sanclitas. 5) sanctitati. 6) sanctitati. t) Eine 'aholiche, jedoch kürzer gefafstc Urkunde der Grafen Johann von

188 No. XCVIII. 1334.

pontifici, Ilinricus, dei gratis comes Zwcrinensis, necnon Johannes, eadera gratia comes Holtsatie et Stormarie terrarumque Lalandie, Valstrie et Yrobric dominus, cum recommendacionc se ipsos et deuota pedum oscula beatorum. Relatione nuntiorum jllustris prin- cipis, domini Erici, Saxonie, Westualie et Angarie ducis, sacrique jnperij archimarschalli, et etiam publica fama refcrente, ad notitiam nostram peruenit, quod apud sanctitatem vestram, quis inter pre- dictum dominum Ericum ex vna et dominum Rodolphum parte ex alia, duces Saxonie, vocem in electione sacri Romani jnperij de- beat obtinere, dubium sit exortum. Nos igitur, cum certa dorainia in terris nostris, videlicet Slauie, Holtsatie etc. in feudo a domino Erico predicto tcneamus, sanctitatem vestram ad requisitionem pre- fati domini Erici ducis, in quantum per experientiara didieimus, reddere duximus certiorem, et presentibus literis nostris sanetitati vestre signiücamus, quod a progenitoribus nostris et senioribus ita aeeepimus, quod duces Saxonie, partera orientalem ipsius duca- tus tenentes, cui terra Hadelerie est annexa, quam partem nunc tenet dux Ericus predictus, et presertim senior inter ipsos, vocem in electione sacri Romani jnperij debeat obtinere dumtaxat. Ac progenitores et fratres ipsius Erici et ipse Ericus fuerunt et sunt in possessione uel quasi juris eligendj Romanorum regem, in ü> peratorem postea promouendura. Temporibus etenim progenitorura nostrorum et nostris illustris prineeps, dominus Johannes, ipsius Erici pater, met et in propria persona magnificum prineipem Ro dolphum cum ceteris coelcctoribus suis et conprineipibus regni in regem Romanorum elegit. Posthec vero jnperio vacante per mor tem dicti Rodolpbi regis, jpso etiam Johanne duce sublato de medio, Johannes et Albertus, jpsius Johannis liberi ac heredes re- licti, pretacti Erici nunc ducis fratres, regem Adolphum elegerunt. Quo jterum defuneto ac vacante inperio, Lupus de Suartenbeke ac Johannes de Krumesse milites, de speciali mandato dictorum Johannis et Alberti cum ceteris prineipibus et veris electoribus ad- roissi, dominum Henricum de Lutzelenborch in regem Romanorum

Holstein und Adolf von Schauenburg vom Jahre 1334 findet man in A. H. Laek- mann's Beweis, dafs die Insul Femern weder dem Reiche Dänemark, noch dem Herzogthume Schleswig oder Holstein jemals einverleibt gewesen, iweite Auf lage, Kiel 1746. 8". pag. 22 u. 23. (Dieses Werk ist als Anhang zu A. H. Laek- mann's Einleitung zur Scbleswig-Ilolsteinschcn Historie, fünfter Theil, Ham burg 1746. 8». zu betrachten.)

No. XCVIII. XCIX. 1334.

elegerunt. Quo jterum defunclo ac jnperio vacante, dominus Jo hannes, sepedicti Erici frater, pro se ipso, Erico presente, Lodo- wicura de Bawaria heu inconsulta electione in Romanorum regem elegit. Item quod ad dictum dominum Ericum et suos, dictain partem ducatus Saxonie tenentes, spectauerit et spectet jus eligendi tantum et non ad aliura, patet ex eo, quod ad ipsum dominum Ericum predictum, tamquam ad marschallum sacri inperij, ab Omni bus prineipibus orientalibus, dueibus, comitibus, baronibus et ce- teris nobilibus in omnibus causis de jure et de facto appellatur, qui etiam supradicti bona sua feudalia ab ipso reeipiunt et se va- sallos ipsius fore recognoscunt. Et nos recognoseimus eiusdem fore vasallos in terris nostris supradictis. Item quod de predictis omnibus et singulis jn partibus Saxonie, Angarie, Westualie, mar- chionatus Brandeburgensis, Slauie, Holtsatie et aliis Iocis vicinis fuit et est publica vox et fama, ac publica et notoria fuerunt et sunt in locis supradictis et a tanto tempore, cuius contrarij me moria non existit. In quorum omniura euidentiam ad requisitionem sepedicti domini Erici, sacrosaneti Romani jnperij archimarschalli, sanetitatem vestram de predicto dubio informando sigilla nostra presentibus duximus apponenda. Datum anno domini M°CCC° tricesimo quartof).