134. Heinricus IV imperator Heinricum V regem hortatur, ut se urgere desinat iniuriasque sibi illatas expiet; alioquin Paschalem II papam appellaf3. (E 214)

1106 H(einricus) Dei gratia Romanorum1 imperator augustus H(ein- M' rico) filio suo.

Si ea* nos debita etb paterna affectione tractasses, qua1 de- beres, libentissime tecum paternek loqueremur et paterna tibi mandaremus. Verum quia longe alius quam paternae affectionis et humanitatis circa nos animus tibi1 fuit et estm, nequimus

a. ac H. b. plena — vonerari om. H. c. officiis H. d. Pax vobis

om.VZ. e. ex V 91—91v; Z p. 193—194: Epistola H. tercii imporatoris ad H. filium snum; £.47: Epistola H. tercii imperatoris ad Heinricnm filium suum; st (E) ex cod. lat. Monacensi 14096 B IV (S. Emmer. 96) membr. saec. XII. i. om. B. g. ea om. VZB. h. et paterna om. E. i. quam B. k. on. E. 1. tuus animus VZB, animus tibi E. m. et est om. E.

1. Ruthardi archiepiscopi Moguntini. 2. Quo temporo haec epistola missa sit, lcgimus in Ekkehardi chron. 1106, Mon. Germ. SS.VI 236.

UDALRICI CODEX. 134 251

aliter tecum loqui vel aliud mandare, quam quod ipsa mani- 1106 festissimae" rei veritas habet. Iu1,

Tu enim ipse scis, sicut ipsob publico experimento facti tui" conscius es: qualiter, data fide et securitate personae et ho- 1105 noris nostri, omni affectione devotionis promisisti, nos ducere Moguntiam coram principibus et inde nos securissimed reducere, quocunque vellemus. Hac fiducia cum tecum caritative et in- dubitanter ascenderemus, contra datam fidem apud Bingam nos cepisti. Ubi nec paternae lacrimae nec patris meror et" tristicia, Dec. 22 qua1 ad pedes tuos aliorumque provolvebamur*, te movit ad misericordiam, quin nos caperes et captum mortalibus inimicis adb illudendum et custodiendum traderes; ubi, omni1 genere contumeliae et terroris afflicti, compulsi sumus ferme venire U8quek ad ipsum articulum mortis. Ante captivitatem etiam abstulisti nobis episcopatus et quicquid de honore regni potuisti; et praedia nostra; et ipsam familiam. In captione1 vero, quic- quid residuum erat, etiamm lanceam et crucem et omnia regalia insignia vi et timore mortis — ut ipse" bene scis et omni" ferme notump est christianitatii — a nobisr extorsisti; vix relicta ipsa vita.

Cum hoc tibi de nobis non sufficeret, postea semper, et' ubicunque fuimus, omnibus modis quibus potuisti, nos1 persequi non cessasti, ut vel perderes vel de regno expelleres. Verum non satis mirari possumus, qua ratione vel occasione hoc tam obstinate facis"; cum de domnoc papa1 et de Romana ecclesia tibi nulla residua sit occasio.

Nunc"' enim nuntio3 domni papae et Romanae ecclesiae, 1106 te praesente, obedire parati fuimus" et sumus; omnem debitam IuL obedientiam et reverentiam ei praesentialiter et semper exhibere;

a. manifestissima VZB. b. ipso — experimento om. VZB. c. tibi E. d. securitatc B. e. nec E. f. quae VZB, qna E. g. provolvebatur VZB.

h. om. E. i. multimodo /'.'. k. usquo om. VZB. 1. captivitatem E. m. et E.

n. ipse om. VZB. o. omne VZB. p. notum est om. VZB. q. christianita-

tis VZB. r. iam votum add. VZB (ef. snpra n. p). s. et om. E. t. noa

potuisti VZB. u. facias E. v. domno om. VZB. w. Non E. x. fuimus et om. VZB.

1. Paschali II. 2. Ricardo episcopo Albanensi.

252 UDALRICI CODEX. 134. 135

1106 et consilio principum" et spiritualis patris nostri H(ugonis)b Iul' Cluniacensis" abbatis aliorumque religiosorum virorum etd de statu ecclesiae et honore regni libentissime agere.

Rogamus te ergo pro honore regni et tuo et paterna de- votione et per auctoritatem Romani pontificis et Romanae ecclesiae: ut de iniuria nobis illata et de his, quae nobis vi et iniuste abstulisti, iusticiam facias. Nec non etiam rogamus: ut — cum nichil" rationis tibi sit, quare nos persequaris quodam rnodo1 — nos et fideles nostros cesses infestare, immo permittas nos pacifice et quiete vivere; ut integre et cum tranquillitate possimus omnia supra dicta peragere. Recognosce etiam et tecum cogita: quia Deus iudex iustus1 est, cui commisimus causam nostram et vindictam, cuius etiam3 iudicia suntb abyssus multas. Quoniam1, quantumcunque super afflictionek et infortunio nostro1 glorieris"1 et super humilitatem nostram1 te extollas, forsitan de sede sancta sua inter me et te sua gratuita miseri- cordia aliud iam definivit", intercedente iustitia, quam tu ipse cogites et" disponas.

Quodsi nulla aliap vel reverentia seu intercessio nobis valet, uti apud teq iustitiam consequi possimus vel ut tuaer persecutionis impetus cesset, ad hoc idem" Romanum pontificem, sanctam et universalem Romanam sedem etl ecclesiam appellamus.