39. Moguntini Sigi/ridum I archiepiscopum obtestantur, ut re- licto coenobio Moguntiam revertatur"''1. (E 134)

Patri ac pastori suo quam venerabili tam desiderabili S(igi- 1072 frido) archipraesulib oves pascuae eius, scilicet universus Mogun- 0ct' Nov' tinae sedis clerus et populus, senes cum iunioribus, divites cum pauperibus, unanimi devotione sedulas orationes easque cum lacrimis solito impensiores.

Obsecramus te, venerande pater, et obtestamur per eum, cuius precioso sanguine sumus redempti, per pastoralem curam, qua tibi sumus commissi, per tremendum superni regis iudicium perque illud terribile tribunal, cui in die iudicii debes astare et de nobis principi pastorum rationem reddere: ut memineris diei illius, in qua, divinae consecrationis oleo delibutus, suscepisti curam animarum nostrarum et, in apostolicam promotus bene-

a. ex V 56—57, Z p. 95 — 97: Epistola Maguntine ecclesie ad Sigi- fridum archiepiscopum suum; B 33, G 34 — 35v. b. archiepiscopo G.

1. Isai. 5, 27. 2. Scripserunt hane epistolam Moguntini, certiores facti, Sigifridum archiepiscopum Cluniaci se ordini monastico addixisse. Mariani Scotti chron. (Mon. Germ. 8S. V) 1072 (1094): „ Sigfridus — cum monasterium monachorum, quod est Cluaneca, dominico die ante missam sancti Michaelis (Sept. 23) esset, intrans claustrum, respuit seculum. Sed dum mercenarii Moguntinum episcopatum comparare vellent precio, Sig- fridus — Mogontiam 8 Id. Decembris rediit". Cf. Lamberti annales 1072, ibid. p. 191.

jaiwi, Bibliotheca V. 6

82 UDALRICI CODEX. 39

1072 dictionem", vice Christi factus es pastor ovium; scilicet, quando ct' Nov' datus est tibi anulus desponsationisb ecclesiae et baculus pa- storalis curae, accepisti quoque claves regni caelorum et iudi- ciariam sedem in choro apostolorum. Recordare, quaesumus, illius dulcissimi verbi, quod tibi eadem die dictum est, ut semper memineris Dei et eiusdem" diei.

Ergo, pater, cur nos deseris aut cui nos desolatos re- linquis?1 Nonne accepisti anulum, ut ecclesiam tuam velut sponsam diligeres; baculum quoqued, ut eam a luporum incur- sione defenderes? Ubi est caritas illa, illae, qua Christus pro ovibus suis animam suam posuit2, et eadem caritate tibi re- gendas commisit? Quare proicis a manibusr tuis claves regni caelorum? Quare te ipsum detrudis de sede immo de choro apostolorum?

Optaremus quidem tuae paternitati: ut ascenderes ad ea, si qua essent, altiora; non te detruderes de summis ad inferiora. Fatemur, pater: eos bene facere, qui seculum relinquunt quique, se ipsos sibi abnegantes et crucem suam baiulantes8, post Christum vadunt3. Sed hocb utique eorum est, qui sibi solis vivunt; qui in vinea domini Sabaoth nullam colendi curam acceperunt; quibus satis est, si tantum possint1 se salvare, quia de nullo habent nisi de se rationem reddere. Tu autem, pater, melius regis seculum quam relinquis. Propensius sequeris et diligis Christum, si oves eius pascis; quia ipse probationem dilectionis suae in pascendis ovibus suis constituit, dicens: Si diligis me, pasce oves meas4. Ut ergo salva reverentia dixerimus, tanto convinceris minus Christum diligere, quanto te subtrahis a cre- dita tibi ovium eius pastione. Num quidnam gratiork ei erit, qui solus et vacuus a messe ad aream redibit, aut qui multos animarum manipulos et purgatum a1 zizaniis triticum ad horreum domini sui reportabit6? Cur non recordaris euangelici illius

a. in apostolica promotus henedictione B. b. desponsionis VZB. c. eins B. d. bacnlumque G. e. om. VZB. f. animabus G. g. baiolantes BG. h. hec V, ti Z. i. possunt G. k. gravior B. 1. a om. VZB.

1. Snlp. Sev. ep. III, 10. 2. Ioh. 10, 11. 3. V. Matth. 16, 24. 4. Ioh. 21, 17. 5. Cf. Matth. 13, 30.

UDALRICI CODEX. 39 83

dispensatoris, qui, cum fidelis et prudens distribuit familiae do- 1072 mini sui tritici mensuram1 et Crediti talenti felicem usuram"0ct'No reportat, in modico fidelis suprab multa constituitur et, beati- ficum audiens: Euge, gaudium domini sui intrare iubetur3?

Numquid Petrus et Paulus et ceteri apostoli, quorum officio fungeris, ita" crucem suam baiolantes sequebantur Dominum, ut, seculum relinquentes, relinquerent etiamd curam animarum? Nonne Petrus et" pro lucrandis animabus exemplo magistri crucem subiit et Paulus gladio cervicem praebuit1? Nonne ipse Christus, vita et salus nostra, coeternus et coomnipotens in sinu patris sui, caritate salvandi hominis homo mortalis factus est in sinu virginis matris?

Omnis ordo, omnis dignitas, omnis professio apostolicae subditur dignitati. Nec quicquam est* in mundo eminentius vel vicinius Deo vita episcopali; cui cedit ut minor omnis monachus vel reclususb, omnis cenobita vel heremita.

Ergo, pater sanctissime, oramus te per Deum perque sa- lutem animae tuae: ut eorum, quae diximus, velis1 recordari; et vigilanter ante oculos habeas tribunal Christi; nec deseras nos oves eius, quas suscepisti tuendas, ut ab eo non penam negligentiae sed mercedem obedientiae accipias. Festina ad sedem tuam quantocius redire et eos, qui in luctu et merore sunt, pa- terno affectu consolare.

Iam enim res episcopii tui hac illac diripiuntur; et multa alia ab officialibus regis invaduntur; per plurimas regiones tuas multa fitk perturbatio; de invasione sedis tuae inter multos contentio. Hec, pater, tuum unum caput omnia sedabit, has omnes perturbationes et contentiones sola praesentia tua in pacem1 reformabit . Denique, si ecclesiae scita et canonum iura per- mitterent"1 te sedem tuam relinquere et alterius professionis vitam instituere, tu tamen nichil umquam Deo posses melius

a. fractum G. b. snper G. c. et ita G. d. et G. e. om. G. i. addixit G. g. om. G. h. cni cedit omnis monachus nt minor vel reclnsns VZB. i. semper vel G. k. sit G. I. pace B. m. pertimerent G.

1. Luc. 12, 42. 2. Matth. 25, 21.

6*

84 UDALRICI CODEX. 39. 40

1072 servire, quam si intentionem illam exueres et sedem et episcopa- ct. Nov. tuum ab his, qui invadere volunt, defenderes. Nunc ergo te patrem rogamus nos filii, te pastorem oves gregis tui: ut quanto- cius ad nos redeas et dolorem et mesticiam" cordis nostri sere- nitate vultus tui detergasb.

Sin autem, primo invocabimus Deum patrem omnium, in- clinabimur" Christo principi pastorum; apostolicam adversum te adibimus sedem; in adiutorium nostrumd invocabimus omnem" ordinem et dignitatem; nullum in toto regno, quem non ro- gemus, dimittemus episcopum. Te vivente, nunquam pro pastore recipiemus mercennarium1.